Το φλίτ, λέγεται ως εριστικό και χαζομάγκικο προς υποτίμηση του αντιπάλου.
Αυτό με τη λαβή (!) (βλ. μέριτο)
Το «θα μείνεις σκεφτικός» εκ του ταυτόσημου ισπανικού «te pe(g)o una hostia y te quedas pensando»
Όπως όταν μένεις άλαλος για λίγο.
Ψόρι ρε παίδες, αλλά απο Η/Υ είμαι λίγο κουμπούρας...
Ζε κομπλί
Το αμφιταλαντεύομαι έχει την έννοια της αναποφασιστικότητας = κώλωμα. Το' βαλα για πλάκα, γιατί το' λεγε η ξενέρα φιλόλογος Σάσα εν δυνάμει σύζυγος του Χαλακατεβάκη στους «Απαράδεκτους», θέλοντας να επεξηγήσει (!) τη λέξη κωλώνω ...
Άντε ρε ! Ωραίοι λεβεντόμαγκες μου φαίνεται κι αυτοί ...
και το γαλάζο (Λ. Παπαδόπουλος) χρώμα ...
Τί είναι τα σύνορα ;
Ο.Κ. Μπαρδόν και ελήφθη :)
Κανονικά ναί. Θέλει και υπογεγραμμένη. Αλλά στη δημοτική όχι :)
Τώρα, με τις φυλές στην πρώην οθωμανική αυτοκρατορία, γίνεται το μάλε-βράσε.
Μπά ! Δε νομίζω να χρησιμοποιείται ως «τουρκόσπορος», απλά υποτιμητικό για τους ποντιο-γερμανούς μετανάστες, λόγω της ιδιαίτερης νοοτροπίας και ομιλίας που αποκτούν (ελληνο-γερμανέζικος αχταρμάς).
Χώρια ο δυσανάλογος, παρά την παραμονή τους στην Ευρώπη, προς τους μητροπολιτικούς Έλληνες, συντηρητισμός τους, τον οποίον όμως έχουν όλοι οι μετανάστες λόγω αποκοπής απο την τρέχουσα κατάσταση στη μητρόπολη, αλλά και κοινωνικού κλεισίματος στη χώρα υποδοχής, προς διαφύλαξη της ταυτότητάς τους.
Οι εβρολελέουρες λένε οτι η διαφορά μεταξύ των γκατζολόπτερων και των έφ-δε-γκάτζι, είναι οτι τα πρώτα τους τρώνε επί τόπου, ενώ τα δεύτερα τους κουβαλάνε στη φωλιά τους ...
Ντάξει ρε παιδί μου, μια κουβέντα είπαμε. Μπάααααα. Μανάδες είναι, τί να κάνουνε, αλλά η συμπεριφορά τους είναι πιο φασόν κι απο τα σχέδια των παιδιών τους, τα οποία τους είναι όχι μοναδικά (όπερ κατανοητόν) αλλά μονάκριβα. Μονάκριβοι λοιπόν όλοι οι νεοέλληνες και τα' δαμε τα χαΐρια. Ο καθένας μας πιο κακομαθημένος απ' τον άλλο κι άντε να λειτουργήσουμε σα σύνολο με 11 εκατομμύρια σταρχιδιστές αρχηγούς. Από την εποχή των μηδικών πολέμων περιμέναμε ως την εποχή του Ρεχάγκελ, να δούμε (έστω και στιγμιαία) σύμπνοια ...
Πλατεία Κάνιγκος & οδός Γλαδστώνος (sic) ...
Γαμώ το κέρατό μου ! Πού θα πάει, θα το πετύχω. Ευχαριστώ !
Α ! Να προσθέσω οτι η συνδικαλιστική τους δράση άρχεται άμα τω διορισμώ τους (βλ. κανά χρονο-επίδομα, αναδρομικά κτλ).
(Για μικρούς) :
Ο λαός απαιτεί, τα κορίτσια φυλακή
Μούτζα - (ο άλλος κάνει το σχήμα του σταυρού με τα δάχτυλα ως αντίδοτο)
(Εφηβεία) :
Η Δώρα (π.χ.) σ' έχει γραμμένο στο μουνί της
κι εσύ παλιομουνόπανο γυρίζεις το καβλί της
(Μπάλα) :
Ανοίξανε οι ουρανοί και βγήκαν δυο αστέρια
και βγήκε ο Ολυμπιακός με δυο σκατά στα χέρια
(ή ο Παναθηναϊκός μετρόπαιο στα χέρια)
Δεν έχουμε ομάδα, δεν έχουμε λαό,
εσείς που τα' χετε όλα, κοιτάξτε το ταμπλώ !
Η πεντάρα (τριάρα κτλ) τσούζει !
Δυο και να καίνε !
(Δυσπιστία):
Είπες το' να είπες τ' άλλο, κάτσε τώρα να στο βάλω
Ο,τι κι αν λές : Πούτσα θές
Φίλε μου τα λόγια σου πολύ με συγκινούνε,
κι όλα τ' αγγούρια της λαϊκής στον κώλο σου να μπούνε !
(ή όλοι οι στύλοι της Δ.Ε.Η. κτλ)
(Ποιήματα) :
Τρείς εφτά εικοσιμία, τράβα γέρο μαλακία
δεν μπορώ μωρή γριά, έχω πούτσα μακριά,
να σου χώσω τη μισή, να τραντάξει το νησί
να σου χώσω την υπόλοιπη, να φύγουμε ξυπόλητοι
να σου χώσω και τ'αρχίδια να καούν τα κεραμίδια (έχει και συνέχεια)
Αφιερωμένο στο Vrastaman για τη μμαρτυρικήν ννήσον :
(Προς Τούρκους κι Αμερικανούς)
Έξι εφτά σαρανταδύο, γαμηθείτε και οι δύο,
φάτε πούτσους και μουνιά
η Κύπρος είναι Ελληνικιά !
Και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός ...
Αλληλούηα - αλληλούηα, ο παπάς τρώει κουλούρια,
κυριελέησον - κυριελέησον, ο παπάς πίνει καρνέισον ...
Βλ. και ισπανιστί : jardin de pollas = ψωλό - κηπος
Βλ. και παλιά έκφραση : Η ψωλή είναι το μπεγλέρι στα χέρια του κολομπαρά ...
Ορθώς κάνεις το σχόλιο, αλλά σε διαβεβαιώ οτι δεν το έβγαλα απο το κεφάλι μου, αλλιώς θα έλεγα «νεολογισμός» νέτα-σκέτα.
Το άκουσα απο τύπο κάθε άλλο παρά κουλτουρέ, συγκεκριμένα για την πισίνα του βάζελου, όταν τον ρώτησαν αν αξίζει κανείς να γραφτεί ...
Πόσο διαδεδομένο είναι, δεν μπορώ να γνωρίζω, αλλά έκρινα οτι μάλλον άξιζε να αναρτηθεί.
Η αλήθεια είναι οτι σε δοκιμή χρήσης του λήμματος, διεπίστωσα οτι ο άλλος θέλει καμπόσο για να το πιάσει.
Σε ασπάζομαι.
Είναι που λέει ο Γιωνάκης στον Αυλωνίτη, έχω ακούσει οτι οι χοντροί είναι καλοί άνθρωποι ...
Πολύ ωραίο! Αλλά μάλλον δεν κολλάει, είναι οξύμωρο σαν το «άντε και με τη βοήθεια του θεού να τους γαμήσουμε την παναγία» (δηλ. να σε βοηθάει ο εν δυνάμει αντίπαλός σου να τον κατατροπωσεις).