Comments (102486)
Showing 5761-5790 from 102486
Το κίνημα αξύριστης μασχάλης εξαπλούται: "Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέχρι τα κόκκινα χαλιά, από τη Νέα Υόρκη ώς την Κίνα, οι τριχωτές μασχάλες επιστρέφουν στο προσκήνιο και υιοθετούνται ακόμη και από σταρ του Χόλιγουντ. Γυναίκες επιδεικνύουν περήφανα τις τούφες τους στο Instagram και το YouTube."
Εμένα μου βγάζει εκνευρισμό όταν το ακούω να λέγεται και με πιάνουν τα απαξιωτικά μου. Νομίζω οτι ανήκει σε μικροαστείες κλισεδιές τ. 'αυτό που'.
Εύγε για την σούπερ ανάλα.
Εύγε για την ανάλυση Χαλικού, πάντα με ενθουσιάζουν αυτά που ξεψαχνίζουν ακόμα και τις δόκιμες εκφράσεις. Κακά τα ψέματα, είναι αγαπημένη συνήθεια των σαητοσλάνγκων να γράφουν γι αυτά που δε θα βρει κανείς σε λεξικά. Λείπει η σχετική ετικέτα.
"Στις ψυχολογικές χρήσεις, θα λέγαμε ότι εννοείται: βγάζω προς τα πάνω, στην (ψυχική) επιφάνεια." εκεί εντοπίζω την υπεραξία του λήμμαν καθότι αποτελεί πάγια κοινωνική ασθένεια το "τιμίως φαίνεσθαι" και η διάσπασίς του στα όσα κρύβονται από κάτου αντιμετωπίζεται κατά κανόνα με συλλογικό θαυμασμό. Παραπέμπω στις ατέρμονες προσπάθειες των μμε να διαβάσουν ανάμεσα στις γραμμές των πολιτικών δηλώσεων, των χειρονομιών, των βλεμμάτων, ακόμα και των στυλιστικών επιλογών. Αυτά και εις άλλα με υγεία.
Μεταξύ της σουργελιάς του Γιάνη Γαρδέλη (που του λείπει μόνον η κιθάρα) και της απύθμενης παλαιοκρητιδικής νομπιλιτάς της Ντόρας που προκειμένου να σώσει τη χώρα είναι ικανή με θαυμαστή αυτοθυσία να τραβήξει σε τούτη δω τη συγκυρία όλα τα λέηζερ απάνω της (εδώ, σ' εμένα!) θα επιλέξω τη δεύτερη γιατί μου κάνει πολύ πιο δυνατό κίνητρο η βεντέτα από τον βεντετισμό. 5 σταρζ αποκλειστικά για το επίκαιρον του λήμματος.
πραγματικά, δεν θα με ένοιαζε αν όντως αληθευουν όσα λέγονται για το αν είναι γκαίη ή όχι (διότι καμία σημασία δεν έχουν άλλωστε είτε ισχύουν είτε όχι και ντροπή σε όσους αναφέρονται σε τέτοια πράγματα εν έτη 2015, απλά αποδεικνύουν πόσο οπισθοδρομικοί είναι), όσο για το ότι ευθήνεται εν μέρει για αυτό που ζούμε σήμερα... που ακούστηκε πρωην πρωθυπουργος (!!!) να μην έχει επίγνωση του τι κάνουν οι υπουργοί του!
Εκτός από σπασαρχίδικες διορθώσεις, κάνω και άτεχνες επανορθώσεις, οπότε παρακάλω να μην πάρει η βαρβαρόσα επι προσωπικού τα παραπάνω και δεν αμφισβητώ γενικά την ειδημοσύνη και το γλωσσικό της αισθητήριο, αλλά τα κουτουτουμουγού "στραβά" δε μπορώ να μην τα επισημάνω, και ασφαλώς το όλον πήγαινε σε όσους το έχουμε/ουτε/ουνε παραχέσει για μια ακόμα φορά με τις ντοπιολαλιές σε σημείο να έχει χαθεί το όποιο σχετικό ΚΡΗΤΗριο και οι καινούργιοι στο σάη χρήσται να μην έχουσι σαφή προσανατολισμό. Τη βρήκα συντοπίτισσα και της τα έχωσα, και το ύφος μου ήταν λιγάκι ό,τι να 'ναι και...αυτά.
