Έκφραση-απάντηση σε ενθουσιώδεις προτάσεις που μας βρίσκουν αδιάφορους. Κάνει χρήση της βρετανικής τεχνικής της συσσώρευσης (buildup) και της κατάρρευσης (collapse) των συναισθημάτων του ακροατή, ο οποίος από το πρώτο μισό προκαταλαμβάνεται για την ντεμέκ θετική μας στάση και στο δεύτερο μισό τσιμπάει το άκυρό του.
Σ.σ.: Ράντομ σάιενς, μην τα πάρετε τοις μετρητοίς...
- Λοιπόν, πολύ χαίρομαι που βγήκαμε τελικά για έναν φρέντο.
- Κι εμείς Χαρίλαε, κι εμείς! Έτσι αγάπη μου;
- Ναι, ναι...
- Κι όποτε θέλετε και μπορείτε να πάμε στην Πανεπιστημίου, στην Λυρική, που έχει φέτος κάτι παραστάσεις σούπερ!
- Α, τι καλά! Τι λες μωρό μου;
- Να μαζευτούμε να πάτε αγάπη μου...
11 comments
acg
Ωραια κλασικη εκφραση. Μου θυμισε το «καποιος περισσευεις».
patsis
Χεχε! Και το «καποιανού βρωμάν τα πόδια σου»...
xalikoutis
σχετικό κάπως και το και δεν παμε...; και δεν πήγαμε
patsis
Τοτό έλα στις εννιά στο σπίτι, δε θα 'ναι κανείς. Και δεν ήταν κανείς... Κρύο, παιδικό, ωστόσο κλασικό...
acg
Και σ' ενα γενικοτερο θυμιζει και το «δεν παιρνεις καμια μερα, κανενα τηλεφωνο, να παμε πουθενα, να πιουμε τιποτα...»
Ενταξει, εμενα μου το θυμιζει - εχουμε κανα προβλημα; (το φελεκι μου μεσα...)
jesus
οι δύσκολες μέρες του μήνα θείο;
είχε κάνει τεράστιο ταίρι με τα κινητά στο στυλ «θα σου στείλω κάνα μήνυμα, να πιούμε κάναν καφέ», οπότε ήξερες ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ. το έλεγα ακόμα κ όταν δεν είχα κινητό κ εισέπραττα μεγαλοπρεπή «ναι, οπωσδήποτε»...
patsis
Διόρθωση για τους φιλόμουσους: Η Λυρική είναι στην Ακαδημίας. Λέω εγώ τώρα...
Galadriel
Να μαζευτούμε να πάμε κι αν δεν μας αρέσει ντυνόμαστε και φεύγουμε.
patsis
Χεχε, ατάκα δήθεν για καμάκι!
patsis
Αυτή η κωμική τεχνική της συσσώρευσης και της κατάρρευσης (δική μου ορολογία) την οποία αναφέρω στον ορισμό ίσως να μην είναι αρχικώς βρετανική αλλά παλαιότερη, τουλάχιστον αρχαιοελληνική.
Αν δεχτούμε ότι η αρχή της λειτουργίας της είναι η προμελετημένη διοχέτευση της σκέψης του ακροατή μας προς μία κατεύθυνση και το ακόλουθο τράβηγμα του χαλιού όταν αυτός θα έχει διανύσει αυτήν την απόσταση, υπάρχει και μια άλλη, σατιρική, εφαρμογή της: η παράθεση αναφορών για οντότητες (πρόσωπα, πράγματα, ενέργειες κλπ) με αδιαμφισβήτητα αρνητικό πρόσημο που βαίνουν αύξουσες σε ένταση, μόνο για να καταλήξουν στο αντικείμενο της σατιρικής κριτικής μας:
Από εδώ:
I want rustlers, cut throats, murderers, bounty hunters, desperados, mugs, pugs, thugs, nitwits, halfwits, dimwits, vipers, snipers, con men, Indian agents, Mexican bandits, muggers, buggerers, bushwhackers, hornswogglers, horse thieves, bull dykes, train robbers, bank robbers, ass-kickers, shit-kickers and Methodists.
... όπου, Μεθοδιστές είναι το ομώνυμο χριστιανικό ρεύμα, που, κανονικά, καμία σχέση δεν έχει με τα προαναφερθέντα αποβράσματα.
Αλλά ήδη πριν από 2.379 χρόνια ο Αριστοφάνης έγραφε στους Βατράχους:
Ἡρακλῆς:
[i]εἶτα βόρβορον πολὺν
καὶ σκῶρ ἀείνων· ἐν δὲ τούτῳ κειμένους,
εἴ που ξένον τις ἠδίκησε πώποτε,
ἢ παῖδα κινῶν τἀργύριον ὑφείλετο,
ἢ μητέρ᾽ ἠλόασεν, ἢ πατρὸς γνάθον
ἐπάταξεν, ἢ ᾽πίορκον ὅρκον ὤμοσεν,
ἢ Μορσίμου τις ῥῆσιν ἐξεγράψατο.[/i]
Δηλαδή, ο Ηρακλής περιγράφει στον Διόνυσο τον δρόμο για τον Άδη και λέει:
[I]και μετά ένας μεγάλος βούρκος
και βρώμα αιώνια· και εκεί μέσα ριγμένοι
όσοι κάποτε αδίκησαν φιλοξενούμενο,
ή εξαπάτησαν παιδί με χρηματικό δέλεαρ,
ή χτύπησαν την μάνα τους, ή έσπασαν το σαγόνι του πατέρα τους,
ή στα ψέμματα ορκίστηκαν,
ή αντέγραψαν ρητό του Μόρσιμου.[/I]
... όπου Μόρσιμος ένας ελάσσων ποιητής που, προφανώς, έγραφε εγκληματικά κακή ποίηση, κατά τον Αριστοφάνη.
Πλάκα δεν έχει;
vikar
Γαμώ τα σχόλια...