ατού ο Γαβρίλης

καμιά ιδέα κανείς για την προέλευση;

Κλασικότατο κυπριακό. Το ατού πρέπει να είναι τούρκικο, αλλά δεν τον κόβω κιόλας.

Αν και την αγνοώ, λογικά θα υπάρχει κάποια λαογραφική κρεπσινοειδής αφήγηση που θα ρίχνει φως στις πηγές της εν λόγω παροιμιακής έκφρασης - αναφερόμενη φυσικά σε κάποιον ξεροκέφαλο ιστορικό Γαβρίλη.

Σημειωτέον οτι, πλην του Γαβρίλη (όνομα που συνηθίζεται πολύ στην Κύπρο, εξαιρετικά κακόηχο κτγμ) άλλο συνώνυμο του ξεροκέφαλου είναι ο Παντελής. Ο Παντελής συνήθως είναι εκείνος που επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, που μουρμουρά στερεοτυπικά τις ίδιες κουβέντες, που πρέπει να του εξηγήσεις δυο και τρεις φορές το ίδιο πράγμα πριν το καταλάβει, που εμμένει σε ορισμένες συνήθειες με θρησκευτική προσήλωση κλπ. Ο Παντελής είναι γενικά, ας πούμε, ένα άτομο κολλημένο.

προς το παρόν καμμιά ιδέα για την προέλευση. Θα μπορούσα όμως να το ψάξω εντός των επόμενων ημερών και να δω αν μπορώ να βρώ κάτι

Όχι και πολύ συνηθισμένο όμως :) Προσωπικά τρεις-τέσσερις Γαβρίληδες ίσως να γνώρισα μέχρι στιγμής στη ζωή μου.

Ναι δίκιο έχεις, είναι που σου εντυπώνεται άσχημα - ένας συγκεκριμένος που μου 'ρχεται στο μυαλό κάνει για δέκα :)

:)

Ατού, σάν να λέμε αυτού («εδώ»); Πρόκειται δηλαδή για μιά παραλλαγή του εκεί αυτός/αυτή/αυτό, οπου η αντωνυμία αντικαταστάθηκε απο το κύριο όνομα Γαβρίλης;

Γαβρίλης ρε δεν ήταν κι' ο αρκουδιάρης στη Σόου Μπίζ του Αρκά;... Ε λίγο σέβας στο όνομα... :-Ρ

Ο Κριαράς μάλιστα, δίνει όντως και τον τύπο ατού για το αυτού, δείτε εδώ.

Τι θα έλεγε ο Gatzman;

Αδιαμφισβήτητα αυτό είναι. Μπράβο Βικαρ. Σήμερα με διαφώτισες πρωί-πρωί! : )

...slang.edu, πορνόν-πορνόν!

Παραμένει βέβαια να εξακριβώσουμε, άν γίνεται, την προέλευση του Γαβρίλης. Άν και χλομό. Με τέτοιες εκφράσεις, άν υπήρχε υπαρκτό πρόσωπο, δύσκολα πλέον βγάζεις άκρη. Βλέπε όλα τά 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε ή τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου και ένα σωρό άλλα.

Θα έλεγα οτι τα συγκεκριμένα ονόματα επιλέγονται όχι τόσο επειδή αναφέρονται σε υπαρκτά πρόσωπα, όσο χάρη στο άκουσμά τους (ακούγονται αστεία, είναι συνηθισμένα και λοιπά). Το φαινόμενο άλλωστε παίζει ακόμα: Τάκης, Λίλιαν, το χαρυκλυννικό Τραμπάκουλας...

Να συμπληρώσουμε την μόρφωση για το αυτού ως γενική του τόπου, ότι η χρήση αυτή κρατάει από τον Όμηρο.

Στο λεξικό Liddell – Scott υπάρχει αυτοτελές λήμμα – αυτού – ως γενική του τόπου (δεν ξέρω να το χειρίζομαι στο διαδίκτυο).

Παραθέτει μεταξύ άλλων τα εξής παραδείγματα (δεν ξέρω ούτε την αρχαία γραφή στο πι σι)

- Αυτού ενί Τροίη (με υπογεγραμμένη το Τροίη = εδώ στην Τροία. Από Ιλιάδα, ραψωδία Β΄ στίχος 237)

- Επίσης το ίδιο (αυτού ενί Τροίη) και από Οδύσσεια, ραψωδία Κ΄ στίχος 271

- Αυτού ένθα (από Ιλιάδα, ραψωδία Θ΄ 207)

και άλλα.

Ενισχύει το επιχείρημα ότι οι ντόπιες διάλεκτοι (Κυπριακά, Κρητικά) κράτησαν μεγαλύτερη σχέση με την ομηρική γλώσσα από την άχρωμη νέα ελληνική που επικράτησε.

(τζίζους θυμάσαι ;;;)

Αὐτοῦθα το βρείτε.

και ως προς την προφορά πρέπει να ισχύει αυτό που λες μπέτα, όλα αυτά τα τραγουδιστά καθώς και τα λj νj ή tsch από δω κι από κει... όχι τπτ άλλο αλλά το περί νεκρής γλώσσας που λένε οι διανοούμενοι εγώ το κοιτάζω με μισό μάτι. Και όλα τα περί κατάργησης των αρχαίων στο σχολείο επειδή είναι λέει δύσκολα με κάνουν έξαλλη αλλά αν πεις τπτ σε λένε εθνίκι. λες και πχ τα μαθηματικά είναι εύκολα. απλώς τα μαθηματικά δεν είναι ταμπού, αυτό είν' όλο.

είπα την ξινίλα της μέρα μου και πάω να πνίξω τον πόνο μου στο κολυμπητήριο, γεια σας.

Αλλά και there.

@Iron, ένα από τα πράγματα που χαίρομαι με την Λιάνα Κανέλλη είναι ότι αντιπαρέρχεται τα συμπλέγματα των αριστεριτζήδων ως προς τα γλωσσολογικά.

τι να την γκάνεις αυτήν, είναι τελείως γκάου (και τώρα άσε με να φύγω).

«...ένα από τα (λίγα) πράγματα...», εννοείται! Καλό κολύμπι.

Αντιγράφω από το εδώ σάιτ που θεωρεί τα παρακάτω urban legend:

Ατού ο Γαβρίλης:
Η γνωστή κυπριακή φράση «Ατού ο Γαβρίλης» που λέμε όταν κάποιος επιμένει πεισματικά να επαναλαμβάνει τις ίδιες πράξεις, λένε ότι ξεκίνησε από έναν Παφίτη κλέφτη ονόματι Γαβριήλ. Σύμφωνα με το «μύθο» ο Γαβρίλης πήγε να κλέψει ζώα από μια μάντρα αλλά τον αντιλήφθητε μια γριά. Αυτός την χτύπησε, την τραυμάτισε σοβαρά, και τρομαγμένος έτρεξε στα βουνά της ορεινής Πάφου όπου και κρυβόταν για πολλές μέρες. Οι αστυνομικές αρχές ήταν σίγουρες ότι βρισκόταν εκεί και ότι σύντομα θα εμφανιζόταν, αλλά «...ατού ο Γαβρίλης»!

Και βέβαια συμφωνώ με vikar πως πρόκειται για το «εκεί (προφέρεται με τραβηγμένο το -εί) αυτός!!! Το δικό του!! (εννοείται: να κάνει το δικό του –αυτό που του καρφώθηκε)».