Θα το ζήσουμε κι αυτό..#Κόμμα της Δραχμής_Στρατούλης
Μεσα στους διαχειριστες της ταχτοποιησης υπαρχει μια καστα ουτε ναιδες ουτε οχιδες...οι σιχαμεροι Ελαμωρεδες ...τους ακουγα να περνανε διπλα μου ολο το πενταμηνο....καρεκλακηδες,ευκολακηδες,τζαμπα θεμα...αυτοι ειναι οι χειροτεροι ολων.
Σταμάτης Κραουνάκης για τη μάστιγα των ελαμωρέδων
ΥΓ. Το γεροντόσπερμα δεν το έχουμε από ό,τι βλέπω. Δεν δίνει, όμως, και χτυπήματα στον γούγλη. Βασικά μόνο ένα από το αγαπημένο μας πλουσιότατο σε βρισ-οφ Ξυπνηστερέ:
Σε πηρε ο πονος για τους μισθωτους και τους συνταξιουχους που δεν εχουν οχι για αλλους φορους, αλλα μετα βιας επιβιωνουν, ε μωρή ανοργασμικιά υπερτροφικη σκατοσακούλα?? Κακο ψόφο σε σενα, στον παλιόπουστα τον "κούλη-τέρη.junior", στο ελεεινο απολιθωμενο γεροντοσπερμα που σας γεννοσπειρε και σε ολη σας τη φαρα. (Εδώ).
έπικνες
δες και "βλέπω τον Χριστό φαντάρο" (δυο ορισμοί και σχόλια)
Υπάρχει και η πληρέστερη διατύπωση: "Είπε το δεσπότη Παναγιώτη και το διάκο Κυριάκο"
Νομίζω ότι είναι σωστές οι παρατηρήσεις σου, θα το ξανακοιτάξω.
Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει, "Μείνε Μαλάκας Έβα"
Το δεύτερο παράδειγμα είναι ένας άνθρωπος που μιλά για το συγκεκριμένο βιβλίο, μεταφέροντας τμήμα του περιεχομένου του και, προφανώς, χρησιμοποιώντας κάποιες από τς λέξεις του. Αυτό δεν νομίζω ότι μετρά για "εμφάνιση" της λέξης.
Νομίζω ότι πρόκειται για "χρήσιμη" λεξιπλασία του συγκεκριμένου συγγραφέα και εικάζω ότι η χρησιμότητά της έγκειται στην ευκαιρία που δίνει για συνειρμική ανάσυρση από τον αναγνώστη του της έκφρασης το μουνί σέρνει καράβι.
Μια σύλληψη, εξάλλου, κάπως προβληματική, διότι ο φαροφύλακας φροντίζει ώστε τα καράβια ποτέ να μην τον φτάσουν (και συγκρουστούν με τα βράχια ή τον λιμενοβραχίονα) αλλά να ρυθμίζουν την πορεία τους βοηθούμενα από την θέση του στο σκοτάδι.
Αυτό που εγώ δεν βλέπω στο απόσπασμα είναι η έννοια του φύλακα ως οιονεί κυρίαρχου, σε υπέρτερο επίπεδο του αποθηκάριου (που και στο λήμμα ψωλαποθήκη, πιστεύω, υπερτερούν οι έννοιες του ανθρώπου-"σκεύους ηδονής" και χιλιομέτρων στο σεξ, τα οποία, ειδικά για τις γυναίκες, γίνονται συχνά αφορμή ψόγου).
Ό,τι γράφω στον ορισμό ισχύει για τη λέξη, η οποία όμως ενδέχεται όντως να είναι μια ατομική λεξιπλασία του Τσίτα (επανερχόμενη πάντως στο έργο του), ή, ας πούμε, μια λεξιπλασία που έχει ακούσει από έναν στενό κύκλο και η οποία δεν έχει φτάσει στο Γκουγκλ (εκτός από ένα μοναδικό χτύπημα, σχετικό, που το παρέπεμψα στο παράδειγμα 2). Κατά συνέπεια, θα μπορούσε να θεωρηθεί η λέξη ως μη αρκούντως υπαρκτή, και να διαγραφεί το λήμμα, εφόσον το κρίνουν οι μοντς, έχω άλλωστε εκφράσει και άλλοτε τη θέση (και όχι μόνο εγώ ασφαλώς) ότι λήμματα που δεν υποστηρίζονται αρκετά από τις μηχανές αναζήτησης και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν αλλιώς (λ.χ. περιπτώσεις "βιωματικής" ναρκοσλάνγκ) μπορούν να διαγράφονται με συνοπτικές διαδικασίες σε συνεννόηση με τον λημματοδότη.
Προσωπικά δεν βλέπω τις σημασίες του λήμματος που καταγράφεις, στο απόσπασμα που παραθέτεις. Επίσης, η λέξη αυτή δεν εμφανίζεται στο διαδίκτυο (1, 2, 3, 4, 5, 6) και δεν την έχω ακούσει. Ή, για να είμαι ακριβής, δεν θυμάμαι να την έχω ακούσει και αν την άκουσα, δεν μου έμεινε σαν λέξη "υπαρκτή", με παγιωμένη σημασία και όχι εφήμερη λεξιπλασία.
[...] σα να έχουν ακούσει περί Hegel συζητώντας με τον περιπτερά τους.
Μπράβο σου βρε Χαλικού, ξεκαθάρισες με τον καλύτερο τρόπο τον «λαϊκό» από τον λαϊκιστή, λαμόγιο ή απλό κάφρο. Υπάρχει στον «λαϊκό» δόση αυθεντικότητας, δυσεύρετης στην μικροαστεία βαρετή βιοτή.
Στη λακωνική Μάνη μέχρι και τη δεκαετία του '80 γινόταν αγοροπωλησίες με λόγο, άντε κι έναν μάρτυρα.
Khan
in ψηλός