Comments (102486)
Showing 1951-1980 from 102486
Πάντως εγώ την έκφραση την ξέρω τι πίνεις και δεν μας δίνεις, που είναι και μετρικά καλύτερη...
ο γάιδαρος είναι κάτι το υβριδικό, αφού τονίζεται 'λίγο πιο μακρυά' από την προπαραλήγουσα. στην αιτωλακαρνανία είναι πολύ τυπικό στον πληθυντικό στους παρελθόντες χρόνους να ανεβαίνει ο τόνος στην αύξηση κ να τρώγεται μια συλλαβή στο ενδιάμεσο, αλλά όχι τελείως. κάποιες φορές, αν δεν βολεύει φωνητικά, δεν τρώγεται καμία. έτσι γίνεται αυτό που λες.
πχ, φεύγω->φύγανε->έφυγανε->έφ'γανε. το υ δεν εξαφανίζεται τελείως κ μένει λίγο η αίσθηση ότι τονίζεται η προπαραλήγουσα.
αλλά και κράζω->κράζανε->έκραζανε, αφού γενικά τα φωνήεντα που εξαφανίζονται είναι τα ι. στη λευκάδα, υπάρχει μάλλον η αντίληψη ότι ι που δεν τονίζεται δεν έχει λόγο ύπαρξης.
κάτι αντίστοιχο θα γίνεται κ στα κρητικά, εικάζω
άιντε, κ ήμουνα κ ευγενικός, για να μη μου θίγεσαι;)
επίσης: 'σκίσε με ναύτη ν' αλλάξω ράφτη'. Νομίζω ότι ο περίεργα σεξουαλικός ελληνικός λαός, αν δεν σκίσει δεν χύνει. Αν δεν πονέσει δεν καβλώνει. Κάτι τέτοιο. Θέμα εξουσίας επί του άλλου, δηλαδή. Για να αντέξεις τον πόνο τον ωραιοποιείς και μέσω του πόνου υποχωρείς (αν σε σκίζουν) ή υπερέχεις (αν σκίζεις). Υπάρχουν και άλλες χρήσεις της λέξης, όπως το κλασικό: 'Έσκισες!' που μαθαίνουμε και λέμε από πιτσιρίκια: - Μπαμπά, μπαμπά, τον έσκισα τον Βασίλη! (και εννοεί στο τρέξιμο, φερ' ειπείν...)
Τελικά αυτοί που λένε ότι οι φανατικοί εκεί πάνω είστε για τον πούτσο καβάλα κάτι ξέρουν...
Κοιτάχτε μη μπα και χάσετε τις ρίζες σας...
tear me, sailor, to change tailor.
Λολ ρε και στους δύο σας!!
Χριστέ σου βγάζω το καπέλο.Είσαι πολυ διαβασμένος (σοβαρολογώ).Και ναι,ακριβώς αυτό γίνεται με πολλές λέξεις στα κρητικά.
Επιφυλάσομαι και για τις δύο περιπτώσεις.Δεν είμαι σίγουρος για την ακριβή ορθογραφία της λέξης.
έχει αποδοθεί στ'αγγλικά ως three danse and two sing, που είναι κ πιο εύηχο απ'το σωστό.
καταθέτω κ το three and the koukos band, μια που τ'αναφέραμε (κι αρχή διαλόγου κάναμε).:)
Κορυφαίο!
γενικά το ω στα σύνθετα γίνεται ο.
Σ' οτι αφορα τον ορισμο, σχετικο λημμα ειναι και το πολ μουρ, αλλα εκει στο παραδειγμα μας τα μπερδεψες λιγο προεδρε.
Τι μου θυμισες τωρα... Και για να προλαβω τυχον φαντασιωσεις, οχι μην περιμενετε οτι θα το δουμε εδω κοντα σιμα.
Παίδες,δεν ξέρω πως να το διορθώσω.Αν μπορεί κάποιος συντονιστής θα ήμουν υπόχρεος..
Ναι αλλα εγώ θέλω να γαμήσω και όχι να φάω σούπα!
