Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος (π.χ. Ήπειρο, Αρκαδία κ.α.), οι καταλήξεις (είτε ρημάτων, είτε ουσιαστικών) -άσεις, -ήσεις, -ίσεις, -ώσεις προφέρονται με σίγηση του -σ- και μετατροπή του τελικού -ς σε -ζ, λίγο παχύ, από άτομα μεγάλης ηλικίας. Σπάνιο σε νέους, αλλά άμα ακούσετε καναν τέτοιονα, πάρ' τε το μπούλο γιατί θα 'ναι πολύ γύφτουλας.
- Τι βλέπεις παππού;
- Τι να βλέπω; Ειδήειζ βλέπω, παιδάκι μου, ειδήειζ.
- Έγινε τίποτα το σοβαρό;
- Τι να γένει; Όλο παρελάειζ, δηλώειζ, καταπατήειζ... Α, όταν γυρίειζ, φέρε μου ένα πακέτο «Σέρτικα Λαμίας». Και βάλε το παλτό σου μην κρυώειζ. Α, και φόρα καπότα άμα πας να γαμήειζ!
4 comments
Jonas
Ωραίος ο Ulrich. Μου θύμιεζ και το γκασμαδικό/ζούγκλικο «-ούοιχ» (π.χ. το βράδυ βγαίνειν με τους εξοδούοιχ) - με «πλατύ» χ κατά το γερμανικό ich
jesus
κάνει κ κάτι λευκαδίτικο αυτό. κ τα δύο που λέτε δλδ: ήρτανε οι εξοδούχ' (προφέρεται εξοδούйхь), οι παρελάσ'ς, (προφέρεται παρεласьсь).
σόρυ για το μεθοδικό, αλλά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποδοθεί η προφορά.
HODJAS
Σπήκερ ραδιοφωνικού σταθμού Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου (90'ς): Παιδιά ο σταθμός είναι σοβαρός, δεν επιτρέπονται αφιερώειζ...
Αλάριχος Τεκέλογλου
Ωραία όλα τα σχόλια. Αλλά αυτό που με έστειλε περισσότερο είναι η απόδοση σε «μεθοδικό» αλφάβητο... Ρώτησα ένα φιλαράκι ρωσοπόντιο να μου τα διαβάσει, και ακούγονται ακριβώς όπως τα ορίτζιναλ! Καραrespect!