Comments by Mr. Cadmus (549)
Showing 181-210 from 549
Εγώ προτείνω Γαλλικές Αντίλλες για ξεφάντωμα και νήσους Scilly για το ξενέρωμα, πριν την κάνουμε πάλι για άλλα λιμάνια και άλλες παραλίες...
Το ενδεχόμενο γερμανικής ετυμολογίας (fett = παχύς, λιπαρός/ ουσ. λίπος, ξύγκι, πάχος) το έχει σκεφτεί κανένας ή είναι πρωτιά;
Ζάσταβα ήταν το πρώτο μου αμάξι, το'χαμε αγοράσει οικογενειακώς πολύ πριν τον εμφύλιο στην Πρώην Γιουγκοσλαβία, πολύ πριν βομβαρδιστούν τα εργοστάσια. Σκυλί μαύρο, παρά τις όποιες τεχνικές του αδυναμίες. Το να κάνεις επιτόπου στροφή με το τιμόνι του ισοδυναμούσε με το να κάνεις κανονική προπόνηση σε μηχάνημα -έφτιαχνες μπράτσα, όχι μαλακίες. Και γενικά δεν καταλάβαινε τίποτα.
Μου το τρακάρανε και πάει, και δεν έφταιγα κιόλας. Παρά το δούλεμα που έτρωγα από φίλους (που μια χαρά τους βόλευε όμως όταν μου ζητάγανε να τους κάνω τον ταρίφα) αναντικατάστατο...
Αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι στα αρβανίτικα, κράκουλλι είναι ο πάγος και το κάθε τι παγωμένο.
Α, και δεν έχει απαραίτητα να κάνει με επαρχιωτικό μιμητικό κομπλεξισμό. Συμβαίνει και εις τας Παρισίας...
Καζαντζιδισμός με άποψη εμπεριέχεται στη φράση παγκοσμίως άσημος, αν και σλανγκ δεν τη λες...
Ωραίος ο deathphilosophy.
Khan, τα ζάσταβα ήταν πολύ παρεξηγημένα αμάξια...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.
Η δεύτερη παράγραφος είναι επίτηδες τραβηγμένη γενικά. Νομίζω όμως ότι αυτό που λες στο σχόλιο σου καλύπτεται από το κακό (βλέπε: εξεζητημένο) PR που αναφέρω στην προτελευταία παράγραφο, αφού ο καζαντζιδισμός δεν προκύπτει απαραίτητα από το πως περιγράφουμε εμείς τον εαυτό μας, αλλά πολλές φορές κι από το πως επιλέγουν άλλοι να μας περιγράψουν (αν έχεις διαβάσει το άρθρο-δοκίμιο που είχε γράψει ο Διονύσης Χαριτόπουλος για τον Καζαντζίδη). Εγώ το έχω συναντήσει σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε συνεντεύξεις-παρουσιάσεις-κριτικές που δημοσιεύονται στον ανεξάρτητο τύπο (φανζίν) και όχι μόνο βέβαια (αντεργκράουντ καλλιτέχνες και καλά).
Κατά τ' άλλα ναι, όπως τα λες.
Δίκιο, μην βγει και για ταινιάκι. Βάστα αντρίλα.
Πολύ καλό!
Πρόταση: Το name-dropping μπορεί (ενδεχομένως) να μεταφραστεί ως τσιτατισμός.
Μην ψάχνετε στα λεξικά (ούτε στο γκουγκλ), είναι νεολογισμός.
Πάτση, γράψε κανένα βιβλίο, να το μοστράρω και να με λένε κουλτουριάρη.
Ωραίος φίλε.
Η θεραπεία πάντως είναι γνωστή και δοκιμασμένη πολλά πολλά χρόνια τώρα.
Για κάποιος δε είναι σαν τη λάκτα ένα πράμα, γλυκειά και συνάμα πρώτη αγάπη και παντοτινή...
Όχι, έχεις δίκιο, εγώ μπερδεύτηκα. Άκυρο το από πάνω σχόλιο.
