Comments (102486)
Showing 6241-6270 from 102486
Μόνο το ζώδιο δεν βρήκες Μήτσο!
(από δω) ΝΑ ΤΑ ΜΑΣ...ΚΑΡΙΕΡΑ ΚΑΝΕΙ Ο beni(ΖΕΛΟΣ), ΑΜΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΝΤΟΥΕΤΟ ΜΕ ΠΑΓΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ thrashίλα :D http://www.youtube.com/watch?v=uTN0LVdVTGU …
Κατ' αρχάς, καλώς ώρισες!
Από εμπεριστατωμένη (δεν την ξαναπατάω, όπως με την barbarosa, που της "άλλαξα" φύλο) μελέτη των γραφομένων σου (συν την παραπομπή), διαπίστωσα πως είσαι γυναίκα, μαθηματικός (ή κάτι σχετικό), και (τουλάχιστον) συμμετέχεις (μπορεί και να το "τρέχεις" καθ' ολοκληρίαν) σε μιά εργασία/πείραμα στα πλαίσια ενός μεταπτυχιακού μαθήματος.
Από ό,τι διάβασα, φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον.
Δεν ξέρω αν αυτή η παραπομπή ενδιαφέρει, πάντως υπάρχει λήμμα με αντίστοιχο concept στο σάη:
γουρδώνω το περπούτσι παράμοιρα
Η τριλογία Amici Miei (Εντιμότατοι Φίλοι μου), από την οποία προέρχεται, η σχετική έκφραση, είναι γεμάτη από τέτοιες εκφράσεις, που "κατασκεύασε" ο ευρηματικός μεταφραστής της ταινίας, "μεταφράζοντας" αντίστοιχες ιταλικές.
Αυτά προς το παρόν και καλή επιτυχία στο εγχείρημα.
Εδώ το "του πάντηξε" μάλλον έχει όλες τις σημασίες, συναντώ / στέκομαι απέναντι / εμποδίζω.
Τούτ' η φωνή κι η ταραχή, της μάχης το σημάδι
ήτονε του Ρωτόκριτου, που ως είδε κι ειν' ομάδι
ο αφέντης με το φίλον του σε κίντυνο θανάτου,
τσι σκάλες αντιπάτησε και σφίγγει τ' άρματά του.
Ο πρώτος που του πάντηξε ήτο δικός του ρήγα
του Βλάχου, και καθημερνό σε μιά βουλήν εσμίγα,
και δίδει του μιά κονταρά και το κοντάρι εμπήχτη
εις το λαιμό 'ποκατωθιό και χάμαι τόνε ρίχτει [...]
Ερωτόκριτος Δ 1153-1160
Και το 'Ορσε πέντε στα υπόψη, συμφωνώ.
Βγήκε και το ρεφραίν:
Μεσ' τη Καμπούλ απόψε, πωπώ τι έχει να γίνει
κι οι "Σύμμαχοι" ας έρθουν, ρουθούνι δε θα μείνει
απόψε πα-λι-μπάμ!
Νά'σαι καλά.
Τα μέρη που έζησαν υπό την κυριαρχία των δυτικών (Φράγκων, Ενετών, Γενουατών, Καταλανων κλπ.) όπως η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου και τα Επτάνησα έχουν αρκετά κοινά στοιχεία, στη γλώσσα, στα ονόματα και στον πολιτισμό γενικότερα. Δες σχετικά και στα λήμματα συνεικάζω, τραβαγιάρω και έμπος, τόσο στους ορισμούς, όσο και στα σχόλια.
Και ο ποδοσφαιρόφιλος "μπαλα-λάικ"
Εις την "καθ' ημάς Ανατολήν": Καραλάικ!
Και για τους εξ οικογενειακής παραδόσεως φονταμενταλιστές "Αναντάμ παπαντάμ ταλιμπάμν"
Εγω που είμαι παλαιάς νοοτροπίας ως προς τα fb tw inst κττ προτείνω το "'Ορσε πέντε λάικ"
Αυτό με το παστούρωμα των αιγοπροβάτων το έχω ακούσει και ως διπούτζωμα (ή λιπούτζωμα) και άν κάποιον των στενεύουν τα ρούχα ή τα παπούτσια του ή γενικότερα δείχνει να μην έχει άνεση κινήσεως "είναι σαν διπουτζωμένος"
Αντικατακαυκαλιδέισο.
