Και οι Πολίτες το ίδιο.
Τα λεφτά κιόνανε πριν την ώρα τους. Βάνια???? Κιόνανε?????
Προφ αυτό που βοηθούσε το κίνημα της α' παραγράφου ήταν η μαζικότητα, το πλήθος των περιπτώσεων σε ένα σχετ περιορισμένο χρονικό διάστημα συν η αίγλη του θύματος για την πατρίδα και καλά. Πόσο μάλλον στον ΑΠΠ που δεν είχε ξαναγίνει τέτοιο σφαγείο. Συμφωνώ απολύτως με την β' παράγραφο, αλλά δε μπορώ γμτ να μην συνθεωρήσω και την ηθική παράμετρο όταν μιλάω για τις οπτικές γωνίες. Η τελευταία πρότασή σου όλα τα λεφτά.
"Ναυτική αργκό" το λένε Βάνια. Άκου "παπορίσια"... Ήρθες εδωμέσα να μιλήσεις αλήτικα του πεζοδρομίου, άντε.
(χ)Α.
Δε μας τα λες καλά ξερ. Ερλυ 70ζ είχες μπαρκάρει και τέλειωσες το λύκειο έρλυ 80ζ? Χα!
Σόρι για την καθυστέρα Βάνια. Δεν νιώθω να χέζομαι με κανέναν ειδικό ή μη εδώ, απλά δίνω την οπτική μου γωνία. Ο Χάσεκ, ο Ρεμάρκ, ο Μυριβήλης, ο όποιος, αποτυπώνουν εντελώς πραγματικά περιστατικά, ψηφίδες του μωσαϊκού, έναν έναν τους εκατό χιλιάδες νεκρούς που προσωπικά δεν μπορώ να δω ως στατιστική. Κάτι τέτοιο μόνο σε ηθικό / συναισθηματικό επίπεδο (= με χριστοπαναγίες και καργιολίκια) μπορώ να το διαχειριστώ. Αλλά την πολεμίτιδα του κάθε πολεμιστή, που λέει ο Χαλικού να μην ξεχνάμε ότι ήταν μια γαμημένη οβίδα που την προκάλεσε. Αμα το θυμόμαστε αυτό, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ, ευχαρίστως να ανθίσουν και οι τεχνικες απόψεις, παράλληλα. Νέμα προμπλέμα.
Το μπουλασιλίκι πιθ. συνδ. με τουρκ. bulaşıcı = μεταδοτικός (επί ασθενειών). Bulaşıklar είναι τα λερωμένα τ' άπλυτα < bulaştırmak = πασαλείβω. (άλλο αυτό).
Α γειά σου (διαολίστηκα τώρα και θ' αφήσω τη δουλειά πίσω αλλά σταρχίδια μας). Θα ξανάρθω στον Ρεμαρκ που έλεγα παραπάνω. Όταν γράφει για τον φαντάρο που θάφτηκε στο αμπρί μαζί με τον ξεκοιλιασμένο από την έκρηξη σύντροφό του, με τα άντερα του νεκρού τυλιγμένα γύρω του, δεν έχει σημασία που τον ξεθάψανε και επέζησε του πολέμου. Δεν μου λέει τίποτα το PTSD. Σημασία έχει που ο άνθρωπος εν ειρήνη πιά δεν μπορούσε να κοιμηθεί γιατί με το που έκλεινε τα μάτια το δωμάτιο γέμιζε άσπρα φίδια και αίμα.
Βιαστικά λόγω πίεσης χρόνου και πάντα ως ανειδίκευτος:
Η πολεμίτιδα ήταν μια σλανγκιά εποχής από επίσης ανειδίκευτους που έπρεπε κάπως να περιγράψουν αυτό που έβλεπαν να συμβαίνει. Δεν είναι επιστημονικός όρος. Το πρωτοφανές κατά τον ΑΠΠ φαινόμενο οφειλόταν βασικά στο πολύ εξελιγμένο πυροβολικό του 1914, σε σύγκριση με του 1870 πχ, και στη μαζική χρήση του. Και φυσικά στις γενικότερες συνθήκες του πολέμου χαρακωμάτων, που, αν και όχι πρωτοφανής, ιδιαίτερης αγριότητας και μαζικότητας το 1914. Σαφώς υπήρξαν διαβαθμίσεις, και ο Μαργαρίτης στο α' παράδειγμα λέει πως πολλοί δεν συνήλθαν ποτέ. Προφ κάποιοι άλλοι το ξεπέρασαν, ως ένα βαθμό πιστεύω. Ακόμα σήμερα έχουμε βετεράνους της Κύπρου 1974 που κατά κάποιο τρόπο έμειναν για πάντα εκεί (κάτι διάβαζα προ λίγων ετών). Όμως, το ζουμί το είπε ο Χαλικού παραπάνω, περί έκθεσης στην πολεμική βία. Κι όσο πιο εξελιγμένα τα όπλα, τόσο πιο βαθιά η ζημιά. Τσάτρα πάτρα αυτά και στα γρήγορα, άμα είναι κάνε πάσα.
Ως υγ, κτγμ τα 2 σημαντικότερα γεγονότα του 20ου ήταν ο ΑΠΠ (που άνοιξε από τεχνική / στρατιωτική άποψη τον δρόμο στον ΒΠΠ) και η Χιροσίμα.
Για το χαλικούτειο σχόλιο παραπάνω. Από τον σχολιασμό του βιντεακιού που λινκάρω στον ορισμό:
Thank you for these videos. And also for keeping the name shell shock. PTSD is a trickery of words made up by lawyers and politicians to cover up the reality of what happens during war. Like George Carlin once talked about: the use of euphemisms to cover up the real deal so that way vets could get screwed out of benefits, and to help government and media sell war more easily to the general public. First it was shell shock, then battle fatigue, then operational exhaustion, then post-traumatic stress disorder.
