Το χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματα. Είναι όμως ο Μακρυγιάννης σλανγκ, 180 χρόνια μετά; Ερώτηση κάνω, δεν παίρνω θέση.
Στη βενετοκρατούμενη Κρήτη, γονικό είναι μορφή γαιοκτησίας που συνεπάγεται αυξημένα κληρονομικά δικαιώματα του γαιολήπτου και εκμεταλλευτού της γης. Επισήμως, λέγεται livello perpetuo (διαρκές εδαφονόμιο). Οι δικαιούχοι του γονικού είναι οι γονικάροι. Πάθατε μόρφωση πάλι.
Φλάρος είναι τω όντι ο ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας. Προέρχεται από το μεσαιωνικό φράρος, στη βενετική διάλεκτο frar (π.χ. Santa Maria Gloriosa dei Frari).
H εν λόγω αρά, προέρχεται πιθανότατα από τα νησιά του Αρχιπελάγους, που έζησαν επί μακρόν υπό τη βενετική, αλλά και διάφορες άλλες δυτικές κυριαρχίες (που τελούσαν συνήθως σε κάποια σχέση εξάρτησης με τη Γαληνοτάτη). Ιδίως η Τήνος, κατά μια περίεργη ιστορική συγκυρία, δεν θα τουρκέψει παρά μόνο το 1714...
Υποτίθεται λοιπόν, πως οι ορθόδοξοι νησιώτες, πιστοί στην Ανατολική Εκκλησία, απηχθάνοντο και εδαιμονοποίουν τους δυτικούς μισιοναρίους (ιεραποστόλους) που κατέφθαναν στους τόπους τους, προσπαθώντας να τους προσηλυτίσουν στον Παπισμό χρησιμοποιώντας το δέλεαρ της φιλανθρωπίας, της εκπαίδευσης και της κοινωνικής δράσης. Πρόμαχοι της δολερής τούτης παπικής προπαγάνδας απεδείχθησαν οι Ιησουίτες, μοναχικό τάγμα όψιμα ιδρυθέν υπό Ιγνατίου Λογιόλα τον 16ο αιώνα.
Σωστό. Το ξέρω και στο πιο ωμό, «πάω να πεθάνω, τα μελέ αύριο...»
Ωραία η ιδέα σου. Πάντως πολλά απ' αυτά που αναφέρεις στο παράδειγμα τα έχουμε (βαριέμαι να βάλω λινκς) :)
Προς ενημέρωση όλων, εγώ ο ίδιος ζήτησα πρώτος με πιμί μου προς τους μοντς, μολις αντελήφθην την μη φυσιολογική αυτή κατάσταση (ξαφνικά απο νο5 σε νο2) να με επαναφέρουν στην πρότερη βαθμολογική μου θέση, διαγράφοντας τις πανωποντοδοσίες αυτές, για τις οποίες παίζει να είναι και προβατοκάτσικα, παίζει όμως να ευθύνεται και κάποιος αφελής φίλος. Η διόρθωση έγινε, αλλά όχι πλήρως. Αντί να επανέλθω στο 4.21 όπου ήμουν χτες, βρίσκομαι ακόμη στο (πλασματικό) 4.24. Τεσπα, είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω. Δεν θέλω να υπάρχει έστω και η παραμικρή υποψία εναντίον μου για μεθοδεύσεις κλπ. Σεβαστό;
@ πατσις για λαμπράκηδες. Όχι φίλε μου κττγμ δεν διαπράττεις ιεροσυλία με τον παραλληλισμό που επιχειρείς. Διότι και με τους λαμπράκηδες ορισμένοι μας τα 'χουν κάνει νταούλια. Άλλη μια αριστερή μυθολογία που έχει επιβληθεί ετσιθελικά από κάποιους. Σαν το μύθο του Πολυτεχνείου που έριξε τη χούντα. Και διευκρινίζω οτι λέγοντας μυθολογία δεν εννοώ ψευδολογία. Κάθε άλλο. Πιο πολύ υπογραμμίζω την υπέρμετρη προβολή που έχει δοθεί. Στάσεις και νοοτροπίες και αντιλήψεις του παρόντος εξετάζω.
Δυστυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια μόγγολα. Τον τελευταίο αυτό μήνα στο FB πολλαπλασιάζονταν καθημερινά τα γκρουπάκια υποστήριξης Της. Ενδεικτικά: «Ήρθε η Ώρα για Μπακογιάννη Ντόρα», «Μόνο η Ντόρα Μπορεί να Νικήσει το Πασόκ», «Η Ηλεία στηρίζει Ντόρα» κ.ο.κ. Πραγματικά ντράπηκα για λογαριασμό των παιδιών αυτών. Όχι επειδή πρεσβεύουν μια συγκεκριμένη πολιτική άποψη (μαγκιά τους), αλλά γι' αυτήν την άνευ όρων ταύτιση και φανατίλα, που θυμίζει άλλες εποχές και φτάνει στα θλιβερά σύνορα της προσωπολατρείας.
ναι, έχω πρώιμη βλεφαρόπτωση αχαχα
μαμά, τη μυγοσκοτώστρα που είχα φέρει απ' το στρατό που την έχουμε;
@ αλίβε και γκενέραλλυ.
Για τους ντοράκηδες του βορρά μάλλον είσαι πιο κατατοπισμένος λόγω εντοπιότητος, ενώ εγώ σε αυτούς του Νοτιά :)
Άλλο οι απλοί «ντορικοί» οπαδοί (πώς λέμε μητσοτακικός, καραμανλικός, παπανδρεϊκός κλπ) και άλλο «ντοράκηδες». Οι ντοράκηδες είναι πολιτικόν τινά τρόπον τα «παιδιά» της Κυρίας. Η προς Αυτήν σχέση τους είναι πιο «εσωτερική», τείνει προς την ταύτιση. Μια σχέση ποιοτικώς πιο ολοκληρωμένη.
Αξιοσημείωτο το οτι ο ενικός «ντοράκιας» δεν χρησιμοποιείται. Οι ντοράκηδες είναι συλλογικό φαινόμενο.
Χτές;;;
Το χρησιμοποιώ συνέχεια. Θυμάσαι τζίζα σε μια παλιά συζήτηση για το Μπερλουσκόνι και τα χαΐρια του, που είχα γράψει οτι μαγκιά του που γαμεί μοντέλα κλπ κι είχανε πέσει να με φάνε, νομίζω κάποιος Lamogios (που να χάθηκε αυτή η ψυχή).
Τεσπά, το «μαγκιά του» είναι γαμάτη σαν έκφραση κι έχει γράψει τη δική της ιστορία, ωστόσο την σήμερον φανδάζει ολίγον δήθεν.. Μια προσφάτως κωδικοποιημένη ψαγμενιά, κάπως πιο ιντελεχτουέλ, συνώνυμη έκφραση είναι το «Επειδή Μπορεί» ή «Αφού Μπορεί».
- Ρε μαλάκα γιατί πήδηξες τη Σέμη; Σου είχα πει οτι πάω να φτιάξω κατάσταση.
- Γιατί Μπορώ φίλος.
- Ρε μαλάκα γιατί να λαδώνει ο Κόκκαλης τους διαιτητές και να παίρνει αβαβά τα πρωταθλήματα;
- Επειδή Μπορεί αγόρι μου γλυκό.
Ποτέ δεν έχω προαναγγείλει βαθμολογία μου. Εκτός από τη λεξιπλασία που είπε πριν η Μες, προφ για πλάκα.
Κι όταν μιλάω για μαύρισμα, εννοώ κατά 99% Ιάσονα. Όχι πιο κάτω.
Άφησα όμως κι ένα μικρό παράθυρο. Γιατί; Διότι όπως (σωστά μάλλον) είχε πει κι ο Χαλικούτις κάποτες, όταν μου έχωσε ένα διπλό στο λήμμα φρικιό, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ.
