Comments (102486)
Showing 2671-2700 from 102486
δεν κατέχω την τεχνική, αλλά το μασχαλοτσίμπουκο μου ακούγεται πιο δόκιμο ως όρος.
εύστοχο παραδειγμα για τους πολιτικους κ ηλεκτρολόγους μηχανικούς (προκατ) στην ξάνθη.
Γιατί, το «Μουνάρα» δεν σου κάνει;!
Σιγά μην τη λένε κ Ψιψινέλ
Τι μαλάκες..
επίσης, υπάρχει και ο καμμένος διάλογος:
-την κανά;
-ποιά ρε, τη Μελίνα;
-...
Kai «Ampelotuin» gia tous Ollandares
Sas gamaw tis manades
Η ταινία δέν είναι του Λίντς, αλλα του Ντέιβιντ Λίν. Ωραία εικόνα όμως φίλε Γκάτζ. Επική...
Να δείς που ο τύπος είναι όντως το πονηρόσκυλο... :D Κάτσε-κάτσε...
Sas gamaw tous paterades re mounia
Η αυθεντική λέξη είναι «τραπέτσι», και προέρχεται από Λευκαδίτικο ιδίωμα. Πιθανών να έχει επιρροή απο την Ιταλική, αν κάποιος γνωρίζει ας μας πει. Το «δραπέτης» προφανώς βγήκε από κάποιον που μετακόμισε στην Αθήνα, και δεν ήθελε να τον πούνε επαρχιώτη στην ομιλία.
Βέβαια.Thanks για τη διόρθωση.Ave
Paparas:Γράφω το ανέκδοτο για όσους δεν το ξέρουν:
Ήταν ένα κοριτσάκι και βαριόταν πολύ.Εκεί που καθόταν όμως συναντάει ένα αγοράκι.
-«Γειά σου,πως σε λένε;»
-«Τι;»
-«Πως σε λένε,λέω!»
-«Τι;»
-«Κουφός είσαι;Πως σε λένε σε ρωτάω!»
-«Τι;»
-«Ουφ..Επειδή θα με κουράσεις,εμένα με λένε Μαργαρίτα.Με λένε έτσι επειδή όταν ήμουν μωρό έπεσε μια μαργαρίτα στο κεφάλι μου και με έβγαλαν έτσι.Εσένα;»
-«Τι;»
-«Λέω,εσένα πώς σε λένε;»
-«Πεύκο.»
Πολύ ενδιαφέρον το εναρκτήριο σχόλιο. Μπορώ να σκεφτώ ακόμη το «παστρικοθοδώρα» ---σ' τό 'χει αναφέρει βλέπω ήδη ο Χορχέ 26.
Διάβασα πάντως προχθές και το «βουβαντώνης», σε διήγημα του Τσίρκα («Τα τριαντάφυλλα», Αλλόκοτοι άνθρωποι, 1939), το οποίο όμως δέ βγάζει τίποτα στο γκούγκλ. Να τα μάζευες αυτά κάπου, μιά και τό 'χεις το θέμα;
Τα σύνθετα με κύριο όνομα ως συνθετικό, μπορείς υποθέτω να τα δείς και ως ειδικές περιπτώσεις οπου ενα κύριο όνομα χρησιμοποιείται όχι ως κύριο, αλλα με άλλη σημασία (γλωσσικό φαινόμενο που σίγουρα θά 'χει και όνομα, απλά δέν το ξέρω). Πιχί, τα μετωνυμικά τόφαλος, ζαχόπουλος, και λοιπά, ή και μή μετωνυμικά, όπως το τάκης, λούλης και άλλα (αναφέρω μόνο ονόματα που θυμάμαι να υπάρχουν ήδη στο σλάνγκ).
Το φράπα το έχω ακούσει για τον Φράνκ Ζάπα απο φάνς του.
Βγαίνει έτσι διότι μπερδεύονται μερικές φορές και το λένε μπερδεμένα δηλαδή Ζανκ Φράπα.
Παράδειγμα,«Βάλε κανα Φράπα,μας έπρηξες με τα σκυλάδικα»
Η Προοδευτική είναι η ομάδα των φασιστών. Έχεται δει το έμβλημά της;
Εράτουμ: (α) Το «παστρικοθοδώρα» το αναφέρει ήδη ο Ρίγκο 21 στον εκεί ορισμό. (β) Το διήγημα είναι του 39, αλλα η συλλογή εκδόθηκε το 44.
Βασίζεται στην αρχή οτι κάθε γυναίκα μπορει να εκφρασθεί σε υποδιαιρέσεις Δάφνης επομένως
0.5 DEU = 2.5 γκόμενες
Επίσης κυκλοφορεί πολύ και το «γροθομάλακας» όπως και το «γροθόμαπας».
Στους ανωτέρω χαρακτηρισμούς δώστε ιδιαίτερη προσοχή στον τονισμό!
γράψε κάτι κ για το δικό μου το σόι ρε, αν βαστάς:P
Χρησιμοποιείται και για τον χαρακτηρισμό λεκάνης τουαλέτας μετά από επίσκεψη δυσκοίλιου ατόμου που 3 μέρες συνεχόμενες τρέφεται με πιτόγυρα και διαθέτει μπάνιο με λευκό πλακάκι που τονίζει το σχέδιο πουά-πιτσιλιές. Για την αποφυγή άλλων πιο αηδιαστικών εκφράσεων.
Γλείφτης όχι γλύφτης, βλ. και πουτσογλείφτρα. Δεν έχει σχέση με τη γλυπτική.
Σωστός poniroskilo. Kι ο Χάρυ Κλυνν έτοιμο το βρήκε. Πιθανόν να προέρχεται από στρατιωτική αργκό.
Klein σημαίνει μικρός /ή /ό. Οπότε ο στίχος εννοεί η αγάπη σου όμως είναι μικρή. Το «εννοείται πάλι το mein» δεν το καταλαβαίνω.
Σωστή η παρατήρηση από το dinaki. Καταυλακιώτες, δηλαδή οι «κάτω από το Αυλάκι». Με Αυλάκι εννοείται η διώρυγα της Κορίνθου.
ο αστικός μύθος για τον ψαραντώνη λέει το εξής.
στο μαγαζί που τραγουδάει, οι πελάτες του δίνουν τον 1ο στίχο κ αυτός συμπληρώνει τον 2ο για να φτιάξει μαντινάδα.
μια φορά είχε πάει, εκτός από τίνγκα μεθυσμένος που είναι σύνηθες, και στραβοκουμπωμένος, κ επειδή ήταν καί αργοπορημένος, ανέβηκε κατ'ευθείαν στη σκηνή και τραγούδαγε όπως έφτασε.
πάει ένας πελάτης να του παραγγείλει μαντινάδα κ εκτυλίσσεται ο διάλογος:
-Τση καμπαρντίνας τα κουμπιά είναι στου πουκαμίσου.
-Όλοι γαμιούνται σήμερα, άμε και συ γαμήσου.