Ο Τζήζαντας έγραφε κάπου καίτη γαρμπεί, υποτίθεται γαρμπώ το ρήμα σε έναν από τους τιραμισουρεαλισμούς του.
Ουάου!
Υπάρχει αυτή η μικρή ανταλλαγή στο λεξιλογία, σίγουρα.
Επίσης θυμήθηκα το σύνθημα "Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΙΤΗ ΖΕΙ" με υπογραφή Κ σε κύκλο (όπως το Α των αναρχικών) που εμφανίστηκε στους τοίχους, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Η κυρία Καίτη, ιδιοκτήτρια του ομώνυμου γραφείου ιδιωτικών ντετέκτιβ, είχε βρεθεί δολοφονημένη και είχε γίνει αρκετός ντόρος στις εφημερίδες. Λίγο μετά εμφανίστηκαν τα συνθήματα στους τοίχους, προφανώς από κάποιους πλακατζήδες, που ήθελαν να σατιρίσουν την "υπερπολιτικοποίηση" της εποχής εκείνης. Ήταν οι λεγόμενοι "Καιτιστές".
Νά'σαι καλά για την πληροφορία και περαστικά για το χέρι.
το ειχα ακούσει (και γι αυτό τώρα το ξανάψαξα) να είναι περί διαγραμμάτων με διάφορες αναφορες και να έχει σλανγκοποιηθεί σε περί διαγραμμάτου περί τις αρχές του 20ου αι.
(δεν λινκάρω κλπ γιατί γράφω με το αριστερό λόφω μιας επέμβασης στο δεξί χέρι)
Να προσθέσω το "Καίτη, Καίτη εν ειρήνη" του Αυλωνίτη από το "Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο"
Αφού δεν τους λένε μπαγλαμάδες πάλι καλά. Στα του λημμαν, απλό, εύκολο, κατανοητο και άξια μελλοντική προσθήκη στην ομπρέλα που πρότεινε ο Βικαραγουα με ενφιες, εμπολες και λοιπούς συγγενείς.
Ναι, έλεγε οτι το είχε αποδείξει ενώπιον κοινού με δεμένα μάτια (αυτός, όχι το κοινό), και οτι κόμπλαρε μόνο σε μιά φάση που δεν έβγαζε άκρη, ίδρωνε ξίδρωνε μέχρι που του ήρθε η επιφοίτηση ότι το άτομο δεν ήταν γυναίκα αλλά πούστης.
Θαυμάσιο! (Εστω και καθηστερημένα)
Θυμήθηκα μια συνέντευξη του Καββαδία (το χαβά μου εγώ) σε κάποιο περιοδικό (κάπου έχω το απόκομμα). Έλεγε πως μπορούσε να γνωρίσει την εθνικότητα μιάς γυναίκας από τη μυρωδιά της και μάλιστα είχε βάλει και στοίχημα γι' αυτό. Περισσότερα όταν (και αν το βρώ).
Λέγε-λέγε (γράψε-γράψε) το κοπέλλι (λέμε τώρα) κάνει την κυρά να θέλει! (τι να κάνει; το συνήθισε)
Έχεις δίκιο δεινέ, είχα στο μυαλό μου αφενός βίαιες ανατροπές κι αφετέρου εξαναγκασμούς σε παραίτηση και εν συνεχεία αντισυνταγματικούς διορισμούς για την κάλυψη κενών. Κάτι σαν τις περιπτώσεις Σοφοκλή Βενιζέλου και ΓεροΠαπανδρέου. Δεν τον έβαλα μέσα τον εγγονό γιατί ακόμα κι αν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση*, είχε λίγο, μόλις λίγο πριν δείξει ότι του πέφτει φαρδύ το κουστούμι στον καβάλο** οπότε και είχε εντός μόλις μιας ημέρας παραιτηθεί και ανακαλέσει την παραίτησή του.
Εάν λοιπόν η κοοπτάτσια περιγράφει αποστειρωμένη από κακοβουλίες πρακτική και εφαρμογή συνταγματικών μεθόδων (τ. η γυναίκα του Καίσαρα..) μάι μπαντ. Από τα παραδείγματα και κυρίως από το "κατ' εξαίρεση" του ορισμού, κατάλαβα ότι δε μιλάμε για ύποπτες μεν, συνταγματικώς ορθές δε καταστάσεις, αλλά για το αντίθετο.
*πράμα που δεν έχει ευθέως παραδεχτεί και που οπωσδήποτε θα φανερώσει η ιστορία αν συνέβη στα επόμενα 30-50 χρόνια.
** και πως να θεωρήσεις μη οικειοθελή την αποχώρησή του. Ουσιαστικά ισοδυναμεί με ανωτέρα βία τρόπον τινά που καλεί για λύσεις που προβλέπονται από το πρωτόκολλο προκειμένου να μη μείνει ακέφαλη η χώρα.
Αλλά κι οι φίλες της στο βάθος δεν πάνε πίσω!
Κχαν Μας σιάχνεις πορνό-πορνό!
Θενχ Σφυ μορφώθηκα. Κι από δω: pun intended / pun unintended
Pun μέτρον άριστον!
+5 στην κοινωνική μόρφωση
Ευτυχώς που σταμάτησαν τα τουήτς με τα -όμουνα.
Ηταν έως και λίγο προσβλητικά. Τις κορμάρες γυμναζόμουνα.
τρυπιόμουνα ( οι διακορευμένες)
Κύριοι Δον, Βίκαρ και Βάνια να σας θυμίσω ότι ο μπαμπάς μου είναι ο βασικός σπόνσορας του σχολείου. Αρχίστε να ψάχνετε για δουλειά.
Μετά από πιό καλό ψάξιμο (στους ορισμούς, όχι στα λήμματα) βρήκα πως υπάρχει σε παλιότερο ορισμό του Χότζα (στυλιανοπούλου) απ' όπου κουπαστάρω το σχετικό απόσπασμα:
"Έτσι, ακόμα και τα μαγκάκια, που σέρνονταν από τμήμα σε δικαστήριο και τανάπαλιν, ψαρεύανε δώθε-κείθε τις ελληνικούρες του επισήμου Κράτους και μετά λέγανε τα δικά τους, π.χ. η αναγκαιότη, εφτακούνητο (αυτοκίνητο), τα πετριπαράδοτα, ένεκα λόγοι τιμής (δικαιολογία συνήθως κατόπιν ξυλοδαρμού-μαχαιρώματος αντιπάλου ή ξουρίσματος-μαδήματος αδελφής), ο πάσα ένας, περιδιαγραμμάτου, προσωπιδοφόρο επάγγελμα κλπ."