Αρβανίτες ωστόσο υπάρχουν στα πιο απίθανα κι ετερόκλητα μέρη της Ελλάδας, αλλά η τουρκική ετυμολογία στην προκειμένη μοιάζει πιο πιθανή.
Gjol είναι η λίμνη στα αλβανικά, και δεδομένου ότι μιλάμε για Σουφλί...
Χαρίζει στις γκόμενες λαμπάτους ενισχυτές; Έτσι ε;
Βικ, θες να τα φτιάξουμε;
Συγνώμη για το διπλό σχόλιο.
Το ζεύγος ακούμπα (η) -> ενεχυροδανειστήριο και ακουμπάω,ακουμπώ -> ενεχυριάζω υπάρχει στο λεξικό του Καπετανάκη (μιας και το μελετάγαμε στο κουσουμάρω), του οποίου η α' έκδοση έγινε το 1950. Οπότε η λέξη πρέπει να' ναι τουλάχιστον μία δεκαετία παλιότερη (ίσως και παραπάνω), και σίγουρα όχι σεβεντίλα.
Και ακουμπιτζήδικο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μπετατζή στην σημερινή ανάρτηση του Σαραντάκου (σχόλιο #18).
Μήπως ήταν μπλε και δεν είδες καλά;
Παιδί φάγαμε άκυρο, πιάσε μία μαύρη να ταιριάζει με τη μοίρα μας...
Παιδί, μια franziskaner dunkel στην κυρία από εμένα...
Πάντως γενικά ένα καραφάκι παραγγέλνεις, και ξέρει το αφεντικό την ποσότητα.
Κάτι γραντζουνάμε κι εμείς :)
Ο Βρασίδας Καπετανάκης στο Λεξικό της Πιάτσας έχει καταχωρήσει το κουσουμάρω με τις εξής σημασίες:
1) Επιτηδεύομαι. «Ο Γιάννης κουσουμάρει νταηλήκι.»
2) Χρησιμοποιώ, εξοικονομώ. «..Βλέπω καινούργιο σακάκι! Ποιός κλαίει; - Κανείς, το κουσουμάρησα στο Γιουσουρούμ.» = το εξοικονόμησα στα Παληατζίδικα!
3) Προστατεύω. «..είναι πεντάρφανο το φουκαριάρικο και το κουσουμάρω, όσο μπορώ.»
4) Συμπαθώ. «..αυτόν τον άνθρωπο πολύ τον κουσουμάρησα» = τον συνεπάθησα.
(Έχω κρατήσει την ορθογραφία του αρχικού λήμματος, αλλά όχι το πολυτονικό)
Αν και μεταξύ του συμπαθώ και του γουστάρω υπάρχει ίσως κάποια απόσταση...
Σωστή η Ironick. Μόνο για ταβερνιέ το ξέρω κι εγώ.
Για το πετρέλαιο λέμε λίτρο, αν και νομίζω ότι πιο σωστό θα ήταν να λέμε γαλόνι.
Απ' τα ωραιότερα κείμενα που έχω διαβάσει στο διαδίκτυο.
Μπράβο Πάτση.
Ωραίος.
To conceptual art είναι στάνταρ πολύ πιο μούρη από αυτό που εμείς οι πεζοί και ατάλαντοι θνητοί αποκαλούμε (δακρυσμένοι) μπακουρομιζέρια.
Θα υιοθετηθεί πάραυτα.
...κι εγώ που σύνδεσα το σχόλιο της Ironick με το σχόλιο του Gatzman, και λέω πολύ προχώ και οι παλιότεροι, και ο Σαραντάκος που το έβαλε στο βιβλίο του...
Μήπως να τη στήσουμε Ρίο-Αντίρριο de Janeiro, να τα πιούμε με τους γκάουτσος στα Ζαρουχλέϊκα και να ανηφορήσουμε για άφτερ και βρώμικα στην Άνω Καλαβρούζα;