Comments by dryhammer (1139)
Showing 871-900 from 1139
Μια και ο Τσαμπίκος είναι Ροδίτης, όπου περι τα '70ς και εντεύθεν το είδος Greek Lover διέπρεψε, μήπως (λέω μήπως) είναι Τσα!!! -μπίκος
ε; (από ξενικά κατι αγγλικάκια μονο)
Από τους πολλούς τέτοιους συνδυασμούς δύο ακόμα
Μπερδεύω το βόλλεϋ με το τρόλεϊ
Μπερδεύω τα γαμήσια με τα Πατήσια
Απο το μπεντένι = τάπια, πολεμίστρα στο τείχος κάστρου και ο αμανές (από τη γιαγιά μου, παραφθορά κανονικού)
[I]Απο τα μπεντένια πέφτω
πέφτω μέσα στα σκατά
κι η αγάπη μου φωνάζει
-Πιάστε τον να μην τα φά(ει)[/I]
Έλικα είναι (κι ας μή μοιάζει πολύ) γιατί πριν κι από τις μοτό και πολύ πριν τα αυτοκίνητα έφτιαχναν αεροπλάνα. Το διπλό οβάλ στο ψυγείο είναι, λένε, από τα νεφρά (;;;) όπως στις Alfa είναι από την καρδιά.
Στα Αλβανικά (από την ίδια ρίζα προφ.) Beqari - αγαμία (σε πιστοποιητικά κλπ) και beqar το μονόκλινο (!!)
Και Κρααα-κα-κα-κα-κα-κα όμοια με το πάνω. (Για τις διαφορές στην απόδοση ήχων δείτε πως νιαουρίζουν οι γάτες στις διάφορες γλώσσες)
Και στους σκύλους δίνονται δισύλλαβα ονόματα για ευκολότερη εκμάθηση - καλύτερη ανταπόκριση. Εξαίρεση ο σκύλος της Σουσούς ο Καραβαγγέλης αρχικά (επι Παναγιωτάκη) και Καραβάν αργότερα (εν Κολωνακίω)
Ένας από τους πιο πλήρεις και εμπεριστατωμένους ορισμούς. Το μόνο που αλλάζει με το χρόνο είναι τα αξεσουάρ, που ακολουθουν τις τεχνολογικές τάσεις και η προέλευση - ποιότητα - τιμη των υλικών, που ακολουθούν το «τί παιζει» στην κάθε εποχή και περιοχή.
Ολίγα περί τυφώνων. Στην αρχή όλοι είχαν γυναικεία ονόματα. Περί τα '80ς διαμαρτυρήθηκαν οι Αμερικάνες φεμινίστριες και οι τυφώνες σε Ατλαντικό και Ειρηνικό (που τους διαχειρίζεται αμερικάνικο κέντρο) έχουν εναλλάξ ανδρικά και γυναικεία ονόματα με αλφαβητική σειρά. Εξαιρούνται τα γράμματα L(OW), H(IGH) και ίσως και κάνα άλλο (δεν θυμάμαι και δεν το έψαξα - όλα απο μνήμης είναι) για να μήν τα μπλέκουν στους χάρτες καιρού και επιφανείας. Άμα σωθούν τα γράμματα φτού κι απ' την αρχή από το Α (ονόματα έχει αρκετά κάθε γράμμα). Άν ο τυφώνας είναι κάνας ζόρικος πχ Κατρίνα δεν ξαναδίνουν το όνομα για να μείνει σ΄εκείνον τον συγκεκριμένο. Στον Ινδικό τους νταραβερίζεται Γαλλικό κέντρο τυφώνων κι εκεί τα ονόματα είναι μόνο γυναικεία...
Το ξέρω και το χρησιμοποιώ ως «πακιάρομαι», υπάρχει στη χιώτικη λεξικογραφία χωρίς μ αλλά αγνώστου ετύμου
Το πλήρες σετ ομορφιάς είναι «μπάκα και κασίδα» και λέγεται (μπαμπαδισμός) σαν απάντηση στο «Μπά;»
Το μουνί όντας αφρίζει
σαν καράβι αρμενίζει
έχει τα πανιά τρακάδα
και τα τσαμαντάλια μαύρα
Παλιότερα ήταν τα Γκμοχικά - γιατί έτσι τα μιλούσε ο Γιάτσεκ Γκμοχ, ο οποίος μιλούσε πολύ καλα Ελληνικά, και θυμόταν τα σπαστά όποτε τον ζόριζαν με καμιά ερώτηση
Αυτό το «σαν μαλλί» λέγεται «καννάβι» και είναι από ίνες κλωστικής κάνναβης αυτής που κάνουν και ρούχα κλπ (Cannabis Sativa - Hemp). Χρησιμοποιείται ακόμα για τη στεγανοποίηση ενώσεων σε σωλήνες (τώρα μαζί με ταινία τεφλόν). Η ινδική κάνναβη (Cannabis indiga), αυτή πού λέει, δεν πωλείται σε καταστήματα υραυλικών ειδών - εκτός άν είναι άκρη ο καταστηματάρχης.
