Α, μάστα, τουκανισμό δηλαδή έχει κι η γυναίκα μου, όταν βλέπαμε μαζί το Battlestar Galactica το καινούργιο, και μέσα στο χαμό και τον πανικό από το Κυλωνικό κυνήγι εκείνη σχολίαζε για το ίδιο το Galactica: «μα καλά, τόσοι ναύτες, δεν βρέθηκε ένας να σφουγγαρίσει εκεί μέσα; Μέσα στη μπίχλα ζουν.»
Το «μουνείλωτας» είναι πιο εύηχο.
Συνδυάζοντας τα αρχαία και τα νέα ελληνικά, προκύπτει το «μουνείλως/μουνείλωτας» που είναι πιο εύηχο. «Μουνείλωτας» το λέγαμε και στο λύκειο, τέλη της δεκαετίας του 80.
Κατά περίπτωση προφέρεται με παχύ αρχικό και τελικό σ (shωστόsh), λόγω γνωστού ανεκδότου με τον μεθυσμένο και το 4×4 (ίσον 16).
Υπάρχει και το (σχεδόν αμιγώς γυναικείο) «Μάλιστα…», που όταν το χρησιμοποιώ εγώ ως ποταπό μέλος του ανδρικού φύλου στον γραπτό λόγο (βλ.λ. chat) τείνω να το βάζω ως «Μάλιστα®» για να περνάει το μήνυμα. BTW το «τι» δεν τονίζεται, όπως ούτε το ερωτηματικό «ποιος/ποια/ποιο» δεν τονίζεται (μόνο «το ποιόν μου» τονίζεται επειδή είναι δισύλλαβο).