Και εξηγούμαι δια παραδείγματος. Βλέπεις να έχει ανέβει ένα λήμμα που εσύ προσωπίκαλλυ το θεωρείς για τον πούτσο. Δεν έχει ακόμη βαθμολογηθεί από κανέναν, οπότε το γράφεις και συ στ' αρχίδια σου και συνεχίζεις. Κι επιστρέφεις μετά απο μερικές ώρες, και τι να δεις. Το λήμμα που εσύ θεωρείς για μούτζες και φυσικά απαξιοίς να ασχοληθείς και μαζί του, έχει χτυπήσει 95άρια. Τα παίρνεις ή δεν τα παίρνεις εκεί; Διότι αισθάνεσαι ηλίθιος. Λες, τι βλέπουν αυτοί το τόσο γαμάτο που εγώ ο τυφλίτης αδυνατώ να διακρίνω; Οπότε, μόνο και μόνο για να μην νιώθεις τρελός, αναγκάζεσαι να υποστηρίξεις εμπράκτως τη γνώμη σου για το λήμμα, και ενδεχομένως να στεναχωρήσεις κάποιον. That's all.
Όσο για τα κάφρικα παραδείγματα που ανέφερες (ουρανία κλπ) εκεί δεν έχει νόημα το μαύρισμα εφόσον οι φύλακες έχουν γνώση και τα λήμματα θα κατέβουν ούτως ή αλλέως. Νομίζω; Το μαύρισμα (τριαράκι δλδ) το ρίχνεις σ' έναν καλό χρήστη για να τον κάνεις να βελτιωθεί. Εγώ προσωπικά δεν είμαι καθόλου ανεπίδεκτος, έχω μάθει πράγματα μέσα από τις μανούρες που έχουν ανακύψει κατά καιρούς. Μετρίασα πχ την πολυλογία και τα μεταστρουκτουραλιστικά και γενικά το ύφος μου δεν μένει σταθερό. Και οι προσαρμογές αυτές δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικού καταναγκασμού (να φοβάμαι δλδ τα μαυρίσματα). Αφομοίωσα - γόνιμα πιστεύω - τις κριτικές, έστω και εμπαθείς, που μου έγιναν. Εσωτερίκευσα την αντίθετη γνώμη.
Κάποιοι όμως φαίνεται πως δυσκολεύονται να δεχθούν την κριτική. Όταν τόλμησα να παρατηρήσω πως η τριανταφυλλομούνα είναι απλά μια λεξιπλασία, βρέθηκα εν μέσω ομαδικών πυρών οτι τα λέω αυτά γιατί ζηλεύω τη βαθμολογική θέση της Μες. Επί της ουσίας τίποτα, μόνο αιτιάσεις επί προσωπικού. Και για να μην αισθάνομαι τρελός, απευθύνθηκα και σε άλλους χρήστες, και τους ρώτησα αν είχε ακούσει ποτέ κανείς τη λέξη. Όλοι απάντησαν αρνητικά. Κι οταν ρώτησα γιατί χώσαν όλοι πεντάρια, είπαν όλοι το ίδιο πράγμα: «είναι δυνατόν να γράφει η μες τέτοια καυλωτικά και να μην αστερώσουμε;».
Δεν βγάζω την ουρά μου απέξω. Κι εγώ πενταδάτος είμαι κι είναι φυσικό ορισμένοι χρήστες (κυρίως νιούμπηδες) να με έχουν αστερώσει επηρεασμένοι από την υψηλή μου θέση.
Ξερω πολύ καλά, πως πλέον κι εγώ, όπως ακριβώς κι εσείς, ακόμη και την απόλυτη μπούρδα να πετάξω ως λήμμα, κάτω από ένα βαθμολογικό όριο δεν θα πέσω, ακριβώς λόγω της υψηλής θέσης μου και της προσφοράς μου.
Κι εγώ είμαι έκων-άκων ένα είδος κατεστημένου στο σιτέ, και θα ήμουν ακόμη πιο πολύ και με τη βούλα κατεστημένο (δλδ μοντ) αν δεν είχα αυτό το γαμημένο το αναρχικό παρελθόν που με φέρνει πάντα απέναντι σ' οποιαδήποτε εξουσία κι αυθεντία, όσο για γέλια κι αν είναι αυτή η εξουσία. Έχει πιο πολύ πλάκα να είσαι πνεύμα αντιλογίας, τι να κάνουμε. Sorry...
