Επιφέρω βαρέα τραύματα στο πρόσωπο κάποιου. Περιπτωσιολογία:
Τραύματα από αιχμηρό αντικείμενο: νύχια, δόντια, μαχαίρια, ξουράφια, πριόνια, κομμάτια από καθρέφτη κλπ (slashing weapons). Γνωστό και ως χαράκωμα («θα σε χαρακώσω ρε πούστη!»).
Eγκαύματα: από το απλό τσιγάρο που στο σβήνουν πάνω στο δέρμα μέχρι κάρβουνα, λαβίδες τζακιού, φλογοβόλα. Ειδική περίπτωση εγκαύματος: από άκουα-φόρτε.
Τραύματα από μη αιχμηρό αντικείμενο: μπουνίδια, κλοτσίδια, χτυπήματα από τηλεφωνικό κατάλογο κλπ. (Bludgeoning weapons). Συνήθως δεν προκαλούν αιμορραγία, παίζει όμως να σου σπάσουν κανά οστό, π.χ. κανά σαγόνι ή ζυγωματικό.
Συνώνυμα: χαλάω τη μόστρα ή χαλάω τη βιτρίνα. Αυτά εντούτοις αναφέρονται συνήθως σε πιο λάιτ καταστάσεις, π.χ. σπάσιμο μπροστινών δοντιών από ντιρέκτ. Το κατέβασμα μάπας είναι χοντρό πράμα με το οποίο δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Το αποτέλεσμα σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις είναι αποκρουστικό. Η φάτσα παραμορφώνεται, σε φάση που μόνο καμιά μάνα σου θα σε αναγνώριζε (και αν). Για πλήρη αποκατάσταση κατεβάσματος μάπας απαιτούνται πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Το απόλυτο, αρχετυπικό και κυριολεκτικό κατέβασμα μάπας είναι η φάση που ξεκολλάει όλο το δέρμα του προσώπου και πέφτει μπροστά, σαν γδαρμένο τομάρι ζώου. Εκεί πας σούμπιτος για ολική πλαστική προσώπου, αν θες να αποκαλείσαι στο εξής άνθρωπος. Τέτοιες περιπτώσεις ολικού κατεβάσματος έχουν κατά καιρούς αναφερθεί ως αποτέλεσμα επιθέσεων άγριων θερίων (τίγρεων, αρκούδων) σε ανθρώπους. Το θερίο χώνει τα νύχια του ψηλά στο κούτελο και τους κροτάφους και γδέρνει με φορά προς τα κάτω. Και δεν μένει κολυμπηθρόξυλο. Μαζεύεις τη μάπα σου με το κουταλάκι.
Στις ζούγκλες της Βεγγάλης, οι επιθέσεις τίγρεων σε ανθρώπους δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Στα τιγρόνια οφείλονται οι περισσότεροι σακάτηδες που θα συναντήσεις: άλλος με κομμένο χέρι, άλλος χωρίς πλευρά, άλλος με κατεβασμένη μάπα.
Πριν καμιά δεκαριά χρόνια, σε αγώνα μπάσκετ του Άρη Θεσνίκης, ο πρώην διεθνής Ντίνος Αγγελίδης άρχισε τα γαλλικά μ' έναν τουμπανιασμένο αράπη της αντίπαλης ομάδας. Ως κλασικός έλληνας, ο Ντινάκος νόμιζε πως το πράμα θα περιοριστεί στο σπρέχεν, ο αράπακλας όμως είχε άλλη άποψη. Του σκάει στην ψύχρα ένα άπερκατ και του κατεβάζει τη μάπα. Ή μήπως του την ανεβάζει; Θρυμματισμός κάτω γνάθου, κατάγματα σε δεν ξέρω πόσα σημεία. Χειρουργεία επί χειρουργείων, λάμες και κόντρα λάμες και ο ανιχνευτής μετάλλων των αεροδρομίων να βαράει σα τρελός όταν πάει ο φουκαράς ο Ντίνος να περάσει.
27 comments
Vrastaman
Πες αλεύρι! Ο Χεσούς στην Λευκάδα σε γυρεύει :Ρ
jesus
χαχαχαχα βράστα!
Vrastaman
Ελλείψει 3ων γεφυρών, στην ~πλωτή γέφυρα~
johnblack
ότι;;
jesus
ότι και καλά το παίζει λοκάλι. γράφ' τονε μωρέ τον γκιόζη.
εσύ, πάντως, φέρε και το μαχαίρι σου μαζί:Ρ
johnblack
Kλασικό κατέβασμα μάπας είναι κι αυτό που έκανε με σπασμένο κατρέφτη ο Hannibal Lecter στον σαδιστή παιδόφιλο Mason Verger, αφήνοντάς τον σε αναπηρικό καροτσάκι, με τη μούρη κυριολεκτικά κιμά, να τρέφεται με καλαμάκι. Για όποιον δεν έχει δει την ταινία.
