Comments by johnblack (1856)
Showing 481-510 from 1856
Να μην ξεχνάμε και το θεό Τσάκωνα στη Μεγάλη Απόφραξη, στη φάση που έκανε τράκα τσιγάρο σε κάποιον ταλαίπωρο νοικοκύρη... Πήρε το πακέτο του αθρώπου, έβγαλε ένα τσιγάρο, του το έδωσε πίσω και κράτησε το πακέτο για την παρτάρα του.
Σωστός ρε Στράτφορδ! Νομίζω πρέπει να μελετηθεί αυτό το φαινόμενο (αν δεν έχει ήδη), της περίεργης αίσθησης που έχουμε όλοι οτι το τζαμπέ τσιγάρο βλάπτει λιγότερο απο το αγοραστό...
Και βέβαια η γαμιστερότερη απάντηση στην ερώτηση «τι τσιγάρα καπνίζεις» είναι το ταμτάκειο «απ' τα δικά σου»....
Νομίζω πως οι πινακίδες το έχουν ολογράφως, Παναγή Τσαλδάρη (με κάπως στριμωγμένους και πιο λεπτούς χαρακτήρες) και όχι Π. Τσαλδάρη. Δεν τον κόβω κιόλας, πάντως αν είναι έτσι όπως το λέω τότε το λογοπαίγνιο είναι ελαφρώς άκυρο.
Το οποίο FB έχει πλέον πάρει, αργά αλλά σταθερά, την κάτω βόλτα... Όλοι είναι φίλοι με όλους και ουσία μηδέν.. Μπορώ να σκεφτώ καμιά δεκαριά γνωστούς μου που κατάργησαν πρόσφατα το λογαριασμό τους... Αυτή είναι η μοίρα της φούσκας... ό,τι φουσκώνει υπερβολικά, κάποια στιγμή θα σκάσει.. όπως κι η περιλάλητος Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα με τη διεύρυνση προς Ανατολάς... ένα πείραμα που θα καταρρεύσει εν μέσω γελοιότητος...
αυτόν τον άου θέλω να τον γνωρίσω
Υπάρχει, βλ. είδα του κώλου μου την τρύπα.
αθηνόραμα είστε ρε αγόρια
και για τη βαθμολοζία μη στεναχωριέσαι, τώρα που θα πάρει άδεια ο αφεντικός θα σε αποκαταστήσει στην πραγματική σου θέση
ααχααααααααααααχαχαααααα
ααααχααχχχχχχχχχχχχχχχχααα
ααααααααααααααχαααχααααα
ααχαχαχαχαχαχαχαααααχαααχα
χουέβερ χαζ δε φλάι φλάιζ ντάρλινγκ....
Μπρε χοτζαμ, με το συμπαθχιο chόλας (το ξέρεις οτι σαγαπάω), δεν ασχολούνται όλοι οι αθρώποι (πρεζάκηδες ή μη) με τα παλιά ρεμπέτικα της δεκαετίας του 30 ή τον παλιό Πειραιά που αργοσβήνει... Γιατί θα πρέπει τα πρεζάκια να ξέρουν τι είπε πριν διακόσα χρόνια ο γιοβαντσαούσογλους ή ο bi-ρακτάρης ή δεν ξέρω ποιος άλλος;; Λιβ φορ τουντέι, ντουντ.. και στα λεω αυτά κάνοντας και την αυτοκριτίκ μου ως ιστορικός, άθρωπος που η καθημερνότη του είναι το παρελθό...
