Σλανγκιά καινούριας κοπής. Το νόημα είναι το ίδιο με την έκφραση «το βλέπω λίγο δύσκολο». Η έκφραση μίκρυνε και πήρε κατάληξη δανεισμένη από τον ποδοσφαιριστή Λέτο. Και εγένετο --> δυσκολέτο!
- Φεύγω σήμερα.
- Θα περάσεις να μας χαιρετήσεις;
- Το αεροπλάνο φεύγει σε μια ώρα, δυσκολέτο εξάδελφε...
13 comments
electron
ανήκει στην κατηγορία των σλανγκ εκφράσεων που χρησιμοποιούμε εμείς οι νεολέοι, γράφοντας σουμουσου.
Galadriel
Άμα πεις δηλαδή «δύσκολο» σκέτο δεν σε καταλαβαίνουν στο σμσ; :P
electron
χάσμα γενεών...πάρε το μηδέν!
panos1962
Μ'αρεσε! Σωστόστ!
GATZMAN
Το δυσκολέτο, σε ανάλογο φορμά με το ρουφοκαυλέτο, έτς ελέκτρονα; Οποία εκφραστικότης!
vikar
Σωστός ο έλεκτρον για την καταχώριση. Πάντως δέν θά 'λεγα οτι η λέξη, που δέν την έχω ακούσει μέχρι τώρα, έχει τόσο σχέση με τον Λέτο, όσο με την πολύ διαδεδομένη κατάληξη νέας κοπής -έτο. Ήδη στο σάιτ έχουμε τα εξής: γλειφοσωβρακέτο, δυσκολέτο, καυλέτο, κλαπέτο (ίσως), μουνέτο, γκομενέτο, πατσέτο (ίσως), πορνέτο, ρουφοκαυλέτο, σκοπέτο, τασπαέτο (ίσως, δείτε τι λέει εκεί κι' ο Δελιολάνις).
Το λήμμα πάνω στο επίθημα αυτό περιμένει ακόμη το συντάκτη του...
GATZMAN
Ε..κι όταν ο Λιακο διάβασε όλα αυτά τα *.ετο αναφώνησε: Ε..και μαζί μ' αυτά πάρτε προσφορά και το Σακέτο σε πακέτο
iron
να πω την αλήθεια όταν διάβασα τη λέξη μ' άρεσε, μου έκανε σαν ιταλιάνικο λογοπαίγνιο και ξενέρωσα λιγάκι όταν είδα ότι προκύπτει από ποδοσφαιριστή. Γιατί από αυτόν; Έχει κάτι το παιχνίδι του που παραπέμπει σε δυσκολία; Αν όχι, τότε συμφωνώ με βικάρ (μα τι έχω πάθει) ότι ανήκει στις εις -έτο λήγουσες λέξεις, απλά.
Galadriel
Επειδή το δυσκακά είναι μια χαρά βεβαίως, αλλά του χριστιανού αυτουνού το όνομα σε πάει αλλού στα ελληνικά, κι επειδή το δυσκομπέκαμ φαίνεται ξενικό και δεν λέει για καθημερινή χρήση, θα μείνω στο δυσκομέσι. Δυσκομέσι και πολύ μ' αρέσει.
electron
Η αλήθεια είναι ότι περι εικασίας πρόκειται η καταγωγή της έκφρασης. Αλλά μετά ωρίμου σκέψης. Δηλαδής, όντως υπάρχουν οι καταλήξεις. Αλλά η έκφραση ξεκίνησε από τότε που ο Λέτο ακούγεται, και σαν παίκτης, αλλά και σαν μεταγραφή από παναθηναικό σε ολυμπιακό.
Θυμίζω την περίπτωση Μπορέλι. Και πάλι η κατάληξη υπήρχε, (παιδαρέλι, κοπέλι, τσιφτετέλι;!;!;, κοκκινέλι κλπ), αλλά επί ελεύσεως Μπορέλι, ξανάγινε της μόδας, και πέραν της έκφρασης (μπορέλι να πάω), την κολλάγαμε και σε όλες τις λέξεις.
Βέβαια η περίπτωση Μπορέλι ήταν πολύ τραβηγμένη σε βάθος μέσα στην σλανγκοκενωνία, αλλά που ξέρετε τι μας κρύβει το μέλλον για τον Λέτο.
Οπότε διαλέγετε και παίρνετε. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, και πιο ασήμαντο επίσης... (συγκρατιέμαι να μην παπαρολογήσω)
Τέλος
GATZMAN
Για το ριγκολέτο, του Μότσαρτ δεν είπαμε τίποτα
electron
και για τον Φιγκαρέλι του Πουτσίνι....
Και για την φραπέλιά, που ο ενικός, αν ήταν πληθυντικός, θα ήταν το φραπέλι!
GATZMAN
Τέτοιες μαλακίες έκανε ο Μότσαρτ και τον κάνανε Μοτσαρέλα