Ο πούτσος, όπως προφέρονταν από τους κλεφταρματωλούς στα ηρωικά χρόνια της Ελ επανάστασης. Το λήμμα αυτό το συναντάμε πολύ συχνά στην ιστοριογραφία της εποχής και ιδίως σε αποσπάσματα ομιλιών των πρωταγωνιστών της Επανάστασης. Για παράδειγμα, ο Γ. Καραϊσκάκης, γνωστός για την αθυροστομία του, φέρεται να έχει πει «... η μάνα μου ... θα έχει φάει ίσαμε χίλιους μπούτζους.» Επίσης, στα νεώτερα χρόνια, σώζεται η αναφορά του υπαστυνόμου Κιλκίς Ι. Πετράκη με ημερομηνία 4 Απριλίου 1927:
«Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά την λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε προς αυτούς «Σταθείτε, ρε πούστηδες, γαμώ το κέρατό σας» και αυτών απαντησάντων «Κλάσε μας τον μπούτζον», ούτοι απέδρασαν.»
- Στρατηγέ Μακρυγιάννη, ο Κιουτάγιας έστειλε γραφή να παραδοθούμε, 'τι θα φέρει κι άλλο ασκέρι να μας πάρει την πλάτη και τότες είμαστε χαμένοι.
- Θα μας κλάσει τον μπούτζον.
13 comments
Hank
«Τέτοιους μπούτζους βγάζει το γένος μας», θα λέμε!
ο αυτοκτονημενος
καυλο
Ο ΑΛΛΟΣ
Μπράβο! Γνωστά παραθέματα, που κανείς ποτέ δε θυμάται πού τα είδε ώστε να τα παραθέσει αυτολεξεί. Άλλο ένα μείζον βιβλιογραφικό κενό καλύφθηκε.
GATZMAN
Σπέκια
Ο ΑΛΛΟΣ
Βλ. και εδώ.
baznr
Λέγεται οτι τα τελευταία λόγια του Γ. Καραϊσκάκη ήταν:
- Και τώρα κλάστε μου τον μπούτζον..._
Ο ΑΛΛΟΣ
Το -ν στην αιτιατική είναι μαστ!
allivegp
Στον Γ. Καραϊσκάκη αποδίδεται το εξής αγέρωχο τετράστιχο - απάντηση στον Τούρκο πασά:
Μοῦ γράφεις ἕνα μπουγιουρντί, λέγεις νὰ προσκυνήσω,
κι ἐγώ, πασά μου, ρώτησα τὸν μποῦτζον μου τὸν ἴδιον κι αὐτὸς μοῦ ἀποκρίθηκε νὰ μὴν σὲ προσκυνήσω κι ἂν ἔρθεις κατ᾿ ἐπάνω μου, εὐθὺς νὰ πολεμήσω
Khan
Έτσι γιατρέ μου... Είναι βαρύς!
Pirate Jenny
Δύο πραματάκια.
Για τον περίφημο μπούτζο του Καραϊσκάκη, ο Σαραντάκος εξηγεί τα γιατί και πώς και λέει, μεταξύ άλλων, ότι γραφόταν μπούτζος εκείνη την εποχή αλλά προφερόταν μπούτσος. Και δεν παίρνω όρκο αν το μπ οφειλόταν στο τελικό ν της προηγούμενης λέξης («τον πούτσον» --> «το μπούτσον») ή αν ακουγόταν και στην ονομάστική πχ.
Για την περίφημη αναφορά του υπαστυνόμου Πετράκη, ενημερώνω ότι περιλαμβανόταν σε ένα βιβλίο με διηγήματα του Σκαμπαρδώνη. Δεν ήταν απόσπασμα μεγαλύτερου κειμένου, αλλά ήταν μόνο του ένα διήγημα - πολύ μικρό και ευφυέστατο στη σύλληψη. (Εδώ ο Χέμινγουέι είχε γράψει διήγημα με έξι λέξεις. For sale: Baby shoes, never worn.)
Οπότε, ή πήρε ο Σκαμπαρδώνης υπάρχουσα αναφορά και να την ξεπατίκωσε για δικιά του στο βιβλίο του (χλομό), ή την τσίμπησε κάποιος από το βιβλίο και κυκλοφόρησε στο ίντερνετ ως «αληθινή». Αστικός μύθος, λοιπόν.
Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι στην εκδοχή του Σκαμπαρδώνη έλεγε «τους Αλβανούς ληστάς» και «κλάστε μας τ' αρχίδια». ΑΝ θυμάμαι καλά, επειδή το είχα διαβάσει δανεικό.
ΣτοΔγιαλοΧτηνος
Όταν ο μοίραρχος Ι. Πετράκης [...] νόμισε προς στιγμήν ότι η σφαίρα του είχε πετύχει τον πολιορκημένο Φώτη Γιαγκούλα, αναφώνησε περιχαρής: "Το σκότωσα παιδιά το σκυλί, χτυπάτε αλύπητα τους άλλους!" [...] πήρε την [...] απάντηση του λήσταρχου: "Μου έκλασες τ' αρχίδια κύριε μοίραρχε!".
Η σχετική είδηση, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Ταχυδρόμος Βορείου Ελλάδος την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 1925, έχει επακριβώς ως εξής:
...Ο Πετράκης ιδών τον Γιαγκούλαν επυροβόλησε κατ' αυτού και του κατέστρεψε το κλεισιοσκόπιον του όπλου του. Νομίσας δ' ότι τον εσκότωσεν εφώναξε: "Τον σκότωσα, χτυπάτε τους άλλους!". "Μου έκλασες τα... κ. Μοίραρχε", απήντησε ο Γιαγκούλας και πέσας εντός θάμνου ήρχισε να πυροβολή και να υβρίζη.
Βασ. Τζανακάρης Οι Λήσταρχοι. Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν, εκδ. Μεταίχμιο.
patsis
"Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν"
...
ΣτοΔγιαλοΧτηνος
https://www.youtube.com/watch?v=v5a7K0HVkAw