Και σε άλλα νησιά (όπου έχουν πάει κρητικοί, πχ. Φολέγανδρος, Μήλος) κλίνουν έτσι τα ρήματα. Πχ Εφύγαμενε, εφτάσαμενε, εφάγαμενε κλπ. Αυτό γίνεται όχι επειδή τονίζουν μια συλλαβή πιο πίσω, αλλά επειδή προσθέτουν μία στο τέλος (-ε): εφύγαμεν > εφύγαμενε. Το ενδιαφέρον είναι ότι κρατάνε και την αύξηση, το πρώτο ε- δηλαδή, κάτι που στα επίσημα ελληνικά έχει καταργήθηκε επί δημοτικής! Το θαυμαστικό δεν το έβαλα επειδή υπονοώ πως πρέπει να ξανάρθει η καθαρεύουσα ή οι γλωσσικοί αυτοί τύποι, αλλά γιατί διακρίνω το εξής περίεργο: οι αυξήσεις αυτές καθώς και άλλα, (πχ: η κατάληξη -ουσι σε ρήματα στον γ' πληθ: πλένουσι) καταργήθηκαν επειδή προφανώς θεωρήθηκαν αρχαιοπρεπείς ή κάτι τέτοιο, τεσ πα δυσβάσταχτες για το νέο ελληνικό αυτί και τον αντίστοιχο μαθητή του σχολείου. Όμως παρατηρείται πολύ συχνά να εντοπίζουμε σε τοπικές ιδιολέκτους γλωσσικά φαινόμενα που αποδεικνύουν ότι οι ρίζες αυτές ανήκουν στη δημοτική και όχι στην καθαρεύουσα, δηλ. σε μια ομιλούμενη και όχι φτιαχτή γλώσσα. Αυτό το οποίο συμπεραίνω εγώ είναι πως, μέσα στη μανία όλων να καλουπώσουν τη γλώσσα για πολιτικούς και μόνον λόγους, (ή έστω από ιδεολογικά απωθημένα και μόνο) οι μεν με την αρχαιοκαβλοσύνη τους, οι δε με την αριστεροπροοδευτοτύφλα τους, αγνοήσανε την πραγματικότητα και τα κάνανε σκατά. Τεράστιο θέμα, το κλείνω εδώ.
Δεν θα φας σούπα, θα φας ζουμερό το ψητό και όχι στεγνό.
κυρίως έχει να κάνει με ένα φαινόμενο που έχει συμβεί παντού όπου γεννήθηκε έθνος-κράτος στα συντρίμμια μιας κερματισμένης (αλλά και ενιαίας με την έννοια της αυτοκρατορίας που έδινε ένα σχετικό ελευθέρας στη μετακίνηση-ανάμιξη πληθυσμών με διαφορετικές καταγωγές) φεουδαλιστικής κοινωνίας. το τοπικό στοιχείο αντιστρατεύεται θεμελιωδώς την φτιαχτή ιδέα του έθνους, και η διαφορά των τοπικών διαλέκτων (πχ οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως μακεντόνσκι στο χώρο της μακεδονίας πριν την εθνοκάθαρση, βίαια κ μη, των βαλκανικών πολέμων), σε βαθμό κάποιες φορές ασυνεννοησίας , είναι ασύμβατη με το πρόγραμμα της δημιουργίας εθνικής συνείδησης. κ επειδή η δημιουργία μιας τέτοιας συνείδησης είναι προϊόν κ όχι αίτιο της δημιουργίας έθνους-κράτους, είναι αναμενόμενο το κράτος να μετέλθει κάποια στιγμή της εξουσίας του ώστε να επέμβει σε ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια που καθορίζουν την ταυτότητα και την καθημερινότητα των ανθρώπων, τη γλώσσα.
αυτό έγινε στην ελλάδα με την υϊοθέτηση μιας τεχνητής-ενοποιού γλώσσας, της δημοτικής, όπως στη γαλλία η εφεύρεση της γαλλικής που ξέρουμε σήμερα μετά την Επανάσταση του 89 κοκ. στα πλαίσια αυτά δεν αντικαταστάθηκαν-πιέστηκαν προς εξαφάνιση ιδιώματα αναγνωριζόμενα ως ελληνικά, αλλά και διάλεκτοι/γλώσσες, που δεν έχουν να κάνουν με τα ελληνικά κ βρισκόταν σε διάδοση σε αυτό που σήμερα είναι ελληνική επικράτεια. πχ αρβανίτικα, σλάβικες διάλεκτοι, τούρκικα.
