Comments by Galadriel (6673)
Showing 6601-6630 from 6673
...αλλιώς και γαριδάκι.
Θέλει να μάθει ο Ιησούς Χριστός πόσο εφαρμόζονται τα λόγια του στην εποχή μας, αποφασίζει λοιπόν να κατέβει να δει με τα μάτια του την κατάσταση.
Χτυπάει την πρώτη πόρτα που βρίσκει μέσα στον αγρό, ανοίγει ένας τύπος και τον υποδέχεται με ενθουσιασμό:
«Έλα μέσα ρε παλικάρι φαίνεσαι κουρασμένο, είναι η ώρα του φαγητού πέρνα να σε φιλέψω»
«Ω σας ευχαριστώ, αλλά να ξεκαθαρίσω πρώτα ποιος είμαι...»
«Σώπα μωρέ κάτσε να φάμε και μου λες μετά την ιστορία»
Τρώνε.
«Ωραίο φαγητό, σας ευχαριστώ, να σας πω όμως ποιος είμαι...»
«Σώπα αδερφέ, κάτσε να πιούμε κι ένα κρασί και μου λες μετά την ιστορία». Πίνουν κρασί.
«Ωραίο το κρασί σας, σας ευχαριστώ, να σας πω όμως ποιος είμαι...»
«Βρε φαγώθηκες να μου πεις και να μου πεις, κάτσε να κάνουμε ένα μπαφάκι και μου λες μετά την ιστορία». Καπνίζουν.
«Λοιπόν άντε, λέγε τώρα που χαλαρώσαμε ποιός είσαι που φαγώθηκες»
«Είμαι ο Ιησούς Χριστός».
Τον κοιτάει για λίγο, κοιτάει και το τσιγάρο του και αναφωνεί:
Μαλάκα, δεν είναι τσιγάρα αυτά που στρίβω ο πούστης!!!
Α, όλα κι όλα, πρέπει κανείς να εκτιμήσει το υπόβαθρο της φωνητικής αλλαγής και το καλλιτεχνικό της αντίκρυσμα. Δάσυνση ρουλζ, δίνει μια έμφαση στον πόνο του καλλιτέχνη το χ, γιατί παραπέμπει σε επιθανάτιο ρόγχο. Άλλες σφαίρες.
Εδώ γίνονται καν και καν μπερδέματα το κ με το χ μας στενοχώρησαν; (βλ. Σαρρή- μπέρδεμα του στ με το πσ).
Καλά το βιντεάκι τα σπάει. Καημένη Βασιλειάδου, θα βρισκες τον γαμπρό στην Αστραλία...
Cheers!
αχαχαχαχαχαχα όλε!
Τελικά το σωστό είναι Ιράν ή Ιράκ; αχαχαχαχα ε ρε τί πάθαμεεε
sorry που ξανασχολιάζω στο καπάκι, αλλά, ρε πούστη μου, ΚΑΘΕ φορά που ξαναδιαβάζω αυτό το λήμμα, σκάω στα γέλια σαν την χαζή, κρίμα να μην μπορώ να ξαναβαθμολογήσω με άλλα 5, μιλάμε για τρελό γέλιο αχαχαχααα ρε τις καημένες τις γιαγιάκες αχαχαχα
Ευχαριστώ πονηρόσκυλο. Ευχαριστώ και σένα Hank για τα καλά σου λόγια (...νομίζω... - αυτές οι συμμαθήτριές σου είχαν πράσινο χρώμα από την χλωροφύλλη;).
Όντως, μεγαλούργησα, κοιτάω τον ορισμό και τον φτύνω να μην τον ματιάσω αχαχαχαχα
Ιδιαιτέρως δημοφιλής με την μορφή «πάνε γαμήσου», όπως θα έλεγαν οι χαμουτζήδες «σείρε γαμήσου» - δηλαδή χωρίς μένος, απλά απαξιωτικά («χέσε μας ρε φίλε»).
Γάμησέ τα δεν λες τίποτα. Κι όλη μέρα κομμάτια...
Πολλές λέξεις για το ίδιο πράγμα, αλλά η συγκεκριμένη χρησιμοποιείται από άτομα ευγενή, σεμνά και μαζεμένα, χωρίς αντοχές στα μπινελίκια λόγω ορθής παιδείας (από σπίτι) και κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (πχ η μαμά μου δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ τον όρο «πούστρα», κι αν μάθαινε ότι τον χρησιμοποιώ εγώ θα με αποκλήρωνε - την πούστρα θα την πει «γυναικωτό»). Έτς.
...και στα Μπόζο.
Από την μία ο ορισμός είναι εμπεριστατωμένος και απολαυστικός, από την άλλη ξύπνησε την γυναικεία άμυνά μου. Αλλά δεν φταις εσύ, εγώ φταίω που 'χωσα την πεντάρα μου πριν να το καλοσκεφτώ το πράμα. :Ρ
**Παράδειγμα 4: το χάδι στο κεφαλάκι της *Μαρίας αναφέρεται στην Ελένη, αυτά παθαίνεις άμα γράφεις γκουμούτσες.
αχαχαχα τα σχόλια όλα τα λεφτά
Hasta siempre!
Ο #3, ο #4 και ο #6 αυτής της υπέροχης ιστιοσελίδας, θεωρούν τον ορισμό μου ικανοποιητικό. Από τα μεγαλύτερα κοπλιμέντα για μια γυναίκα που μπαίνει εδώ μέσα κύριοι.
Θα περάσουν τα χρόνια,
θα γυρίσει ο τροχός
κι όλα θα 'ναι σαν πρώτα,
κι όλα θα 'ναι αλλιώς...
Τί ωραίος ορισμός... Οι συνειρμοί αναπόφευκτοι όμως, σο, μήδι τιμημένο.
@παράδειγμα: αυτό ξαναπέστο
Ενδεχομένως, αν και αυτό που είχα υπόψη μου είναι, να δώσει σε σας φώτιση to stick to the basics και να με απαλλάξει έτσι από πειρασμούς.
Γαμάτο λήμμα, ωραίος ορισμός. Σίγουρα κάτι θέλει να πει ο Κισλόφσκι, αλλά τι; Θέλει να ευχαριστήσει τους γονείς του για όσα έκαναν γιαυτόν, την εταιρία παραγωγής του που τον υποστήριξε, την γραμματέα του για την ηθική ανόρθωσή του που επανειλημμένα πέτυχε, και όλους όσους πάνε και βλέπουν τις ταινίες του και του παρέχουν το φρέσκο χαβιάρι μπελούγκα και την σαμπάνια που πίνει το πρωί, ο καλλιτέχνης.
Πολύ μου άρεσε ο ορισμός. Εμένα πάλι αυτά τα μελαγχολικά αγόρια μου 'ρχεται να τα χαστουκίσω, αλλά οι προσωπικές μου απόψεις δεν αφορούν το κοινό όπως θα έλεγε κανείς, σο, περί ορέξεως...
χααχαχ και πάλι - έτυχε να το ξαναδιαβάσω και να ξαναγελάσω αχαχαχαχαχ