Δε νομίζω. Πιθανότατα προέρχεται απο το ιταλικό cicca=κομματάκι / τσίχλα / γόπα τσιγάρου κτλ.
Συνώνυμο: gomma
Ίσως ομόρριζο του εγκλέζικου chew=μασάω, δηλαδή αρχικώς να σήμαινε «μια μπουκιά»=μικρός.
Οι ρεμπέτες αναφέρονται σε τσίκα (μικρό τεμάχιο «δοντιά»- που το έκοβαν με το δόντι) μαυράκι.
Βλ. και ιταλ. cicio / cicciolina=χαριτωμένος-η μικρούλης-α
και ισπαν. chicle, chico / chiquito / chiquitin=μικρούλης
και «Σάντα Τσικίτα» / μπανάνες τσικίτα (με το μπλέ πλαίσιο=μπλέσιο)!
Οι chiclets (και όχι chic-k-lets) Adams με τη μουσική του μακαρίτη του Μάικολ Τζάξον στη διαφήμιση των 80φεύγα, είναι προϊόν της παλιά μάρκας Cadbury Adams plc που βγάνει και τη γνωστή τσοκολάτα, που κοπίαραν το ισπανικό chicle=τσίχλα κι έκαναν το λογοπαίγνιο chic-lets, δεδομένου οτι η γερμανογενής κατάληξη -et, σημαίνει τον μικρούλη π.χ. pigl-et=γουρουνάκι, cygn-et = κυκνάκι κλπ.
Παίζει όμως η προέλευση του ισπανικού chicle, να προέρχεται απο το tziktli=κολλώδης ουσία-ρετσίνι(;), που παράγει ένα φυτό στη γλώσσα των ιθαγενών Nahuatl (Αζτέκων) στο Μεξικό, που μας προμήθευσαν και τις λέξεις σοκολάτα, τσίλι, κογιότ, αβοκάντο, τομάτα κ.α.
Ξέρω γώ;
Δηλαδή (μπόςς=αφεντικό ανύπαρκτων υφισταμένων) όπως λέμε πρόεδρος (άνευ αντικειμένου) εδώ!
Δεν ξέρω, εντύπωση μου κάνει.
Μάλλον ο τύπος είχε καταλάβει οτι πέφτει παντόφλα μετά το κρέμασμα και το τραίναρε όσο μπορούσε, αγνοώντας όμως επιδεικτικά και κακομαθημένα, οτι η εποχή (και η γειτονιά) δε σήκωνε τέτοια...
Ορθότατον! Τζόγος είναι όμως το εσκεμμένο κατασκευαστικό τρεμοπαίξιμο και το ακούσιο, λέγεται πιτσικάρισμα;
Ναι, ενώ σήμερα προκόψαμε! Τα ίδια σκατά (μουτάτις-μουτάντις)
Ο κακομοίρης ο Κωνσταντίνου όμως, στο δεύτερο ημίχρονο, δεν έχει άδικο που δυσανασχετεί μετά την κουλούρα, αφού η άλλη αφηνίασε που της φουσκώσαν τα μυαλά άπότομα οι άλλες οι σαλαμάνδρες!
Σημειωτέον, οτι ο Τζαβέλλας αναφέρεται στο θεσμό του «καπατμά», δηλαδή διατήρηση επ' άπειρον αστεφάνωτης μνηστής, το οποίον όμως συνήθιζαν οι άνθρωποι του υποκόσμου (με ανάλογες κυρίες) και όχι υπάλληλοι υπουργείου...
Θυμίζει το ανέκδοτο, με το βλάχο που του' χανε πεί οτι τα ταξί στην Αθήνα «πετάνε» και του λέει ο ταρίφας:
- Πού να σε πετάξω;
- Αλεξάνδρας (με υποψία)
- Σε ποιό ύψος;
- Άσε τις μαλακίες παιδάκι μου και πήγαινε απ' το δρόμο...
Υπάρχει και mastar card (δηλαδή swipe κάρτα, που την περνάς ανάμεσα απο τη βυζοχαράδρα)...
Όχι βέβαια, μεταξύ μας τώρα;
Αλλά τα αγράμματα δημοσιογραφάκια στην τι-βι παίζουν Άμλετ με εκφράσεις που μέχρι πρότινος δεν είχαν ματακούσει και που μάλλον δεν έχουν παρά παρεΐστικη εμβέλεια...
By the by, Μαλακό υπογάστριο-μια και μου το θύμισες- της Ευρώπης, έλεγε η γρηά αλουπού ο Τσώρτσιλ τα Βαλκάνια (!)
He's flipped his lid!
Ιδού, ο πιτσαφέρνης έρχεται, εν τω μέσω της νυκτός...
Αξαμλαρινίζ χαΐρ ολσούν και σένα αλιβε!
Τεσεκιούρ εντερίμ εφεντίμ!
Όχι, μου'ρθε στην τρέλα...
Ξεχάστηκα. Το -ε του έπους, ντράπηκε σε -ο στο Καλλιόπη, κατά πάσα πιθανότητα με το φαινόμενο της ετεροίωσης λόγω παλαιότερης ρίζας βλ. κλ-έ-πτω, κέκλ-ο-φα / κλ-ο-πή < σανσκριτ. klop κτλ.
Η Καλλιόπη (για τα έπεα), είναι λέει απο το κάλλος + έπος < είπον < λέγω.