Όχι μόνο Καλαματιανών. Θυμήθηκα τα σχολικά μου χρόνια. Σαν να ακούω τη μάνα μου (με άλλο μικρό όνομα) στο παράδειγμα.
Κι εγώ μουσουνίζω το ξέρω. Άλλωστε οι μουσώνες φέρνουν βροχές.
Μπόμπος είναι ο πρόγονος του «θερμος με βρυσάκι» του μηδίου 2. Είναι εκείνο το σφαιρικό (γι αυτό και μπόμπος) δοχείο με βρυσάκι και μόνωση φελιζόλ που ακόμα πωλείται και «παίζει» σε οικοδομές κι αλλού μιά και κοστίζει το 1/5 του πιβισένιου.
Πριν διαβάσω τον ορισμό, νόμιζα πως είναι σαρδάμ του «Σπυριά να βγάλ΄η μούρη σου».... Αλίμονο...
Κάποτε ορισμένοι μιγάδες αποκαλούνταν «μουλάτοι» και νομίζω οτι στη Λατίνα υπάρχει ακόμα ο όρος για κάποιες συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού.
Και παρατσούκλι του Σπύρου Καλογήρου σε κάποια ταινία που έπαιζε (πως τόπαθε) τον σκληρό, αλλά δε θυμάμαι σε ποιά ρε πστ μου. Ή μήπως στον «Παράξενο Ταξιδιώτη» ; Έχουν περάσει και 40 χρόνια...
Είτε από παρατεταμένη αγαμία (αλλά χωρίς να πέσει καμιά μαλακία για έκτόνωση) είτε (κυρίως ) όταν έχουν προηγηθεί διάφορα προκαταρκτικά - καυλωτικά χωρίς την ολοκλήρωση - εκσπερμάτωση, τα αρχίδια πρήζονται και πονάνε. Δεν είναι αστικός μύθος. Θέλει δροσιά και χύσιμο. Οπότε, οτιδήποτε είναι φορτικό, κουραστικό και χωρίς αποτέλεσμα μας τα πρήζει.
Και μάλιστα το πιά το πρόφερε πι-ά (αλα Τόνι Πινέλι)
Τη «Μπάμπολα» την είχα ακούσει στα Ελληνικά απο τη Μαίρη Αλεξοπούλου σε δισκάκι 45άρι ('69, '70 θα σε γελάσω)
Ελληνικοί Στίχοι: Νότης Κύτταρης
Τώρα μου γελάς τώρα με κρατάς
σαν μια κούκλα σαν μπάμπολα,
μα μετά ξεχνάς και με παρατάς
σαν μια κούκλα σαν μπάμπολα.
Την μια μέρα με λατρεύεις
και την άλλη με παιδεύεις
μα, πρέπει πια να στο πω.
Τώρα πια κι εγώ έβαλα μυαλό
δεν σκορπώ την αγάπη μου,
δεν με ξεγελά μια γλυκιά ματιά
τώρα κρύβω το δάκρυ μου.
Κάποια μέρα θα με χάσεις
μα ποτέ δε θα ξεχάσεις
τι σου `χα δώσει εγώ.
Όχι δεν μπορώ
λες κάτι με κρατάει,
παιχνιδάκι σου εγώ
δεν ξαναγίνομαι πια ποτέ, ποτέ.
Παρέλειψες τα Sachs (τα σαξάκια) και τα DKW με κινητήρα Sachs (σαξοντέκαβα). Επίσης τα Kreidler ήταν γνωστα με το όνομα Φλωρέττες από το μοντέλο του μηδίου 2. Όλα αυτά τα εκτόπισε το φτηνό τότε (και αξιόπιστο, αλλά σαφώς πιό αργό ως τετράχρονο) εξάβολτο (στην αρχή) παπί Honda. Τέλη '70ς αρχή '80ς. Ά ναι! και πάντα δίχρονα αερόψυκτα
Πως ανεβάζω εικόνα (γιατί χωρις εικόνα είναι ακατάληπτο) και σε τι format τις παίρνει;;