Comments by Khan (7235)
Showing 1351-1380 from 7235
Ινσέψιο: Ο ανωμαλάκας ματάκιας που τραβάει μια παχιά με τις γυμνίστριες στην Παχιά Νισύρου. (σε καλό μας).
Αγαπάμε σλανγιωτατισμούς!
"Σαχλιαμπάκος. Σαλούβαρδος Σαχλιαμπάκος. Οι φίλοι με φωνάζουν Μιχάλη."
Χαχαχα, Αρχιμήδης!
ΥΓ. Ο Χότζουλας δίνει στο τσουπωτός, τσουπουτός και παράδειγμα από τον σαλονικοαναθρεμμένο Πετρόπουλο.
Μπράβο Παρασυνταξίες για τα λήμματα-ορισμούς!
Εδώ το βρίσκω σε γλωσσάρι του Πόντου με τη σχετική σημασία βουλώνω. Βλ. και το λήμμα τσουπωτός, τσουπουτός που ο ορίζων το λέει θεσσαλικό. Υπάρχει κι εδώ με σχετική σημασία πατικώνω. Εσύ, Παρασυνταξίες, έχεις καμιά αίσθηση πού λέγεται;
The plot thickens!
Σούπερ!
Λολ, όντως ταιριάζει, οπότε ας μείνει.
Άψογος Darvath!
Τουκανισμός: Στο γράμμα που διαβάζεται στο λίνκι χρησιμοποιείται ο μπαμπινιωτισμός εκσπερματίζω. Έεεεεεεετσι!
Άντε να μαζεύονται σιγά σιγά ένας ένας!
Εναλλακτικώς: Ο φιλελές που βγήκε από τον μάρσιπο του κρατισμού.
Έχει χτυπήσει η μοντ-σειρήνα κι οι μόντουλες έχουνε μπει στο μοντς-μομπίλ, που λέει κι ο Χότζουλας.
Καταθέτω την εμπειρία μου χωρίς να ξέρω τι συμβαίνει: Έγραψα το λήμμα ακά χωρίς να το βάλω προσθήκη ορισμού στο ήδη υπάρχον άκα, ακριβώς λόγω της διαφοράς τόνου. Αφού το καταχώρισα ο τόνος άλλαξε από ακά σε άκα και μπήκε ως δεύτερος ορισμός. Σε μια πρώτη φάση επεσήμανα στα σχόλια ότι ο τονισμός είναι ακά στη λήγουσα. Φαίνεται ότι διορθώθηκε από τους μοντς στο σωστό ακά, τώρα όμως βλέπω ότι το άλλο λήμμα που πριν ήταν άκα στην παραλήγουσα, τώρα έχει αλλάξει αυτό σε ακά στη λήγουσα, που κι αυτό είναι λάθος (γιατί στο παράδειγμα είναι τονισμένο άκα). Οπότε χωρίς να ξέρω τι τρέχει, διερωτώμαι μήπως υπάρχει ξέρωγω κάποιος αυτοματισμός ομογενοποίησης των τόνων; Ερωτηματικά.... (που λένε και στο φατσιμπούκι)
Η ετικέτα -ισμός τα σπάει! Τώρα την πήρα χαμπάρι.
Όσο για το εκσπερματίζειν έχουμε πει και άλλοτε ότι είναι μπαμπινιωτισμός.
χαχαχαχαχαχαχαχα
Τα 'σπασε! Σπεκ και στον ΜΧΣ.
Όπως θα έλεγε και ο Ραμφοκοέλιος, το πρόβλημα άρχισε από όταν οι Βυζαντινοί καθιέρωσαν την προσευχή "Άγιος ὁ Θεός ὁ Πατήρ ὁ ἄναρχος, Ἅγιος Ἰσχυρός ὁ Υἱός ὁ συνάναρχος..." συνδέοντας έτσι τις καθαυτό αντιφατικές πραγματικότητες της αναρχίας και της πατρότητας, αλλά και της (συν)αναρχίας και της υιότητας/ υπακοής.
Τελείωσα για απόψε. Καυληνύχτα σας!
Αντίπαλον πέος του Μιχάλη ο ψωλιάγκος.