Comments (102486)
Showing 2821-2850 from 102486
Στὴν Κύθνο χρησιμοποιεῖται μὲ ἀκριβῶς τὴν ἴδια ἔννοια ποὺ τὸ περιγράφει ἡ Σούλτω καὶ λέγεται (τὸ) βόλτο (οὐδέτερο). Οἱ παλιότεροι τὸ λέγανε βόρτο.
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας (κυρίως όπου είχε Φράγκους πριν τους Τούρκους) οι καμάρες λέγονται και βόλτες (και στη Χίο βόλτες) με ετυμολογία την του Khan
Υπόθεση: Μήπως η απώτερη ετυμολογία του είναι από το λατινικό volutus (ρήμα volvere) όπως και το αγγλικό vault που έχουν παραπλήσια σημασία με αυτή που δίνει η Σούλτω; Υποθέτω ότι σε αυτήν την περίπτωση θα το έχουμε πάρει από κάποια λατινογενή γλώσσα. (Βεβαίως, ως κοινή ινδοευρωπαϊκή ρίζα τίθεται το **wel-*, βλ. και το ελληνικό ἕλιξ δηλαδή έλικας).
αχαχχχχ, μ΄αρέσει που έχει βγει κ οδηγός, παρά τις πρόβες στον καθρέφτη από τα 12, κάποιες τον χρειάζονται προφ!
Δεν είμαι βέβαιος αν στη Μύκονο λένε τα τόξα βόλτους. Όπως θα διάβασες όμως στο ορισμό συσχετίζεται. Ίσως κάποιος ιθαγενής της περιοχής να μπορούσε να μας διαφωτίσει.
Βόρτο (το λ γίνεται ρ, όπως σάρτσα αντί για σάλτσα) λένε στη Σίφνο το θόλο, το τόξο. Το ξέρω και για την Κεφαλονιά.
[...] αντί για κεντρική δοκό και χτιστά υποστηρίγματα, κατασκευάζεται καμάρα, λίθινο χτιστό τόξο (βόλτο, βόρτο κ.α.), της οποίας η επάνω επιφάνεια σχηματίζει ένα οριζόντιο επίπεδο. [...] Τα στεγασμένα με τον τρόπο αυτό σπίτια, καμαρόσπιτα ή καμαρικά, έχουν μεγάλη διάδοση στις Κυκλάδες, στη Δωδεκάνησο, στην Κρήτη, στην Κύπρο, στα Μέγαρα της Αττικής και αλλού.
Γιατί πάτωσε το λημματάκι; Εμένα είναι από τα αγαπημένα μου!
@Vrastaman Λες: "γελάω σαν μαοϊστής!!!" Μου άρεσει! Αλλά πως γελάνε οι μαοϊστές/μαοϊκοί;
Στὴ δεκαετία τοῦ '60, ὅταν ἡ παρθενιὰ ἦταν ἡ προῖκα τῆς κόρης, ὁ διακορευτὴς ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ τὴν "ἀποκαταστήσει", διαφορετικὰ ἀκολουθοῦσαν διάφορα, ἀπὸ εὐτράπελα μέχρι πολὺ σοβαρὰ δηλ. φόνο. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη εἶχε ἀπασχολήσει τὴν ἐπικαιρότητα ἡ διακόρευση νεαρᾶς ὰπὸ τὸν τότε ἄσο τοῦ Παναθηναϊκοῦ Τάκη Λουκανίδη. Ἀπόρροια τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἦταν ἡ μετονομασία τοῦ σχετικοῦ ἐργαλείου σὲ "Λουκανίδη". Θυμᾶμαι νὰ τὸ λένε σὲ γραφεῖα μέχρι τὴ δεκαετία τοῦ '80.
Δῶσέ μου τὸ Λουκανίδη νὰ τρυπήσω τά τιμολόγια.
Κττμγ το 2 είναι σαφώς σλανγκ, όταν το λέμε μεταφέρουμε σε ένα "αθώο" εργαλείο που λέει κι ο Ντράι μια σεξουαλική πράξη. Το 3 θα μπορούσε ίσως να περάσει ως σλανγιωτατισμός. Νταξ το 1 είναι η δόκιμη χρήση.
