Comments (102486)
Showing 6751-6780 from 102486
(με φωνή αλευρόπουλου) "παραλίγο να χαλάσει την ασσίστ του βάνια ο βικάρ, σηκώνεται ο ντίνος, καρφίιιιιι"
τα βρισκούμενα είναι πάντα και αρκετά και εκλεκτά, άλλως είναι ανάξια λόγου οπότε μαγειρεύεις/παραγγέλνεις. Γι αυτό στη συνείδηση του προσφαγίζοντος συνδυάζονται με ένα συναίσθημα νιαμ νιαμ.
εσας τα δύο πρέπει να σας αλλάξουν θρανίο.
"Όποιον δω να κλέβει κρεμμύδια θα του κάνω μεγάλη ζημιά".
Ο Καλός Κλέφτης όταν κλάνει δεν σφίγγεται υπερβολικά. Συχνά μια ζορισμένη πορδή καταλήγει σε ένα μικρό σκατουλάκι.
Ηλίας Πετρόπουλος, Εγχειρίδιο.
(Όπ, σόρι ρε, δέν το πρόσεξα.)
Πολύ καλό.
Θυμάμαι, ότι το άκουσα για πρώτη φορά, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, σε πηγαδάκια "παλιών" κομματικών (προερχομένων από το ΚΚΕ) , με ανταλλαγή κατηγοριών, γιά όσα έγιναν στα δύσκολα χρόνια των εσωκομματικών συγκρούσεων στις (τοτε) Λαϊκές Δημοκρατίες. Στην αρχή το πήρε τ' αυτί μου σαν "κοπτάτσια" κι επειδή ντρεπόμουνα να φανώ άσχετος, το εξήγησα κάτι σαν "κόψιμο" από τα κομματικά όργανα, που ψιλοταίριαζε και με τα συμφραζόμενα. Αργότερα έμαθα την πραγματική του έννοια.
Αυτές οι εκφράσεις της κομματικής αργκό, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον,τόσο από γλωσσική, όσο και από πολιτικοκοινωνικοϊστορική σκοπιά. Κάποια στιγμή ίσως θά'πρεπε να μαζευτούν κάτω από μιά ομπρέλα όπως έγινε εδώ.
Εγώ πάντως το ξέρω και το χρησιμοποιώ (αβέρτα) με την παραπάνω έννοια (του δεινο-σχόλιου). Κάποτε δε, μου συνέβη και στην κυριολεξία μεσα σε ασανσέρ (που ευτυχώς μόλις ξεκινούσε από το τότε σπίτι μου)
Βεβαίως Βικ, έβαλα στα παραδείγματα δυό ενδείξεις από αλλού, κι έχει κι άλλες.
Πλατιές σλαννγκικές μάζες χαιρετίζουν το λήμμαν αυτούνο.
Δέν ειναι μόνο κρητική η κουβέντα.
Το συνάδελφος μάλλον θ' ανήκε σε τέτοια καταγραφή. Στα πανεπιστήμια, έξω απ' τις συνελεύσεις και πέρ' απ' τα παγκάκια των παραταξιακών δέν το λέει κανένας (μόνο κάποιοι γραφικοί ή κορεκτίλες καθηγητές).
νταξ, κατάλαβα για ποιον λέμε. να συμπληρώσω ή να περιμένω πρώτα το μαδομούνι;
Να προσέχει εκεί που βρίσκεται ο αγαπητός μας πούστης άντρας :-)
Το λήμμα δέον να αφιερωθεί στον Σύσσλανγκο που πρωτοστατεί στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του Έμπολα! Ξέρει αυτός. Με την ελπίδα να τον ξαναδούμε από εδώ σύντομα, αφού πατηθεί ο άτιμος ο Έμπολας...
επιφυλάσσομαι για μπόλικη φοιτητοπατεροσλάνγκ
παλιά και αγαπημένη συνήθεια να κοτσάρεται η ελληνοπρεπής κατάληξη. Το συστηματοποιούν οι Αλβανοί μιλώντας στα ελληνικά για τους πολιτικούς τους.Ο Χότζας, ο Νάνος, Ο Μπερίσhας κττ.
Στο πρώτο παράδειγμα εκουφάθην. Φίλη κόβει δρόμο διαρκώς ("πάγω ίσια τον έμπολα")από το εν λόγω στενό (Καρδάμυλα ΒΑ Χίος) κι ακούει κάθε, μα κάθε φορά που της ξεφεύγει το δρομολόγιο τα ίδια και τα γίδια.("να προσέχεις από κει, μην κολλήσεις τίποτι")
Μοριακός μερακλής, νέα ειδικότητα.
Να σημειώσουμε ότι κάποια, αλλά λίγα ως πολύ λίγα, χτυπήματα στο γούγλη υπάρχουν και για τα εξεγερσιόσημα, μπαχαλόσημα (με την έννοια και του ενσήμου, αλλά και του σήματος - μάλλον εννοούν το αλφάδι), απεργιόσημα, πορειόσημα, τσιπουρόσημα, ενώ το καταληψιόσημο μόνο με την έννοια του σήματος. Τώρα αν θέτε ανεβάζετε και ξέχωρα, θα κολλήσετε και το σλανγκόσημο.
τριτοδεσμίτης γνήσhος. Με τη χημεία σχέση μίσους εκτός των σπανιοτάτων που κάτι καταλάβαινα από πρακτικές εφαρμογές. Είναι αχανές το αντικείμενο...
Δεν ήταν θέμα σφιξίματος, αλλά διάρροιας, απο κείνες που τις νιώθεις μόνο σαν ελαφρά πίεση προς την έξοδο. Έχει και συνέχεια. ΣΤΟΠ-πίσω στο σπίτι, αλλάγματα, πλυσίματα, όλη τη νύχτα με πήγε νερό (12-13 χέρια), και το πρωί σύρθηκα (κυριολεκτικά- ακουμπούσα στον τοίχο και περπατούσα) σ΄ένα διημερεύον φαρμακείο (Κυριακή γάρ) μπήκα, έπεσα στην κυριολεξία πάνω στον πάγκο κι ακούω από τον βοηθό της γριούλας φαρμακοποιού (ένα ντερέκι δίμετρο-οσο μπόι τόσο φάρδος) "Σύριγγες δεν έχουμε". Με είδε να σέρνομαι με μάγουλα ρουφηγμένα, χλωμός με μαύρους κύκλους στα μάτια και ήθελε να με διώξει... Κοίταξα στα μάτια τη γριούλα με βλέμμα εσταυρωμένου, ψέλισσα "Εχετε κάτι για τη διάρροια;" και το ντερέκι μέ χαμόγελο με ρώτησε αν θέλω να καθήσω... Σαλονίκη 1984