γκράτσιε
"Βρε μανάρ', βρε ζαγάρ', να πάρε ένα ταγαρ'"...!Ξεκίνησε ως αντικατάστατο του ζαγαριού... Έτσι παραθέτω κι εγώ ένα διάλογο που το ταγάρι δεν είναι και πολύ εξυπνότερος από ένα βλήτο...:
- Πω ρε ταγάρια, καταλάβατε αυτό που σας λέω; Έχετε απορίες;
- ...(σιωπή στο ακροατήριο)
- Ωραία για πείτε μου τώρα, ποια είναι τα είδη των αναρτήσεων που ξέρετε και τί κάν...
- Και που θες να ξέρουμε εμείς, ρε δάσκαλε; Ταγάρια μας ανεβάζεις, τυρόπιτες μας κατεβάζεις... Α, παράτα μας, δεν ξέρουμε... Να μας πεις εσύ...
Κόκκαλο ο δάσκαλος!
+5!
Στος!
Μη ξεχνάμε και την συνομοταξία φονιάδων δια του πνιγμού (μοντελοπνίχτης, μοντελοπνίχτης).
Κι αυτός.
Κι ο πουτσίας ...
"ΌΠΟΙΟC ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΝΟC +ΟΡΘΟΔΟΞΟC+ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙΟΓΚΑ, ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΕC"
«Όταν εγώ θέλω να ευθυγραμμίσω την πλάτη μου, γιατί έχει μία μικρή καμπούρα, έτσι θα τη διορθώσω», για να της απαντήσει ο Πατήρ Κυριάκος: «Ε κάντε μετάνοιες τότε».
Όταν εμείς οι Έλληνες... συνθέταμε την Σουργελιάδα ...
Εύγε Σφυ!
Καλό ... αλλά και χμμμ... ας κάνω κάποιες συμπληρώσεις, έχω και διαφωνίες με την απόδοση της διαλέκτου, και δε νομίζω ότι φταίει η διαφορά καταγωγής από άλλη επαρχία (από την Κίσσαμο νομίζω είπες Βαρβαρόσα, Σφακιά μεριά εγώ)
Γιάε: όντως χρησιμοποιείται για να εφιστήσει την προσοχή σε κάτι αξιοθαύμαστο. Όταν χρησιμοποείται μονολεκτικά - επιφωνηματικά έχει συνήθως την έννοια "δείτε ντροπής πράματα". Υπάρχει και πληθυντικός γιάετε.
Ιδέ: υπάρχει και πληθυντικός ιδέτε. Πράγματι, είναι πιο κόσμιο-ευγενικό, δείχνει φροντίδα για την έκφραση σε σχέση με το "γιάε".
Στράφου: δεν το έχω ακούσει ποτέ ούτε Σφακιά, ούτε σε Χανιά και Ρέθυμνο, όπου χωνεύουνε πολλά, κι από πολλές μεριές. Για να το πω κι αλλιώς, για να πεις σε κάποιον να στρίψει για να δει κάτι, του λες απλά κάμ' ετσά να ιδείς ένα μ-πράμα (= κάνε έτσι να δεις κάτι). Ή...
Ξάνοιγε, ξάνοιξε: το ρήμα ξανοίγω (φαντάζομαι εξανοίγω το έτυμο) είναι ίσως και το πιο συνηθισμένο σχετικό ρήμα σε όλη νομίζω την Κρήτη, και η σημασία του κυμαίνεται από το απλώς κοιτάζω, χωρίς καμία νοητική μετοχή (ας γράψουμε ένα γλαφυρό παράδειγμα: θαρρείς και δουλεύγει; ούλη τη μέρα την τηλεόραση ξανοίγει, απού να μην του πω πράμα του τεμπέλαρου) μέχρι προσέχω εντατικά (π.χ. ξάνοιγε κακορίκο μη σε γελάσουνε οι μαστόροι), και απαντά και στο στιγμιαίο και στο διαρκές ποιόν ενέργειας.