Στο στρατό πρωτάκουσα "διακορευτήρα" το τρυπητήρι και μου φάνηκε χυδαίο slang (το αντελήφθην ως παρθενοσπάστη) σε σχέση με το αθώο εργαλείο τρυπητήρι
είναι από τα λήμματά μου που σηκώνουν πολλή αυτοκριτική (έχω ουκ ολίγα τέτοια), δεν είναι λέξη αργκό. απλώς έχει χρήση αργκό, κι αυτό ζήτημα είναι αν ισχύει. δεν ξέρω τι λέτε οι λοιποί, ακούω.
Και, ακόμη πιο αργκοτικά, παρθενοσπάστης.
άστε ντούα = έτσι θέλω στα Αρβανίτικα
Βλ. σημείωμα του Νίκου Σαραντάκου εδώ για τον αδόξαστο, που μάλλον είναι ο διάβολος, ο οποίος δεν δοξάζεται. Έτσι, να μη βρίζουμε μόνο τα θεία, αλλά και την αντιπολίτευση. Βλ. και αλλάζω τον αδόξαστο.
Υπάρχει ένα μόνο γούγλισμα βασικά στο Φέισμπουκ. Καμιά ιδέα από πού βγαίνει;
Καμιά ιδέα από πού βγαίνει;
Μᾶλλον ἔτσι εἶναι.Ἐδῶ λέει:
1) Είσαι το δέκα το καλό (Μ.Χιώτης) Σταύρος Καμπάνης, Γεωργία Κορώνη (1959)
Υπάρχουν πολλές κοινές λέξεις στα Αλβανικά και τα Τουρκικά (πιό πολλές από όσες πέρασαν σε μας) με την ίδια ή περεμφερή σημασία παρόλο που η γλωσσική καταγωγή απέχει. Τώρα τα 500 χρόνια είναι, ο σχεδόν άμεσος εξισλαμισμός των Αλβανών που έφερε τις γλώσσες πιό κοντά, θα σας γελάσω. Δυστυχώς οι πηγές μου στα Αλβανικά έχουν άγνοια των ετύμων.
Στὴν ὀνομαστικὴ στὰ τούρκικα εἶναι takım =ὁμάδα, συμμορία ἐδῶ (τὸ takımı εἶναι πτώση).
Βέβαια ὁ Μιτζνούρ σὲ σχόλιό του στὸ λῆμμα τακίμι γράφει:
Από το αλβανικό takim = συνάντηση, takoj = συναντώ. Ο φίλος, σύντροφος είναι sok συναφές με το λατιικό soccus, εξ ου societas (σχέση ατόμων, κοινωνική οργάνωση, εταιρεία) > society κ.ο.κ. Η παράθεση γίνεται διότι το soccus πιθανότατα είναι δάνειο από τηνβενετο-ιλλυρική ρίζα, από την οποία προέρχεται το αλβανικό.
Προσωπικὰ ἀγνοῶ τὰ ἀλβανικά καὶ δὲ μπορῶ νὰ ἐκφέρω ἄποψη. Πάντως, ἐννοιολογικὰ, τὸ τούρκικο takım εἶναι πιὸ κοντὰ στὴν ἔννοια ποὺ τὸ χρησιμοποιοῦμε.
Ἄν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ἄς μᾶς διαφωτίσει.
Το έχω ακούσει στη λεξεογέννα Πάτρα, σε inside joking πληροφορικάριων.
Ακολουθεί το μοτίβο καμμένων αστεϊσμών όπως:
- Έχεις να μου δανείσεις 100 ευρώ;
- Να τα κάνουμε 128 να είναι στρογγυλά;
Δέν γκουγκλάρεται η κουβέντα αυτή εύκολα, αλλα την έχω, σωστός ο ατσεγκές. Η έλξη που προτείνει ο λύκος επάνω απ' το χαρμάνης εύλογη, αλλα δέν είναι οτι εξηγεί και πολλά για τη σημασία: το χαρμάνης δέν είναι ακριβώς υβριστικό. Ίσως το Χαρμάνκιοϊ, ο τόπος εννοώ, να ήτανε κακόφημο τα παλιά τα χρόνια, αλλα δέν γνωρίζω -άμα ξέρει κάποιος άς μας πεί.
Το μόνο που μπορώ να καταλάβω ως εξήγηση για την ώρα, είναι οτι απλώς πρόκειται για βρισιά: όταν βρίζεις, σ' ενδιαφέρει πρώτιστα ο ήχος, όχ' η σημασία (αφού αυτή μεταδίδεται πάντα επαρκέστατα απ' τα συμφραζόμενα, ρητά και μή).