Comments (102486)
Showing 5581-5610 from 102486
Ο κυρ Σαράντ το γράφει "κομιλφώ":
Οι Κύπριοι, να επισημάνω, έχουν ορθογραφία κάπως περισσότερο φωνητική από εμάς, αφού π.χ. πολλοί γράφουν τα διπλά σύμφωνα, ακόμα και στην αρχή των λέξεων (Κκάσιαλος) τα οποία άλλωστε και προφέρουν, αν και αυτό θεωρείται όχι και τόσο κομιλφώ από άλλους· έτσι, και το παχύ σ, δηλαδή το sh των άγγλων (ή ch των γάλλων) το αποδίδουν πολλές φορές με «σι» -και τον τραγουδιστή Σαρμπέλ τον έχω δει γραμμένο «Σιαρπέλ».
Το κοπέλι αναφέρεται και στα δύο φύλα στις μικρές ηλικίες... Στην προεφηβεία είναι η λέξη κοράσι για τα θηλυκά παιδιά και αντράκι για τ'αρσενικά. Μετά το κοράσι όσο μεγαλώνει γίνεται κοπελιά και μετά γυναίκα, ενώ τ'αντράκι, παλληκάρι ή παλίκαρος και κατόπιν άντρας.
Θενξ. Και για τα μήδια.
λεζάντα εικόνας
Δες και κλαψ, σνιφ, σλουρπ, λυγμ, μουμπλε-μπουμπλε, και ίσως και άλλα με τα σχόλιά τους.
Πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο, βλ. και το άρθρο του Νίκου Σαραντάκου για τη χρήση του στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις.
Σωστή!
Νομίζω οτι τα μπρρρ, αγκρρ, σνιφ, γκλουπ κ.ά. προέρχονται όλα απ' το μίκυ μάους. Εγώ από κει τα έμαθα και κάποτε τα έλεγα πολύ.
Από την άλλη πλευρά, αυτή των αντιμενουμευρώπηδων, ακούγεται ως αυτοπροσδιορισμός το ευτράπελα διφορούμενο μένουμε στον τόπο.
μέσα σε δέλτα;;;
+5.
Το ευρωλιγούρης κολλάει κι αυτό, νομίζω.
Τέλος, "χρυσό κλαρινέττο" λένε το σοπράνο σαξόφωνο που δεν έχει την χαρακτηριστική καμπύλη στον κορμό του αλλά είναι ίσιο (Αυτά που είναι στις μπάντες την έχουν γιατί τα σαξοφωνα μπάντας είναι ελάχιστα μεγαλύτερα και πιο βαθύφωνα από τα συμφωνικά που είναι ελαφρότερα και μικρότερα).
Μορφολογικά ως προς τη λέξη ναι. Ως προς το ίδιο το όργανο όχι. Το συμφωνικό κλαρινέττο είναι κατ' ελάχιστο πιο μπάσο απ' το κλαρίνο μας και ελαφρώς μεγαλύτερο... Μπορεί η λατινογενής κατάληξη -εττο να δηλώνει υποκοριστικό (κλάρους, είναι ο λαμπρός, ο καθαρός, ο εναργής) κι όμως ο λεξιπλάστης τον κλαρινογαμπρό τον αναβάθμισε, βαραίνοντάς τον σε κλαρινεττογαμπρό χωρίς να το ξέρει. Εδώ έφυγε το -εττο και έγινε κλαρίνο, ενώ το καμπινέττο, έγινε καμπινές για να αποφευχθεί αυτή η τριζάτη κατάληξη. Και τότε τί λένε οι Ευρωπαίοι κλαρίνο, απ' όπου προήλθε το "μικρότερό" του κλαρινέττο;Μια γαλλική μεσαιωνική τρομπέττα όπου πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε ο όρος για να περιγράψει τον ήχο του οργάνου κι όχι τον τρόπο που κατασκευάζεται.. Κλαρίνο και κλαρινεττο είναι πνευστά που ανήκουν για τους δυτικούς σ' άλλες κατηγορίες...
Θενκc +Cφυ+