Δράττoντας την ευκαιρία που ο συσλαγκιστρής vikar έδωσε στο ΔΠ θα προσπαθήσω ν'αποδώσω κι εγώ έναν ορισμό στο καταπονημένο αυτό μήδι, ας αρχίσουμε:

Γλαφυρή αποτύπωση στον καθ'ημέραν λόγο της γνωστής αντίδρασης «πάγωμα ή δράση» (αγγλιστί freeze or run) όπου η απάντηση σε ένα αναπάντεχο επικίνδυνο ερέθισμα είναι το «πάγωμα». Κι εξήγούμεθα για να μην παρεξηγούμεθα...

α. Δράση:Το σημαντικότερο προσόν του άντρα του σωστού, του πρόστυχου,
του (δε) μασώ είναι η μαγκιά, αυτό το ψυχικό σθένος κι ο έμφυτος τσαμπουκάς που το 110% του λαού μας κατέχει (σύμφωνα με απαντήσεις που έδωσαν οι ίδιοι). Χαρακτηριστικό της είναι το ετοιμοπόλεμο, η ατάκα, το ζοριλίκι, το χώσιμο, βρε αδερφέ, στην κοινωνική συναλλαγή.

β. Πάγωμα: Όλοι έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι σ'ένα ερέθισμα καθηλωτικό, τα αντανακλαστικά μας παραλύουν προς στιγμήν για να γίνουμε αντικείμενα χλευασμού κατόπιν, προσαπτόμενοι ψάρωμα (βλ. εδώ), κότεμα, χεσμεντέν μέχρις ότου αναλάβουμε δράση.

Ακόμα όμως και στη βου. περίπτωση που ο μάγκας κλάνει μέντες ο ίδιος το ξέρει: είναι και παραμένει μάγκας. Το ακαριαίο αυτό «πάγωμα» οφείλεται στις μεταφυσικές ιδιότητες της προστάτιδος/πολιούχου μαγκιάς, η οποία φεύγει κι επανέρχεται σαν από μηχανής θεός.

Γνωρίζοντας όλα αυτά και για να εκτονώσει το άγχος της καθήλωσης, ο ταλαίπωρος πρωταγωνιστής της ιστορίας μας αυτοσαρκάζεται: ε ναι, λοιπόν, του έφυγε η μαγκιά.

Ακολουθεί διάλογος Σαλονικιών:

- Ρε μαλλάκα, τί είδα χθες στα σκουπίδια της Σουλτάνας; (ρητορική ερώτηση) Ένα τεστ εγκυμοσύνης!
-...
- Γάμησε τα, τρελλάθηκα! Μ'έφυγε η μαγκιά, ρε σε λλέω!

βλ. και «μού 'φυγε το κλαπέτο, το καφάσι, το μπρικολέτο»

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
ο αυτοκτονημενος

και μου έφυγε η ούγια

#2
allivegp

...ή ακόμη και η πιτυρίδα.

#3
ο αυτοκτονημενος

xa χα χα χα χα ορεο ορεοτατο αλλιβε

#4
vikar

Απο τον σημερινό τύπο:

[I]Α: Σκάνε λοιπόν τρεις μηχανές της ΔΙΑΣ ενώ ήμασταν στο αμάξι. Κατεβαίνει ο ένας και μου λέει: «πόση ώρα είστε εδώ;». «Γιατί» του λέω εγώ; Μου λέει «γιατί σας βλέπουμε ώρα». Και τότε εγώ τον ρωτάω με την σειρά μου «Και τι έγινε που είμαστε ώρα εδώ. Καθόμαστε και μιλάμε». Μέχρι τότε ο Πέτρος (σ.σ. Μιχαλεάκος) δεν είχε πει τίποτε! Β. Και τι έγινε; Α: Με ρώτησε «έχετε κάτι παράνομο μαζί σας»; «Οχι» του λέω! «Αμα θέλεις να ψάξεις, ψάξε». Ομως εκείνη την ώρα κατευθύνεται στο άλλο αμάξι που ήταν ο Πέτρος... Β: Ναι, ε; Α: Στο πίσω, στο δικό του! Εχει τη «μπουμπού» μέσα (σ.σ το όπλο) έχει τη Romeo μέσα, τα έχει όλα, ε; Β: Ναι, ε; Και τι συνέβη; Α: Τότε ο αστυνομικός βρίσκει το όπλο. Και τότε ο Πέτρος του λέει «κάτσε, περίμενε». Και του βγάζει την ταυτότητα... Β: Και τι έλεγε αυτή; Α: C. Ι. Α. Β: Τι, τι; Α: C - I - A. B: Σώπα ρε μάγκα! Στο όνομα του; Α: Ναι! Και του έφυγε η μαγκιά του αστυνομικού... Β: Σώπα ρε! Α: Ο τύπος είναι υπεύθυνος της ασφαλείας του Υπουργού Πρεσβείας των Αμερικανών! (σ.σ Προφανώς καμία πρεσβεία στον κόσμο δεν έχει... υπουργό) Β: Σοβαρά μιλάς; Α: Ναι, και δεν ξέρεις πόσα συγγνώμη του ζητήσανε! «Συγγνώμη ρε παιδιά, δεν το ξέραμε» του είπαν οι αστυνομικοί (...) Β:Σοβαρά, ε; Α: Κι ο Πέτρος του είπε «έλα σου κλείνω το μάτι. Μπορεί να είμαι σε αποστολή. εδώ που είμαι με παρακολουθούν δέκα δορυφόροι», του λέει.[/I]