θέλει να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει ε ρε γλέντια καλά σας τα λεγε ο πούτσαρς... πόσοι λογαριασμοί είπαμε, τέσσερις χιλιάδες εξακόσιοι τόσοι;;; ε ρε μας περνάνε για μαλάκες αχαχαχαχα χα χα χα
χα
χα
Σωστόστ. Σε κάποιο επεισόδιο στο Κωνσταντίνου και Ελένης (ψαγμένο σηριαλάκι με κάμποσες διακειμενικές αναφορές), είχε εμφανιστεί απο το πουθενά μια παλιά φίλη της Ελένης που δήλωσε άστεγη κομμώτρια, σε αναζήτηση χώρου να δέχεται τα ραντεβού της. Και τω όντι, δεχόταν ραντεβού η γυναίκα, όχι όμως για να χτενίζει / κουρεύει κλπ αλλά για να τον παίρνει επ' αμοιβή.
Και κάτι πιο σημαντικό τώρα: Κομμώτριες - Πωλήτριες - Σερβιτόρες! Η Τριάδα της Ακολασίας φίλε μου Χαν! Μακράν οι καλύτερες γκόμενες. Διότι όπως ο Νίτσες γουστάρουμε επιπολαιότητα και επιφανειακότητα. Ντάουν γουίθ δε διανοούμενες γκόμενες και γενικά όσες έχουν διαβάσει κάτι πιο σφιχτό απο κοσμοπόλιταν και κολωνακιώτικα μυθιστορήματα τύπου «Μύκονος μπλουζ» κλπ. Εξ ου και τα τρία καλύτερα επαγγέλματα κατά τη γνώμη μου: α) ιδιοκτήτης καφετέριας / μπαρ / κλαμπ κλπ, β) διευθυντής σε πολυκατάστημα τύπου άττικα που είναι τίγκα στα μουνιά, γ) υπεύθυνος σε μεγάλη αλουσίδα κομμωτηρίων.
Αν κατάλαβα καλά έχεις διπλό λογαριασμό;
κτήμα ες αειρόν αχαχα γεια σου ρε μανταμ νταλιάνη με τα ωραια σ
Κάπως ψιλο-εγελιανό δεν είναι αυτό το σχήμα;
Το ξέρω στην απλή βερσιόν «πούτσα και στενά παπούτσα». Παίζει πολύ στο στρατό - ναυτικό κλπ. Να προστεθεί περικαλώ η σχετική κατηγορία.
Ειρήνη αμήν (sic) αγαπητά καρδάσια! Προτείνω να χαλαρώσουμε με μια φωτό της ευειδούς θυγατέρας του Μπάνε, που κατεβαίνει στα καλλιστεία.
Ηρόδοτος 1,30:
«ξεῖνε Ἀθηναῖε, παρ᾽ ἡμέας γὰρ περὶ σέο λόγος ἀπῖκται πολλὸς καὶ σοφίης εἵνεκεν τῆς σῆς καὶ πλάνης, ὡς φιλοσοφέων γῆν πολλὴν θεωρίης εἵνεκεν ἐπελήλυθας· νῦν ὦν ἐπειρέσθαι με ἵμερος ἐπῆλθέ σε εἴ τινα ἤδη πάντων εἶδες ὀλβιώτατον.»
Περί θεωρίης και περί της διαζεύξεως θεωρητικού και εμπειρικού βίου, οράτε άρθρον του καθ' ύλην αρμοδιοτάτου, Δ. Ν. Μαρωνίτου, εδώ.
Πολύ ενδιαφέρουσα η έκφραση, αν και την αγνοούσα.
Είναι αυτός που γαμάει μέσω της βενζίνης. Δλδ αν δεν υπήρχε η βενζίνη - και συνακόλουθα η δυνατότητα μετακίνησης που αυτή δίνει - πολύ απλά δεν θα γαμούσε. Εν ολίγοις, είναι αυτός που απο την απελπισία του να γαμήσει αναγκάζεται να ξεφραγκιάζεται και να ταλαιπωριέται.
Είναι εντελώς άκυρο...
Πάντως, στην κλασική Αθήνα, φλεγόμενη μπάλα είχε αποκαλέσει ο φιλόσοφας Αναξαγόρας τον ήλιο και γι' αυτή την «ασέβεια» του ασκήθηκε δίωξη.
