Λογοπαίγνιο από το αντιλαμβάνομαι και το αντιλαβού της προσευχής (αντιλαβού, σώσον και διαφύλαξον...). Βέβαια και το αντιλαβού της προσευχής από το ίδιο ρήμα είναι, αλλά μάλλον ο παλιός κουτσαβάκης δεν το ήξερε. Παρά ταύτα, ο παλιός κουτσαβάκης είχε μια τάση να αντλεί από τη λόγια γλώσσα υλικό για την αργκό του, συνήθως με κάποιες παραφθορές είτε στη γραμματική (π.χ. Ρε δεν έχεις μύτη; Δεν αντιλήβεσαι;) είτε στη σύνταξη και τη σημασία (π.χ. το οποίον, βλ. παρακάτω).
Συνήθως λέγεται με σκοπό να λήξει η συζήτηση και να έχει πει αυτός που το λέει την τελευταία κουβέντα.
Παλιό μάγκικο.
-Το οποίον, μανδάμ, ο Νώντας είναι κύριος και τέτοιες δουλειές δεν κάνει. Αντιλαβού;
-Ναι Νώντα μου.
5 comments
GATZMAN
Πολύ καλό!
Jonas
Ωραίος!
panman_gr
- Αντιλαβού;
- Αντιλάβγιου!
;)
allivegp
Υπάρχει και ένας τύπος κουτσαβάκικης ομιλίας, που περιλαμβάνει πολλές μετοχές, φυσικά με πολλά γραμματικά και συντακτικά λάθη. Π.χ. κάτι σαν:
Νώντας (σοφέρ): Ο Νώνδας ακούων τον σκύλον σκούζων και την συνοδόν αυτού φωνάζων, και πατών το πεντάλ, η Κυρία μη φορών ζώνην, ευρέθη στο παρμπρίτζ .
ο αυτοκτονημενος
ξεσκησες