πάντως εγώ το καταλάβαινα περίπου ως εγκώμιο του αμφισεξουαλισμού, τη δυνατότητα να γνωρίσεις the best of both worlds, σε αυτό το σημασιολογικό φάσμα κι όχι συντεχνιάρικα, αλλά τα παραδείγματα με πείθουν.
Έχει κάποια σχέση με τα bi φουρκίδια, νομίζω;
Το "λεβέντο-" θα το χαρακτήριζα ως "παράξενο ελκυστή" της σλάνγκ, με την έννοια ότι δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει "παράξενος ελκυστής".
Δεν ξέρω για το ποιες ώρες φαντάσσουνε περισσότερο, το απόγευμα - σούρουπο παίζει σίγουρα. Από την άλλη οι ιστορίες συνάντησης με τον ίδιο το διάολο είναι νομίζω οι περισσότερες νυχτερινές. Στο παράδειγμα που βρήκα ο τύπος λέει ότι το μεσημέρι βγαίνουνε οι γενίσταροι... . Λέτετο μεσημέρι να φαντάσσει κι αυτό πολύ; Ο Νίτσες είχε μανία με το μεσημέρι, την ώρα του πιο μικρού ίσκιου. Λέτε να τον πίεζε κι αυτόν η γιαγιά του να την πέφτει για ύπνο το μεσημέρι αντί να γυρνοβολάει στον ήλιο ντάλα; Ερωτήματα, ερωτήματα...
πρωτάκουστο! να φτιάσουμε ετικέτα για στοιχειά :Ρ είπε κι ο Βράστας ότι η γιαγιούμπα του χε κόψει τις μεταμεσημεριανές βόλτες. Το χουτε αυτό χαλικού;
οι αφηγήσεις των πελοποννησίων υποδηλούν οικειότητα με τα εν λόγω φαινόμενα, είναι -πως να το πω- κομμάτι της ζωής τους κι όπως ζυμώνονται οι ιστορίες με διάφορα βουκολικά ήθη, αποκτούν μια ελληνικότητα που έχουν από καιρό χάσει οι αντίστοιχες διηγήσεις από άλλα μέρη. Θες επειδή μας έχουν αλλοιώσει τα ξενόφερτα πρότυπα όσον αφορά στις τρομαχτικές ιστορίες, θες επειδή αντιδρούμε στο να μπει το πρόβατο μέσα στην αφήγηση, πάντως μια φορά συμβαίνει. Περί αυτής της χάρης ομιλώ.
Συμφωνώ κάπως (μάλλον δεν πολυπιάνω το νόημα).
Περί νεραϊδώνε, νερώνε, κλπ, στο Αγγίστρι προ ιντερνετίου γραφόταν (γινόταν;) το έλα να δεις. Θυμάμαι οτι διάβασα περί τούτων συνέντευξη του θεατρ. συγγραφέα Γιώργου Διαλεγμένου που την βρήκα τώρα εδώ.
κι άλλα τόσα
Στος! Πελοποννήσια γιαγιούμπα στο χουριό μου έλεγε ότι δεν πρέπει να κυκλοφορώ τις "κακές ώρες" (μετά το μεσημέρι) λόγω νεραϊδώνε.
Πονάνε μ'ρε ο λεβέντες?
NP!
Ουπς, συγγνώμη γι' αυτό, my bad.
Πρώτα το συνέλαβε η σλανγκ, τώρα και τεχνολογικώς πραγματικότητα
Ορισμός και κυρίως τα παραδείγματα τα σπάνε! Δράττομαι της ευκαιρίας να (ξανα)λινκάρω το πολύ καλό άρθρο της Βικούλας για την ιστορική εξέλιξη του όρου μαλακία που ψιλοεξηγεί πώς έγινε το μεγάλο πέρασμα μεταξύ των δυο εθνικών μας βρισιών (μαλακία σήμαινε μια μορφή θηλυπρεπούς ομοφυλοφιλίας στα αρχαία ελληνικά, τον αυνανισμό σήμερα).
α ναι, όπως και δεν μπορείς και να διορθώσεις τις ετικέτες. Τώρα είναι σρτέιτο, λολ!
Νομίζω δεν υπάρχει δυνατότητα - μόνο τον ορισμό μπορείς να διορθωσεις στην περίοδο χάριτος. Εκτός κι αν πρόκειται για στραβομάρα.
Καραλώλ!
(Γιατί δεν το διορθώνεις το στρείτο;)
Ωχ, το σωστό είναι: στρέϊτο ή λούγκρο;
Όπως πάντως δείχνουν και τα παραδείγματα, οι ιδανικές υποψήφιες λέξεις για να πεις αυτήν την πατερναλιά είναι αφενός οι σύνθετες (οπότε επικεντρώνεις σε ένα από τα συστατικά), είτε αυτές που έχουν χάσει το αρχικό νόημα από την τριβή. Και δόξα τω Θεώ τα ελληνικά χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως και από τα δύο, και πολλές σύνθετες λέξεις έχουμε και πολλές που έχει τριφτεί υπερβολικά η σημασία τους λόγω μεγάλης ιστορίας της γλώσσας.
- Αντιεξουσιαστές με κράνη έκαναν παρέμβαση στη συναυλία του Ρουβά
- Ρουβίτσες με κράνη