Σε κάθε περίπτωση το λήμμα είναι απο τα κορυφαία. Είχα όμως πάντα την απορία, αυτό το «μπούκωνε» σε τι να αναφέρεται άραγες. Σε φαΐ που ο χριστός μας προσφέρει ή σε κάποιο άλλο είδος κρέατος; Προσωπίκαλλυ προτιμώ το δεύτερο, δλδ ο χριστός μας τον δίνει τσιμπούκι κι εμείς πειθήνια του τον παίρνουμε στο στόμα, γιατί όσο να πεις χριστός είν' αυτός κι ακόμα και τσιμπούκι να καταδεχτεί να σε δώσει, είναι μεγάλη τιμή, νο;
Βλ. και σχετικό λήμμα για τον πούτσο του Θεού.
Oρίστε και ο αγαπημένος μας Χαράλαμπος:
κοκόνα (η) {χωρ. γεν. πληθ.} (παλαιότ.) 1. ονομασία γυναικών αριστοκρατικής καταγωγής ΣΥΝ. κυρία, κυρά, δέσποινα 2. (χαϊδευτ.) προσφώνηση συζύγου ή γυναίκας: ~ μου! [ΕΤΥΜ. < ρουμ. cocoană].
Το θέμα νομίζω έγκειται στο πώς και διατί η λέξη απέκτησε συν τω χρόνω μια slightly υποτιμητική χροιά.
- ογδοηκοντούτης
Ενθυμού και το περίφημο καρέκλι του Νικόλα Άσιμου, το οποίο, όπως διηγείται ο ίδιος, είχε πάρει μαζί του όταν κατατάχθηκε στο στρατό και δεν το αποχωριζόταν ούτε με εγχείριση. Αν κατάλαβα καλά, επρόκειτο περί ενος κομμένου ποδιού απο καρέκλα...
Ρε αγόρι, καλά και άγια όλα αυτά τα πραγματολογικά περί παιδικών χαρτοπαιγνίων και σιδηροδρόμων, σου διαφεύγει όμως κτγμ η σλανγκική ουσία της υπόθεσης.
Και εξηγούμαι.
Ο μουτζούρης είναι, ως σλανγκικός χαρακτηρισμός προσώπου, αυτό που λέμε
ο τελευταίος τροχός της αμάξης
ο πιο αδύναμος κρίκος
η τελευταία τρύπα της φλογέρας
κομπάρσος
στην άκρη της φωτογραφίας
κ.α.
Κλασική η έκφραση αυτός είναι ο μουτζούρης της παρέας, δλδ ο δευτερευούσης σημασίας, ο παραπληρωματικός, αυτός που απλά συμπληρώνει το καρέ χωρίς να παίζει καθοριστικό ρόλο.
Παράδειγμα απ' τη ζωή βγαλμένο:
Σε μια πολυκατοικία είδαν και απόειδαν οτι η μονοπρόσωπη διαχείριση δεν φτουράει και αποφάσιξαν να συστήσουν μια τετραμελή επιτροπή διαχείρισης, ώστε μέσω του επιμερισμού των διαφόρων καθηκόντων να υπάρξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα κλπ. Ο εις εκ των τεσσάρων εντούτοις, γέρων ογδοηκοντούτις, έπαιζε διακοσμητικό ρόλο στο καρέ, εν επιγνώσει του. Τον έβαλαν απλά για να τον βάλουν χωρίς να του δοθούν ουσιαστικές αρμοδιότητες. Ε λοιπόν ο ίδιος ο γέρων μου είπε κατά λέξη: εγώ είμαι ο μουτζούρης της παρέας.
Φιλάκια και καλό τριήμερο!
Κι εγώ την ίδια αίσθηση με Μες έχω.
Παντού το λένε, είναι κλασική αντιστροφή συνθετικών.
Ναι