Η ατάκα αυτή, που κατά λέξη μεταφράζεται ως «τα σκατά συμβαίνουν», χρησιμοποιείται για να δικαιολογηθούμε για κάποια λακίαμα που κάναμε μεταθέτοντας την ευθύνη στην απρόσωπη πουτάνα τύχη ή ακόμη καλύτερα, στην άτιμη κενωνία.
Στην Ψυχιατρική, αυτός ο μηχανισμός άμυνας ονομάζεται εκλογίκευση, δηλαδή θεωρούμε ότι το δυσάρεστο συμβάν ήταν κάτι αναπόφευκτο και προκαθορισμένο από μια υπερφυσική δύναμη (μοίρα, θεός, ή απλά σκατά) να συμβεί, άρα δεν φταίμε εμείς και άρα δεν χρειάζεται να χολοσκάμε και να μεμφόμαστε την εαυτό μας για την όποια μαλακία κάναμε (που, εδώ που τα λέμε, την κάναμε).
Ανάλογη είναι και η έννοια της μοιρολατρίας, του κισμέτ, του «γραφτού», κ.λπ. Οι δε αρχαίοι Ελ, κάλυπταν τις λαμακίες τους με το ρητό «το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον».
- Καλά ρε αρχι-μάλ, πόσα κιλά μαλ μπορεί να είσαι; Μπήκες ανάποδα στον μονόδρομο και παραπονιέσαι που τράκαρες τον προφυλακτήρα επειδή σε βάλανε να βγεις με την όπισθεν;
- Τί να κάνω; Δε φταίω εγώ. Shit happens.
- Shit-for-brain έχεις στο κεφάλι σου, θες να πεις! Αρχιτρόμπα!
4 comments
allivegp
To μύδι είναι γαμάουα, though i say it myself. Eξηγεί το λήμμα με βάση όλες τις θρησκείες και κοσμοθεωρείες.
johnblack
Kαι βέβαια θυμόμαστε όλοι από το Φόρεστ Γκαμπ πως βγήκε η φράση, όταν ο γκαγκάς απήντησε λακωνικώς «it happens» στο επιφώνημα shit κάποιου ταλαίπωρου που μετά το έκανε σλόγκαν και χέστηκε στο τάλαρο
amelie
Τέλεια υπενθύμιση,να θυμηθώ να ξαναδώ την ταινία. Άκρως σχετικό το σχόλιο.
GATZMAN
Μπράβο ρε αλιβε. Ψαγμένο λήμμα με άρωμα μέρφιας αντίληψης. Για την πουτάνα τύχη που γράφεις, σχετικό και το ακόλουθο τραγουδάκι που τραγουδήθηκε κι από τον Μπάμπη, όχι από αυτόν βεβαίως βεβαίως, αλλά από τον Μπάμπη τον Τσέρτο.
Άτιμη τύχη χρόνια τώρα
μας τα φοράς λυπητερή,
άτιμη τύχη και μοβόρα,
τύχη μπαμπέσα και σκληρή.
Με μοχθηρία και γινάτι
άτιμη τύχη με κτυπάς,
ποτέ στιγμή δεν κάνεις κάτι
άιντε να ειδούμε πού το πας.
Εγώ κακό δεν σου ΄χω κάνει
όμως κι εσύ βαρυγκομάς,
φτάνει πουτάνα τύχη, φτάνει.
Μάνα μας γέννησε κι εμάς.
Στίχοι: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Πρώτη εκτέλεση: Τρίο Κιτάρα
Άλλες ερμηνείες: Μπάμπης Τσέρτος