HODJAS
Το κατέβασμα μάπας, μπορεί να είναι προειδοποιητικό (=μαζέψου για θα' χουμε άλλα), ατιμωτικό (σε σημαδεύω/στιγματίζω γιατί είσαι κουκουβίνος-βλ. και ναπολιτάνικο sfregio των προδοτών και το σουλιώτικο ξούρισμα των κιοτήδων) ή και εκτελεστικό (στις άγριες εγκλέζικιες φυλακές κατεβάζουν τη μάπα μ' ένα αυτοσχέδιο διπλό ξουράφι και η πληγή ΔΕΝ ράβεται-ο αντίπαλος πεθαίνει απο αιμορραγία).
Έχω δεί αυτό το όργανο με τα μάτια μου στη φυλακή Mountjoy του Δουβλίνου.
Δεν μπορεί να το κάνει όποιος λάχει.
Ο Πικρός αναφέρει στο «Τουμπεκί», ειδικό τρόπο (λεπίδι, περιστροφή καρπού κλπ) που ανοίγονταν συγκεκριμένες πληγές στον αντίπαλο, αναλόγως του είδους και της έκτασης της ζημιάς, που ήθελε να κάνει ο σπεσιαλίστας μαχαιρομπήχτης.
Ο Μίσσιος λέει για ένα βαρύμαγκα στο σύρμα, που έβγαλε το μάτι του ανυποψίαστου αντιπάλου του (που τον είχε προσβάλει σε ανύποπτο χρόνο), με χειρουργική ακρίβεια και δεξιοτεχνία και το κάρφωσε στο χέρι του αδελφού του θύματος...
Οι συνήθεις χατζημαλάκες με το σουγιά, αρέσκονται να καρφώνουν τον αντίπαλο στο μπούτι άμα λάχει, χωρίς να λογαριάζουν οτι μπορεί να χτυπήσουν αρτηρία και το θύμα να πεθάνει μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
Εκτός απο το ότι θα λιώσουν στο γκιζ-ντάνι για ανθρωποκτονία με πρόθεση και θα πούν το μουνί-μουνάκι, αν αστοχήσουν, ο αντίπαλος είναι βέβαιον οτι θα προσπαθήσει να τους το χώσει στον κώλο (είτε στα μαλακά μόρια είτε μέσα-για-μέσα).
Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν, ξέρουν γιατί, σε ποιόν, πότε, πώς και μέχρι ποίου βαθμού να κατεβάσουν μια μάπα. Αλάργα...
HODJAS
Α! Το πρώτο παράδειγμα είναι ολωσδιόλου λάθος.
Η Κούνεβα ΔΕΝ υπέστη κατέβασμα μάπας με οξύ εργαλείο, παρά απόπειρα ανθρωποκτονίας με πρόθεση με οξύ σκέτο (την ανάγκασαν να καταπιεί το οξύ)...
Επίσης δεν καταλαβαίνω το σχόλιο περί αποζημίωσης. Σου φαίνονται πολλά;
Khan
Σωστά το έθεσε ο Χότζας για Κούνεβα. Kι επίσης θα τα πάρει όντως; Και Από ποιον θα τα πάρει, αφού κάποιοι βάλαν την υπόθεση στο αρχείο και δεν ξέρουμε τον ένοχο;
vikar
Το πρώτο παράδειγμα κατέβηκε αφού το ζήτησε ο τζόνι.
jesus
του χατζηδάκη του κατέβασαν καλά τη μάπα χτες.
iron
δυστυχώς όμως αυτοί που προηγούνται στη λίστα για βρωμόξυλο, δεν πρόκειται να το φάνε ποτέ.
Doctor
Επί του σχολίου του Τζήζα (και της ουσίας του παρόντος ορισμού).
Αυτό που έκαναν στο Χατζηδάκη μπορεί να θεωρηθεί κατέβασμα μάπας; Ρωτάω γιατί είχα την εντύπωση ότι (το κατέβασμα) είναι χοντρή ζημιά (δηλ θες μέρες στην εντατική για να συνέλθεις).
@Ιρον: Από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή. Βέβαια όπως γράφτηκε σε ένα σάη ο τύπος πρέπει να είναι πολύ βλάκας για να κυκλοφορήσει τη συγκεκριμένη μέρα χωρίς συνοδεία.
jesus
η βλακεία φαίνεται κ στη φάτσα του...