βλέπε: πράγματι, λέγεται και συνήθως σημαίνει "πρόσεχε". Π.χ. βλέπε το τσικάλι = πρόσεχε την κατσαρόλα, και τα υπόλοιπα παραδείγματα που δίνει η βαρβαρόσα. Ενδιαφέρον είναι ότι στα Σφακιά νομίζω μόνο υπάρχει προστακτική μέσης φωνής βλέπου, πρόσεχε τον εαυτό σου, π.χ. βλέπου μη βαρείς = πρόσεχε μη χτυπήσεις. (Νομίζω στα ενδεχομένως μερικά κλικ γλωσσικά συντηρητικότερα Σφακιά επιβιώνουν πιο πολλές προστακτ. ενεστώτα μέσης φωνής, λέμε π.χ. κείτου=μείνε ξαπλωμένος, μη σηκώνεσαι - έχει σχηματιστεί μάλλον αναλογικά και τύπος κάθου = μείνε καθισμένος, μη σηκώνεσαι - κρύβου κ.α. ).
θώριε= το θώριε - θωρείτε έχει την εξής διαφορά από τα άλλα: δηλώνει πάντα ποιόν ενέργειας διαρκείας. Γι΄αυτό και χρησιμοποιείται για να πεις στον άλλο να έχει διαρκώς την προσοχή του, π.χ. αν του πεις θώριε ομπρός σου σημαίνει κοίταζε μπροστά σου διαρκώς (και όχι κοίταξε μπροστά σου γιατί κάτι προέκυψε ή για λίγο). Γι' αυτό το λόγο, το παράδειγμα με το πετειναράκι που χοροπηδάει, δε μου ακούγεται σωστό.
Από κει και πέρα, δε μπορώ να μη σημειώσω και μερικά άσχετα προβληματάκια στα παραδείγματα. Π.χ. εκεί που λες:
- γροίκησε τούτη να την αθιβολή -> δεν υπάρχει προστακτική γροίκησε, μόνο γροίκα.
- Μα βλέπε εδά που δείχνω σου!... -> νομίζω θα λεγόταν μα βλέπε εδά που σου δείχνω. Αυτό το παροιμιώδες σκουτελοβαρίσκω σου, έχει κάνει ζημιά, γιατί όλοι έχουν την τάση να νομίζουν ότι η αντωνυμία αντικείμενο στα κρητικά μπαίνει πάντα στο τέλος. Όχι, μπαίνει και πριν το ρήμα, και όταν το ρήμα είναι κάπως μη κρητικό (όπως το δείχνω) ακουλουθούνται πάντα οι πιο πρωτευουσιάνικες συντάξεις.
- Θώριε το πετειναράκι τσι πήδους απούσα κάμει..-> το απούσα δεν το έπιασα (;). Μάλλον ήθελες να πεις πήδους απού τσι κάνει (που τους κάνει). Σε αυτήν την περίπτωση το κάμει, είναι λάθος, γιατί το κάμει είναι ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ τύπος του κάνει (δηλαδή ακολουθεί τα θα, να, ας. Επίσης, είναι και αυτό πως-το-λένε-αυτό που βάζουμε στους τετελεσμένους χρόνους: έχω κάμει κλπ. Επίσης προστακτική: κάμε, κάμετε). Για μένα το κάμει ως ρήμα οριστικής σε κύρια πρόταση είναι το πιο εκνευριστικό λάθος σε όσους πάνε να μιλήσουνε κρητικά: ίντα κάμεις;.
Σόρυ για το ψυχικό πάθος, μην εκληφθεί ως εριστικότητα, αλλά αν είναι να γράφουμε διαλεκτικά που-δεν-είναι-και-τόσο-σλανγκ, ας γράφονται τουλάχιστον σωστά.
λεζάντα εικόνας
Mersea, όπως λέμε mercy?
Πολύ ωραίο!
Τελικά, η λαϊκή γλώσσα έχει τον τρόπο να εκφράζεται με εξαιρετική σαφήνεια και οικονομία.
Ενδεχομένως και η εγκυμονούσα pilf.