Βάνια, εδώ.
Γάμησέ τα, τελείως όμως. Ένα γερό μπαράζ μπορεί να κάνει ακόμα κι έναν Γεώργιο Ζάκκη να μιλήσει νέα ελληνικά :-Ρ
Αε ρε Βάνια, αε. Εσύ τρελαίνεις ολόκληρη οικογένεια από οβίδες των εκατοπενηνταπέντε.
Βάνια, βρήκαμε τι θέλει ο Χότζας για να γυρίσει. Όχι πίπες που έλεγες στο φόρουμ. Βομβαρδισμό.
Ευχαριστώ παίδες, τόσο για τα σχόλια όσο και για τη μηδιακή υποστήριξη. Βάνια, θυμήθηκα το βιβλίο του Ε.Μ. Ρεμάρκ "Η επιστροφή", στο οποίο δεν έχω πλέον πρόσβαση, που έχει μια εξ΄ίσου ανατριχιαστική περιγραφή της τρέλας ενός βετεράνου. Άσε καλύτερα...
Παράφρων Βάνιας στα καλύτερά του.
Ακολουθεί απόσπασμα από συλλογή διηγημάτων του Μυτιληνιού Στρατή Αναστασέλλη, γραμμένο στο Αγιασσώτικο ιδίωμα. "Τι ςκουρδούλα"= τι διάβολο, σύμφωνα με το γλωσσάρι του βιβλίου (Κερατοζωή, εκδ. Θεμέλιο 1975).
- Φρουκαλιές καλές για του νταμ' για τ' γουνιά... Ατός ςιντ τς έκανι μι βρούλα τσι κουνόμνι του καθμιρνό ντ. Τι ςκουρδούλα πουλ'σ ήθιλι να καν' τέτοια πασίμαδ ςκόλ'! Ποιός αγουράζ' τέτοια χρειγιά Κςτουγινιάτκου! Πιάς τα μυαλάντ μι δυό ξλαρέλια.
Παρασυντ, αφού σ' αρέσουν αυτά δές εδώ, για να ευλογήσω και λίγο τα γένια μου.
Από τον Μπουραντά (δεν θυμάμαι το μικρό, ίσως Θέμης), αρχηγό του μηχανοκίνητου της Αστυνομίας (Αθήνα).
Φχαριστώ. Και γυπαραίοι στην Κρήτη (< Παύλος Γύπαρης, αρχηγός των άνευ θητείας χωροφυλάκων).
Πάντως η χειραψία toccamano στα ιταλ., και tocca ένα χρυσοΰφαντο πέπλο, μπορεί να το φοράγανε οι πλουσιογκόμινες του μεσαίωνα για τσεμπέρι που λέει κι ο Βικ παραπάνω.
Τον Χάνκοντα άστον απόξω, να μην τολμήσει να πατήσει πόδι στο λήμμα. Αμα διαβάσει τα κατορθώματα του Τζένγκις μετά θα ζητάει προμήθεια επί των κινέζικων πωλήσεων, και καλά μακρινός απόγονος κιετς. Ασε καλύτερα...
Ασ' τον άθρωπο βρε Δον, θα του το ξεράνεις το χέρι.
Έτσι. Ούτε Σέξπιρ, ούτε Σεξ-πυρ και μαλακίες. Σαίξπηρ.
Τι έγινε, πέρασε το χέρι και πήραμε φόρα? (αν δεν πέρασε ακόμα, περαστικά κι από μένα).
Σωστός, ειδικά το 2. Έχουν αυτή την ευελιξία στην παραγωγή. Ο,τι πληρώνεις παίρνεις.
(το λήμμα είναι λίιιιγο πιό παλιό απ' όσο νομίζαμε)
Από την εποχή του Τζένγκις Χαν, οι Μογγόλοι συνειδητοποίησαν πως αγαθά που ήταν κοινά και θεωρούνταν δεδομένα σε ένα μέρος ήταν εξωτικά και εμπορεύσιμα σε ένα άλλο. Οι τελευταίες δεκαετίες του 13ου αιώνα ήταν μιά εποχή σχεδόν φρενήρους έρευνας για νέα αγαθά [...] από βαφές, χατρί και φάρμακα μέχρι φιστίκια, πυροτεχνήματα και δηλητήρια [...]. Ανταποκρινόμενα στις ανάγκες μίας παγκόσμιας αγοράς, τα μογγολικά εργαστήρια στην Κίνα τελικά παρήγαν όχι μόνο τις παραδοσιακές πορσελάνες και τα μεταξωτά [...] αλλά και νέα είδη για αγορές με ειδικές απαιτήσεις, όπως εικόνες της Παναγίας και του Χριστού χαραγμένες σε ελεφαντόδοντο, τις οποίες εξήγαν στην Ευρώπη.
Jack Weatherford Τζένγκις Χαν. Ο μεγάλος θεμελιωτής του σύγχρονου κόσμου. Εκδ. Αρχέτυπο, 2005.
Ναι, έλεγε οτι το είχε αποδείξει ενώπιον κοινού με δεμένα μάτια (αυτός, όχι το κοινό), και οτι κόμπλαρε μόνο σε μιά φάση που δεν έβγαζε άκρη, ίδρωνε ξίδρωνε μέχρι που του ήρθε η επιφοίτηση ότι το άτομο δεν ήταν γυναίκα αλλά πούστης.
Ναι, φτούνος. Στο κιώσμα έκιωσε κι αυτός.