η καθαρεύουσα είναι ένα άλλο έκτρωμα-κατασκεύασμα γλωσσικά νοσούντων ατόμων που μάλλον δεν χρίζει καν σχολιασμού σε ένα τέτοιο σάιτ.
σιγά μη σε άφηνα να κλείσεις εσύ το θέμα:)
Φορέας
Εξαιρετικά
Τρομακτικής
Ασχήμιας
Στο αρσενικό γένος,δεν θα ήταν καλύτερo το «κωλοπρεπής»;
Έχω ακούσει και ότι η λέξη προέρχεται από το τσουλί, το χαλάκι που πατάμε. Η τσούλα, με άλλα λόγια, είναι τόσο υποδεέστερο είδος ανθρώπου, ώστε παρομοιάζεται με ένα χαλί για να σκουπίζεις τα παπούτσια σου.
OK το ξέρω, αλλά είχα την εντύπωση ότι το «γιος του Μποδοσάκη» ακούγεται περισσότερο απο το «Μποδοσάκης» σκέτο.
Πάντως εμένα μου κόστισε πολύ ο θάνατος του Αρχιεπισκόπου μας...
Ακυρώθηκε μια συναυλία στο Μέγαρο και έχασα 250 ευρώ γαμώ την πουτάνα μου!
...
τότες που σ'έφεραν, κατσίβελε, στην μπόλια.
ατσίγγανε κι αφέντη μου, με τι να σε στολίσω
...
Το κωλοπρεπής (αν υποθέσουμε ότι είναι δόκιμο) ανήκει στην πιο επίσημη γλώσσα, την πιο αστική. Η λέξη είναι λιγότερο δεικτική έτσι. Λέγοντας όμως κωλοπρεπούσης , δίνουμε μια θηλυπρεπέστερη διάσταση στο αρσενικό, πράγμα που κάνει τη λέξη καυστικότερη, νομίζω.
Δηκτική, βέβαια! Αλλά και δεικτική, τελικά. Γλώσσα λανθάνουσα αλήθεια λέγει, που λένε.
Ήταν ο Λουδιβίκος ο 14ος (Λουί Κατόρζ), ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως Βασιλιάς Ήλιος, αυτός που έφτιαξε τις Βερσαλλίες καταχρεώνοντας το γαλλικό κράτος και διπλώνοντας στα δύο τον γαλλικό λαό, αυτός που είπε επίσης «μετά από μένα, το χάος». Καλό παλληκάρι. Η γαλλική επανάσταση ξέσπασε 2 βασιλείες μετά.
Όλοι αυτοί οι σωραίοι θεωρούσαν πως είναι εκπρόσωποι του θεού επί γης, ή έτσι έλεγαν. Όμως η διαφορά τους με τους σημερινούς αντίστοιχους είναι πως αφήσανε πίσω τους Βερσαλίες και Ερμιτάζ, μπόλικη μουσική και ζωγραφική και όχι μόνο το χάος. Προώθησαν το πνεύμα (επειδή έπλητταν βασικά, και κάποιος έπρεπε να τους διακοσμεί τους τοίχους ή να τους παίζει μουσική ελλείψει cd, αλλά κι αυτό κάτι ήντουνα) και όχι τους λαθρεμπόρους. Γενικώς, παρόλες τις κτηνωδίες τους, δεν συγκρίνονταν δυστυχώς με τους σημερινούς Μπούσηδες οι οποίοι, αν μη τι άλλο, δεν δικαιολογούνται σε μια εποχή δημοκρατίας.
Αυτά τα ολίγα για το κήρυγμα της ημέρας. Δείτε και την φωτο της πανάσχημης αυτής κομπλεξάρας, το σκατό της οποίας προσκυνούσαν όλοι (στην κυριολεξία, απ' ό,τι ξέρω) κάθε πρωί.
Επίσης κομμένος είναι και αυτός που τον έχει «κόψει» η μαλακία ή και ο γρόθος*.
*Γρόθος=μαλακία σε ανώτερο επίπεδο από την φυσιολογική.