μάλλον έχεις δίκιο, περισσότερο πάει το «του χαλάσανε τη μόστρα», αν κ μου ακούγεται ελαφρύ για την περίπτωση. ο τύπος άσπρισε σαν το πανί κ έτρεμε...
Doctor
Το ότι άσπρισε και έτρεμε το θεωρώ λογικό, άλλωστε μπορούμε να υποθέσουμε ότι ούτε στην εφηβεία του δε θα έχει εμπλακεί σε καβγά οπότε το να φάει δυο τρεις ψιλές πρέπει να ήταν πολύ τροκακτικό για αυτόν.
Άντε και εις άλλα με υγεία ...
jesus
γι αυτό το λέω ότι άσπρισε. φάνηκε ότι πρώτη φορά βρέθηκε σε κατάσταση παρόμοια με (αλλά πολύ μακριά από) αυτές που περιγράφουν αυτού του τύπου οι μαλάκες ως «μεμονομένο περιστατικό αστυνομικής βίας στο ΑΤ ομόνοιας» ή «αυτοκτονία κρατουμένου» ή «ζαρντινιέρα».
είναι ο κυνισμός που μόνο αυτός που λαμβάνει αποφάσεις για πράγματα που δεν τον ακουμπάνε μπορεί να έχει.
παρόμοιο γέλιο είχε κ η φλιτιά που έπεσε στα τρία χιλιόμετρα από εκεί που ήταν ο γιωργάκης στο λιμάνι πριν γίνει κυβέρνηση.
iron
@ντοτόρε, περί αρχής που είπες: εγώ όμως διαπιστώνω ότι πάντα μένουμε στην αρχή, πράγμα που δεν θα αλλάξει ποτέ των ποτών, άρα δεν έχουν νόημα όλ' αυτά. και ούτε πρόκειται να ιδρώσει το αυτί κανενός αρχιδομούρη επειδή έφαγε μάπα ένας χατζηδάκης. επίσης, για να είμαι τελείως ειλικρινής, θεωρώ λίγο πασέ πια αυτές τις μεθόδους (που δεν αποδίδουν, έτσι κι αλλέως), καιρός να βρούμε κάτι άλλο, λέω γω. εκτός αν μιλάμε μόνο για εκτόνωση.
HODJAS
@Ίρον: Μην το λές, δεν ξέρεις καμιά φορά...
Η Ελλάδα, δεδομένου οτι ουδέποτε απέκτησε αριστοκρατία ή έστω αστική τάξη, εκτός 2-3 μαγαζιών-ρεστωράν δεν διαθέτει αποκλειστικά κλάμπζ για «ημετέρους» (αλλ' ούτε και αποκλειστικά ομογάλακτοι θαμώνες τους υπάρχουν – διαφορετικά θα το’κλειναν το μαγαζί), ώστε να κυκλοφορούν τα λαμόγια αλώβητα επί μακρόν (αβρόχοις ποσί απ' την έπαυλη στη λιμουζίνα κι απο' κει τσιφ στο ριζόρτ-κάστρο).
Η Αθήνα δεν είναι δα και κανα διεθνές οικονομικό hub, που να της τρέχουν τα τζετ-σέτια απ’ τα μπατζάκια, ώστε να έχει ζήτηση για τέτοια πράματα. Μόνον όταν μας θυμηθεί κανα αναγνωρίσιμο ραμολί του εξωτερικού να περάσει κι απο’ δώ (βλ. σχόλια εδώ), κλάνουμε απ’ την περηφάνεια μας και το κάνουμε πρώτη είδηση, άσε που σταματά η κυκλοφορία στην Β. Σοφίας απο Αμπελογκάρντεν μέχρι Σύνταγμα (γιατί;)
Η Ελλάδα (και η Αθήνα) είναι ένα μεγάλο χωριό. Όλοι γνωρίζονται, όλο και απο κάπου βαστάνε, όλο και καναν κοινό συγγενή έχουν ή βρίσκουν και μιλάνε πολύ (βλ. εδώ.
Έτσι, στα μαγαζιά και στις περιοχές που συχνάζουν οι εγχώριοι γκλάμ (sic), όσο προσεκτικοί κι αν είναι, όσα βώδιγαρδ κι αν προσλάβουν, όλο και κάποιος επιχειρηματίας λαϊκής καταγωγής που καταστράφηκε, θα βρεθεί μπρος τους φάντης μπαστούνι (και βέβαια, με την επιφύλαξη κανενός γενικευμένου λαϊκού τζιχάντ ή της οργής τίποτα παράπλευρων μανιαουρέων).
Εξ άλλου, οι Έλληνες είναι και μυστήριοι. Απ’ όλους τους εστεμμένους της Ευρώπης του 20ου αιώνα, μόνη η Φρειδερίκω είχε φάει κατακέφαλο (χώρια οι ψωλιές απ’ τον κ. Τριανταφυλλίδη).