- Στοιχείο λίστας
- Στοιχείο λίστας
Ο φιλιότσος και ο σάντουλό του! Στην Κρήτη, στην Κίσσαμο μεταξύ Καστελίου και Κολυμβαρίου έχουμε μια τετραμάρτυρη εκκλησία των Μιχαήλ, Ανεζίνας, (γονιοί) Γεωργίου και Μαρίας!(παιδιά). Και μόλις τώρα κατάλαβα, μετά από τόσα χρόνια από που βγαίνει η Ανεζίνα! Πλέον υπάρχει κι αγία, τουλάχιστον ως προς την κρητικιά είναι προσφατη η αγιοποίηση, μ'αυτμ'αυτό το όνομα. Ωραίος!
Για τα εγωπρόβατα χρησιμοποιούν τη μαστούρα (ή την αγιαστούρα).
Δων, στη Σίφνουα δένουν τα πόδια της μιας πλευράς για να περιορίσουν την κινητικότητα, πηδιχτικότητα αρνιών τε και κατσικιώνε (κυρίως), αλλά η υπόθα δεν έχει κέρατο...
Κανονικά στα ελληνικά θά'πρεπε να λέγονται "παλιμπάμ"!
Επίσης το
θα μπορούσε να τραγουδιέται:
Απόψε παλιμπάμ (ταλιμπάν), απόψε παλιμπάμ (ταλιμπάν)
όλα τ' ανατινάζουμε μέσα στ' Αφγανιστάν (ή στο Πακιστάν, ανάλογα με τα κέφια)
παποροκάρβουνο (οπτάνθρακας)ή κόκ αφήνει και μια μυρωδιά σαν πετρελαιίλα βαριά για να γίνουνε τα σωθικά πιό μαύρα. Γι αυτό δέν συνίσταται για οικιακή χρήση. Στα βαπόρια μεγειρεύανε με κόκ αλλά δεν μύριζε καμιανού.
ανθράκευσις, πετρέλευσις τώρα που όλα γίναν αγγλικά μπόνκερ(bunker).
Πιστεύω πως προηγήθηκε ο Χάρυ Κλυν τη δεκαετία του '80 με το:
"Πολύ Τρίκαλο η κυρία ρε παιδάκι μου!"
Να προσθέσω κάτι ακόμα στο θαυμάσιο λήμμα του Ξεροσφύρη. Ο Μάρκος Βαμβακάρης, εκτός από τα σφαγεία, είχε δουλέψει και στό λιμάνι του Πειραιά κουβαλώντας κάρβουνο γιά τα βαπορια. Όπως λέει στην αυτοβιογραφία του το κάρβουνο ήταν αποθηκευμένο σε σωρούς στο "ντόκο" και από'κεί το κουβαλούσαν με ζεμπίλια στο βαπόρι στη κυριολεξία ακροβατώντας σ' ένα μαδέρι.
Στην καθαρεύουσα του πολεμικού ναυτικού η τροφοδοσία με κάρβουνο τις εποχές εκείνες λέγονταν "ανθράκευσις" (όταν υπηρέτησα εγώ τη δεκαετία του '70, λεγόταν "πετρέλευσις", λόγω αλλαγής του καυσίμου). Είχα ακούσει από παλιούς ναυτικούς για κάποιο σήμα που έστειλε ο "αγράμματος" κυβερνήτης ενός βοηθητικού σκάφους του πολεμικού ναυτικού προπολεμικά και ζητούσε "νέρωσον και καρβούνισον".
Άπαιχτο!
Το πέμπτο μήδι (Βίον Λιτόν) μού'δωσε να καταλάβω τι ήθελε να πει ο ποιητής με το ραντεβού στα γουναράδικα: Ραντεβού στον Χουντάλα (αν υπάρχει ακόμα η φίρμα) ή σε άλλο αντίστοιχο κατάστημα.
Επ' ευκαιρία θυμήθηκα και το "Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, με ρόλεξ στα χέρια και γούνες στούς ώμους" του Χάρυ Κλύν από τη δεκαετία του '80.
Όποιος καεί στο χυλό...