Εξ ου και καλλιέπεια=όμορφες εκφράσεις.
Όσο για τις μουσίτσες της Ομονοίας, αντικαταστάθηκαν, όταν σε κάποια πολιτική συγκέντρωση μετά το '40 (;), έπεσε μια απο δαύτες στο ξερό κάποιου διαδηλωτή και τον άφησε σέκο (βλ. περισσότερα στο «γυρίζει-γυρίζει» του Λεωνίδα Χρηστάκη).
Τα δέοντα άστρα απο την πάρτη μου.
Βλ. και ρεμπέτικα: «Ο κοκαϊνοπότης» & «γιατί φουμάρω κοκαΐνη» και ιστορία Τσιφόρου «στα παιδιά της πιάτσας» με τίτλο «η πρέζα».
Να θυμίσω και το γνωστό με την ξανθιά, που πάει στο ζαχαροπλαστείο να πάρει γλυκά για γενέθλια φίλου της. Ο πωλητής τη ρωτάει:
- Έχουμε εκλαιράκια, τάρτες, φιορεντίνες και κοκάκια, τί θα πάρετε;
- Αχ, κοκάκια, κοκάκια! Που λένε και το φίλο μου!
Θα ευχαριστήσω τους ανωτέρω, αλλά θα επιμείνω, οτι παρά το γεγονός, της συχνής και γενικότερης χρήσης της έννοιας πόλεμος-αγώνας (επιβίωσης) απο ευρύ κύκλο επιτηδευματιών, εν προκειμένω, η έκφραση είναι ταριφίστικη αργκό και έχει ειδική χροιά: Δίκην Trial n' error, ρωτήστε ταρίφα όπως στο παράδειγμα. Αν δεν απαντήσει ο ίδιος ατάκα με τη συγκεκριμένη λέξη «πόλεμος», χρησιμοποιήστε την εσείς και θα το πιάσει με τη μία σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλον επαγγελματία.
Υφίσταται και το: Τα λέω όλα (στον ανακριτή)...
Μια φορά, big smoke λέγανε οι εγκλέζοι το Λονδίνο το 19ο αιώνα, λόγω φουγάρων.
Η αλήθεια άλλοστ, είναι οτι έχεις δίκιο: το γαμήσαμε λίγο και ψόφησε (!)
Κάθεσαι να γράψεις ένα λημματάκι τόσο δά και σηκώνει άγκυρα ο νούς...
Κύριος οίδε...
Εγώ, ένας απλός ιερωμένος στην υπηρεσία του Μπιραλλάχ είμαι...
Δηλαδή the man who fell to the city...
(Ντειβιντμποουιόβλαχος).
Λογικόν error Α:
Πρότασις 1: Ο αστυνομικός είναι όργανον.
Πρότασις 2: Το μπουζούκι είναι όργανον.
Συμπέρασμα: Αφού τα πρώτα μέρη είναι όμοια, θα είναι και τα δεύτερα έτσι : Ο αστυνομικός είναι μπουζούκι...
Λογικόν error Β:
Πρότασις 1: Ο αστυνομικός είναι άνθρωπος.
Πρότασις 2: Ο διαδηλωτής είναι άνθρωπος.
Συμπέρασμα: Αφού τα πρώτα μέρη είναι όμοια, θα είναι και τα δεύτερα έτσι : Ο αστυνομικός είναι διαδηλωτής...
Ερωτάται: Πού κείται το λογικόν σφάλμα;
(Λυσάρι)
Απάντησις: Το υπό Α είναι ορθόν και το υπό Β λανθασμένον, διότι ο αστυνομικός δεν είναι άνθρωπος...
Υφίσταται και ο κάπταιν-γαμάω (όπως κάπταιν αμέρικα)
Ο Χαλικούτερμαν, αναφέρεται στη υποτιθέμενη ρήση των αντιεξουσιαστών, που μου είχε πεί κάποτε ο μακαρίτης ο γνωστός μου, που απεδήμησε εις Κύριον εν Αυστραλία και που την είχε (λέει) βρεί σ' ένα δυσεύρετο τόμο της Πάπυρος Λαρούς των Μαόρι, που δυστυχώς κάηκε μαζί του σε τροχαίο, οτι «δίχως γραμμή-ο κνίτης δε γαμεί» (=δηλ. η πειθαρχία του κνίτη προς τον ινστρούχτορα απο το Μίνσκ είναι τόσο χαλύβδινη, που περιορίζει ακόμα και τις έσω εκκρίσεις!)
Βλ. και το λεγόμενο «άρθρο 10» (=μη γαμείτε-μη μαλακίζεσθε) εις βάρος των εγκλείστων κομονιστών στο σύρμα, καθώς και το βελουχιώτειο «την ψωλή εδώ την έχουμε μόνο για κατούρημα».
Αναρωτιέμαι, που τα έχει ακούσει αυτά τα πράγματα...
Ο Χαλι-γκάλι ξέρει πολλά και πρέπει να πεθάνει...
(Ρίνγκο)
Τζόνας μπόι, πολύ ενδιαφέρουσα η παρατήρηση, αλλά η έκφραση δεν αναφέρεται σε εθελούσιο κρέμασμα, αλλά παρότρυνση για εκτέλεση δι' απαγχονισμού!