@ Mes. Αν σου φέρω ένα τριανταφυλλάκι την Κυριακή θα μου μιλάς;
Αρχηγέ, σε περίπτωση που απορείς γιατί πήρες τα τρία του Καράμπελα στη βαθμολογία:
Αυτά για να ξέρεις γενικά πού βαδίζεις και το κλίμα που επικρατεί στο σιτέ. Στα λέω γιατί τα έχω λουστεί κατά καιρούς, π.χ. τα είχα χώσει στο Χριστόδουλα τον Αρχιεπίσκατο κάπου και με ξεσκίσανε. Ή μια άλλη φορά είχα κάνει ένα αστείο με τη Miss Raxevsky οτι και καλά μου φαίνεται εβραϊκό το όνομα και πάλι μου την πέσανε ομαδικά.
Όσον αφορά εμένα. Κρίνοντας αυστηρά, παρατηρώ πως πρόκειται περί μαλβινισμού που ουδέποτε νομίζω έτυχε ευρυτέρας διαδόσεως. Και ουδέποτε επίσης υπήρξα μαλβινολάγνος. Επειδή κάποιος πέθανε πριν την ώρα του δε σημαίνει οτι πρέπει να γίνει και μύθος. Εξαίρεση: Βλάσης.
E αυτό με συγχωρείς αλλά θα το μαυρίσω στάνταρ.
Και δεν είναι οτι δε μ' αρέσουν αυτά τα κομιξάδικα γκντουπ-ντοινγκ-φστ-μπόινγκ-μπερπ-κλαψ κλπ. Κι εγώ τα διάβαζα μικρός και γαμιόμουν στο γέλιο. Απλά πολύ δύσκολα θα έβαζα πεντάρι σε κάτι τέτοιο ως λήμμα. Διότι αν βάλεις άριστα σ' αυτές τις σαχλαμάρες, τότε σε κάτι αρχιδάτα λήμματα όπως δαγκώνω κάποιον ή κάνω τον γερμανό, τι πρέπει να βάλεις; Το μόνο που σου μένει τότε για να διαφοροποιηθείς είναι να κλείσεις ραντεβού στο λημματοδότη και να του πάρεις τσιμπούκι.
Επίσης, καλή μου Μες, σε τιμά το οτι παραδέχεσαι - εσχάτως - πως σε νοιάζει το θέμα της βαθμολογίας και πως λαμβάνεις υπόψη το κατάλληλο τάιμινγκ για ανέβασμα λήμματος. Άρα δεν είμαι ο μόνος που καίγεται για τέτοιου είδους ζητήματα. Και είναι τουλάχιστον άδικο να μου την πέφτετε ομαδικά με το που πάω να σχολιάσω κάποιο λήμμα - έστω και με τον πικρούλικο και ειρωνικό τρόπο μου - οτι τα κάνω όλα επειδή ζηλεύω τη βαθμολογία σας. Αυτό λέγεται argumentum ad hominem: επειδή δλδ ο μπλακ καίγεται για τα αστέρια, οτιδήποτε λέει και κάνει πρέπει να κρίνεται υπό αυτό το πρίσμα. Λάθος.
Επειδή όμως δεν μπορώ να πέσω και τελείως αμαχητί, να υπενθυμίσω τα εξής: το ιντερνετ και ο ιντερνετικός λόγος διατηρούν σε κάποιο βαθμό μια αυτονομία έναντι του «πραγματικού» κόσμου. Το ίντερνετ δεν είναι ακριβώς ο καθρέφτης του τι υπάρχει και του τι λέγεται έξω στο δρόμο. Κι αν είναι καθρέφτης, είναι μάλλον παραβολικός και παραμορφωτικός. Στο ίντερνετ πλάθεται καθημερινά μια νέα γλώσσα, που υπαγορεύεται σε μεγάλο βαθμό από τη λογική του μέσου, την ιδιαιτερότητά του, τον ελευθεριακό του χαρακτήρα. The medium is the message άλλωστε. Οι δυνατότητες καινοτομιών και νεωτερισμών είναι εδώ απείρως περισσότερες. Θα έλεγα πως επιβάλλονται κιόλας, το ίδιο το μέσο σε ωθεί να εφευρίσκεις διαρκώς νέες γλωσσικές φόρμες, να αναπεριγράφεις διαρκώς τον εαυτό σου και τον κόσμο που σε περιβάλλει. Αποστρέφεται οτιδήποτε το στέρεο και το οριστικό.
