Περί ηλεκτρικής κιθάρας ο λόγος: Βρώμικος ήχος αποκαλείται η παραμόρφωση με την καλή έννοια (distortion). Το βρώμικο παίξιμο εξέθρεψε πολλές γενιές ροκάδων και ξεχωρίζει τα καλά από τα κακά παιδιά.
Εκτός φυσικά από φουσκάλες στα δάχτυλα του κιθαρωδού, η παραγωγή του απαιτεί και βρώμικο κανάλι στον ενισχυτή της κιθάρας.
- O V22 είναι πράγματι πολύ καλός ενισχυτής, με δυνατό σημείο το καθαρό κανάλι του. Κινείται σε vintage μονοπάτια, δε ξέρω αν είναι καλή επιλογή αν παίζεις thrash ξερω γω...Θα σε βγάλει άνετα και στο σπίτι και σε λαιβ. Το βρώμικό του κανάλι είναι απλά ένα ωραίο crunch, αν το τσιτώσεις (πάνω από το 6) λασπώνει σε ενοχλητικό βαθμό. Είναι μια χαρά για blues και classic rock αλλά κατά τη γνώμη μου θέλει σπρώξιμο για καλούς lead ήχους. Συμπερασμα, δεν είναι ο καλύτερος και πληρέστερος ενισχυτής, αλλά για τα λεφτά που διαθέτεις είναι μάλλον κοντά στο ιδανικό (μιλώντας για λαμπάτους πάντα). Εγώ στη θέση σου θα τον αγόραζα και θα τον ζευγάρωνα με ένα καλό overdrive ή distortion πετάλι ;) (συζήτα για ενισχυτές ηλεκτρικής κιθάρας, εδώ)
- Στο Even Flow που ακολουθεί, το βρώμικο riff της κιθάρας έχει πάλι ένα πρώτο λόγο.
(αναφορικά με τους Pearl Jam, εκεί)
- The Von Bondies: Στα live τους, ο κιθαρίστας τους σπάει κατά μέσο όρο τρεις χορδές κιθάρας και ο ντράμερ συχνά ξεσπάει πάνω στο ντράμκιτ του. Επίσης έχουν κατακλέψει όλα τα κιθαριστικά ριφάκια από το 1967 κι έπειτα και διαθέτουν τις πιο βρώμικες κιθάρες από την εποχή των Nirvana. (παραπέρα)