Οι Ισπανοί λένε την παροιμία «A cada cerdo le llega su San Martin» (για κάθε γουρούνι, έρχεται η Ημέρα του Αγίου Μαρτίνου = το σφάζουν, όπως λέμε μείς «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του»). Το 1922 η φαύλη κι άχρηστη πολιτικοστρατιωτική ηγεσία πέρασε μουσκέτο κι ας μην άλλαξε τίποτα κι ας κάνουν τώρα οι απόγονοι μερικών δίκες αποκατάστασής τους για νομικούς λόγους (παπάρια μάντολες – ο άλλος σπρώχνει τσ’ αμανίτες).
Συνεπώς, (όλως ενδεικτικώς) οι τύπου Θ. Κοκκινόπουλος-Γ. Γιουγκοσλαβάκης, Ντ. Μπακότερμα-Κ. Δημητροπαναγιώτης, Θ. Τσάκαλος-Κ. Λαμιώτης, Α. Μασκαράς-Γ. Σουπιάς και τα τσιράκια τους Φλόγα Ρίγη-Κ. Καμωματέρης, Γ. Τσάμπας-Ν. Χατζημικυμάου, καθώς και ο εθνικός γελωτοποιός Λ. Ελληνογερμανόπουλος κ.α. θα πρέπει είτε να μεταναστεύσουν, είτε να μετακινούνται μόνο με ελικόπτερο, είτε να αυτοπεριορισθούν κατ' οίκον, μη φάνε τίποτις σοπάκια...
Επειδή όμως, αφ' ενός ούτε τέτοια μέσα διαθέτουν, αφ’ ετέρου δεν προτίθενται (λόγω ματαιοδοξίας) να απόσχουν έστω και προσωρινά απ' το «who is who» κωλότριμμα σε κεντρικά στέκια των Αθηνών, ήγγικεν η ώρα (ο Πολέμαρχος γαρ εγγύς που λέει κι ο λιακό)!
[...] με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε [...]
(Κλέφτικο)
iron
ναι ναι ναι, άι φούλι κονσέντ, απλώς μουά προσωπικμάν θεωρώ (τελικά) το ξυλίκι και τα συναφή εύκολη λύση ή τεσπα άχρηστα αυθόρμητη. Και ουχί μόνον στα κοινωνικοπολιτικά. Σε όλα. Κι ας έχω δείρει τον πρώην (για να μη λέτε δηλαδή, του ράγισα ένα πλευρό και του κούφανα το αυτί για ένα μήνα). Δεν παίζω πια έτσι στον ντουνιά αυτόν, κι ας με πιάνει το άγχος ότι χωρίς αυτή την συνήθεια οι καταστάσεις αργούν απελπιστικά να διευθετηθούν. Υπομονή κι ό,τι βγει.
HODJAS
Τώρα που το θυμήθηκα, στην Τζύπρον κατεβάζω την μμάπππαν, έχει άλλη σημασία: Κατεβάζω τη μπάλα (πλεϊμέηκερ)...
iron
κατάλαβα, σας ξενέρωσα... ου ρε κωλοπαίδια, που δεν ακούτε τον λόγο της έμπειρης γυναικός, ου σας!
άσχετο, γυναικουλιά: μάπα = σφουγγαρίστρα (για να σας ξενερώσω διπλά, να.)
HODJAS
ουουουουουουουουου! (επιφωνήματα αποδοκιμασίας)
έαμωεααούαρεπστμγαμστπτσσσσσ! (γηπεδική τζάμπα μαγκιά)
αχαχούχα! (χλεύη) και επίσης
φφφφφφφφφφφφσσσσσσσσσσστ! (σκωπτικά σφυρίγματα)
(οι εντός παρενθέσεως επεξηγήσεις, μου' μείνανε απ' τη Βαβούρα)...
:-Ρ
iron
ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι! σε καλώ και γω τώρα για μο(υ)νομαχία!
HODJAS
Κλάπ! (άρπα τη)
:-Ρ
iron
χαχαχαχα! δεν σχολιάζω ούτε το προχωράω...
Khan
Πρόσεχε Χότζα γιατί ο τελευταίος που του κατέβασε την μάπα η Ηρώ είναι μακαρίτης.
iron
εννοείται πως πράγματι έγινε μακαρίτης μετά απ' αυτό το μπουνίδι (εννοείται εγώ τις έφαγα πρώτη), ήταν το κύκνειο άσμα μας.
αλλά είδες, ε, ο χοτζ τρόμαξε και μαζεύτηκε...