Πρέπει πάντως να είσαι πολύ τεράστιος για να καταλήξεις μετά από βαθιά σκέψη και περισυλλογική, οτι το στικ πρέπει να λέγεται «ψηφιακό μέσο αποθήκευσης». Ψηφιακά μέσα αποθήκευσης είναι και τα διβιδί, οι σκληροί και πολλά άλλα. Για να αποδώσεις έναν εξειδικευμένο όρο σε μια άλλη γλώσσα, χρειάζεσαι κάποιον άλλο εξειδικευμένο όρο αυτής της άλλης γλώσσας. Πορεία από το ειδικό στο ειδικό δηλαδής. Όχι από το ειδικό στο γενικό. Είναι σαν να πεις, «το χιόνι είναι άσπρο» ή «κάθε σώμα έχει έκταση». Το κατηγόρημα περιέχεται ήδη στο υποκείμενο. Αναλυτικές a priori προτάσεις, δλδ ταυτολογίες, που δεν προσθέτουν τπτ στη γνώση.
Η Ανουσιότητα και η Μηδενικότητα του πολιτικού λόγου. Τσοπάνηδες.
να σε ρωτήσω ρε βράστα επί τη ευκαιρία (διότι βαριέμαι να πάω στα σχόλια του λήμματος): αυτά τα αρχοντομούνα-μοσκομούνα-κυριλομούνα κλπ που τα λατρεύετε, υπάρχουν άουτ δερ, τα 'χει πει ποτέ κανείς ή αποτελούν αποκυήματα σλανγκρρικής φαντασίας; Καλόπιστα ρωτώ, από απλή περιέργεια.
These are! Tώρα μιλάμε και δι' αντιπροσώπου;; Όπως στο Κωνσταντίνου και Ελένης, π.χ. «πες σε παρακαλώ στη γκαρσόνα να ξεκουμπιστεί από την σλανγκο-οικία των προγόνων μου» ή «πες στον μανιαμούνια βυζαντινοτέτοιο να μη ξεχάσει να κάνει μπάνιο με μπεταντίν αχαχαχχ» και άλλα τέτοια γουστόζικα.
Kαλέ μου βραστά νταξ το εμπεδώσαμε οτι είσαι τύπος Donald Ramsfeld (δν ξέρω αν το γράφω σωστά), ο οποίος μέτραγε λέει τις λέξεις στις αναφορές των υφισταμένων του και τους έκραζε αν ξεπερνούσαν κάποιο όριο.
Εν προκειμένω η Ιρονική έχει δίκιο για το παραπάνω αλλά όχι όπως το εννοεί (τουλάστιχον όχι μόνο): χρειάζεται κάποιος να μας πει, πέρα από κοινωνιολογίες και αποδομήσεις και τα ρέστα, τι επιδόσεις είχε το εν λόγω μπρίκι, τι σκατά μοτέρ φόραγε, αν τράβαγε στον ανήφορα ή κόμπλαρε και ξέρναγε τ' αντέρια του, αν ήταν γενικώς μανιτζέβελο ή σου έβγαζε την παναγία, αν έπινε σα μπεκρής, αν ήταν αξιόπιστο κλπ. Αυτά πρώτα και μετά οι fellow-σοφίες.
Ο Σπανούλης για τη θέση που παίζει έχει τραγικό μακρινό, γι' αυτό και δεν κάνει για ΝΒΑ. Πιστεύω;
ΝΤΟΡΑ + ΣΑΛΩΜΗ = L.F.E.
Το είδα σε γραφίτη σήμερον.
O Tάρλατς είχε ευθύβολο και στιλάτο σουτ (ασχέτως ποσοστών ευστοχίας), δεν ήταν κανας ξυλοκόπος.
This is what I call Slang.