Περί ηλεκτρικής κιθάρας ο λόγος: Βρώμικος ήχος αποκαλείται η παραμόρφωση με την καλή έννοια (distortion). Το βρώμικο παίξιμο εξέθρεψε πολλές γενιές ροκάδων και ξεχωρίζει τα καλά από τα κακά παιδιά.
Εκτός φυσικά από φουσκάλες στα δάχτυλα του κιθαρωδού, η παραγωγή του απαιτεί και βρώμικο κανάλι στον ενισχυτή της κιθάρας.
- O V22 είναι πράγματι πολύ καλός ενισχυτής, με δυνατό σημείο το καθαρό κανάλι του. Κινείται σε vintage μονοπάτια, δε ξέρω αν είναι καλή επιλογή αν παίζεις thrash ξερω γω...Θα σε βγάλει άνετα και στο σπίτι και σε λαιβ. Το βρώμικό του κανάλι είναι απλά ένα ωραίο crunch, αν το τσιτώσεις (πάνω από το 6) λασπώνει σε ενοχλητικό βαθμό. Είναι μια χαρά για blues και classic rock αλλά κατά τη γνώμη μου θέλει σπρώξιμο για καλούς lead ήχους. Συμπερασμα, δεν είναι ο καλύτερος και πληρέστερος ενισχυτής, αλλά για τα λεφτά που διαθέτεις είναι μάλλον κοντά στο ιδανικό (μιλώντας για λαμπάτους πάντα). Εγώ στη θέση σου θα τον αγόραζα και θα τον ζευγάρωνα με ένα καλό overdrive ή distortion πετάλι ;) (συζήτα για ενισχυτές ηλεκτρικής κιθάρας, εδώ)
- Στο Even Flow που ακολουθεί, το βρώμικο riff της κιθάρας έχει πάλι ένα πρώτο λόγο.
(αναφορικά με τους Pearl Jam, εκεί)
- The Von Bondies: Στα live τους, ο κιθαρίστας τους σπάει κατά μέσο όρο τρεις χορδές κιθάρας και ο ντράμερ συχνά ξεσπάει πάνω στο ντράμκιτ του. Επίσης έχουν κατακλέψει όλα τα κιθαριστικά ριφάκια από το 1967 κι έπειτα και διαθέτουν τις πιο βρώμικες κιθάρες από την εποχή των Nirvana. (παραπέρα)
8 comments
Vrastaman
Βρώμικος και γεμάτος φουσκάλες είναι και ο κώλος του γνωστού αυνάνα :Ρ
vikar
Σωστός ρε Βράστα, με πρόλαβες. (Για τον ορισμό λέω, το σχόλιο δέν το πιάνω...)
Ωστόσο, δέν το βγάζω ακόμα απ' το πρόχειρο. Η βρομιά στη μουσική δέν είναι μόνο θέμα χροιάς, επεκτείνεται και σ' όλα της τα στοιχεία (ρυθμός, μελωδία, ότι). Θα επανέρθω κάποτε, ελπίζω. Πάντως, να δώσω παραδέιγματα βρόμικου παιξίματος με τη γενικευμένη έννοια, οπου δέν υπάρχει παραμόρφωση, και οπου μάλιστα δέ μιλάμε κάν για «ρόκ» απαραίτητα (με τύπους που έτυχε νά 'χω κολλήσει τον τελευταίο καιρό, όχι οτι είναι απαραίτητα οι χαρακτηριστικότεροι η δε ξέρω τί): 1, 2.
Vrastaman
Σαφώς και χρειάζεται προσθήκη ορισμών, ο δικός μου αρκείται στον ήχο κιθαρόβερντραϊβ. Βρώμικο παίξιμο συνίσταται και στη χρήση πάουερ συγχορδιώνε. Νομίζω οι Cunning και Patsis το κατέχουν το σπορ...
patsis
Α μπα, εγώ άμουσος τελείως είμαι. Έχω βέβαια έναν κιθαρίστα πρόχειρο (στην διπλανή καταπακτή από τον Κύπριο του vikar), άμα λάχει ναουμ τον ρωτάω.
Pirate Jenny
[I]«If our records sound distorted, it's because they are. My brother (Larry, guitar) was always fooling around with the amps. They were always overdriven. Or he was disconnecting the speakers and picking a hole in them with an icepick. That's how we ended up sounding like a trainwreck.»
~ Andy Parpya, The Sonics, 1984 Seattle Times[/I]
Vrastaman
Demigoddess and put!
Khan
Πολύ καλό, αγαπάμε βρώμα!
Δεν έχουμε επίσης την μουσοσλάνγκ σημασία του θόρυβος (με την καλή έννοια), νομίζω ότι λέγεται για ποστ-ροκ ακούσματα, ίσως και αλλού. Το βάζω στο Δ.Π.
iron
ω ρε χάνκ, μας απαύτωσες τώρα, διατριβή ολάκερη είναι αυτό, φτουουου...