Έχω τελειώσει οριστικά με τις σεξουαλικές δραστηριότητες διότι έχω μπει πλέον βαθιά στην τρίτη ηλικία και έχω νιώσει τον αντίκτυπό της εκεί. Ο αόριστος δείχνει το τελεσμένο του πράγματος και την απίθανη ανατροπή του έστω και κατ' εξαίρεσιν.
- Δηλαδή ρε γέρο, άμα σού 'ρθει τώρα το γκομενάκι και σου κάτσει στα πόδια σου και ξέρεις τώρα, για τα παρακάτω, τί θα του πεις «δεν μπορώ»;
- Κι αφού δεν μπορώ; Και στο κάτω κάτω, τί να με κάνει εμένα... Εγώ, πάει πια, τελείωσα. Απογάμεψα... Σειρά σας τώρα να τα χαρείτε αυτά. Άλλα πράγματα μετρούν σ' αυτήν την ηλικία κι είναι ίδια μ' αυτά που μετρούν για τα παιδιά. Τα απλά, τα καθημερινά.
Δεν απαντά στον ενεστώτα. Γιατί ποιος παραδέχεται το μεταβατικό στάδιο που άλλωστε χαρίζει και την ψευδαίσθηση ότι «ακόμα το δουλεύω καλά;».
13 comments
vikar
Ωραίος! γαμώ τις κουβέντες, δέν την έχω ακούσει (ούτε και βρήκα κάτι ψάχνοντας στα πεταχτά).
Αλλα ρε σύ, γιατί οχι σε άλλους χρόνους; Πέρ' απο τα στιγμιαία, πιχί
Θ' απογαμέψεις και σύ, και θα με θυμηθείς.
μπορείς να έχεις και κάτι τέτοιο φαντάζομαι:
Κοίτα πως έχει η σεξουαλική πορεία ενός άντρα: γεννιέσαι, πρωτοκαυλώνεις, τον παίζεις, γαμάς, τον παίζεις, καπαρώνεσαι, πιάνεις δουλειά, γαμιέσαι, τον παίζεις, γαμιέσαι, τον παίζεις, απογαμεύεις, πεθαίνεις.
Όχι;...
barbarosa
Ναι, αμέ! Υπάρχει η συνείδηση από πριν ότι αυτό θα συμβεί στο μέλλον... Αλλά στη μεταβατική φάση μεταξύ γαμησιού κι απογαμησιού είναι μουλωχτό και δε φανερώνεται όπως πρέπει την περίοδο που συμβαίνει - και δε γίνεται απολύτως συνειδητό πότε περνάς, πόσο περνάς ή αν έχεις ήδη σχεδόν περάσει στην άλλη πλευρά: είναι σύνθετο πράγμα με πολλούς παράγοντες που πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο, άρα σε ενεστώτα και παρατατικό αποκλείεται. Οι άλλοι χρόνοι (όπως ο αφηγηματικός ενεστώτας που περιγράφει γενικώς στο δεύτερο παράδειγμα) δεκτοί. Απλά κανείς δεν ξέρει όταν του συμβαίνει, πότε άρχισε και κατά πόσο τον έπιασε και πόσο γρήγορα τον πάει στην απογάμευση... Αατά. Από την αργκό του Τσίτσου, φίλου του πατέρα μου που είναι χυμαδιό.
vikar
Όκ κέικ, άρα ν' αλλάξουμε το λήμμα σε απογαμεύω;... :-Ρ
[Ταλαίπωρος πατέρας, ο φίλος του χυμαδιό, ο γιός του τριγυρνάει σε καταγώγια του ίντερνετ...]
vikar
(χμμ... γιατί «γιός»;... μπορει και «κόρη»... ρε λές να έχουν δίκιο που μας λένε σεξιστές;...)
barbarosa
Ο άντρας δε διστάζει να χαλάει την εικόνα του, ούτε να κάνει political incorrect κουβέντες συχνά... Σε αντίθεση με τη γυναίκα που αυτά τα κάνει σπάνια και είναι λίγες τον αριθμό που δεν πάσχουν από καθωσπρεπισμό, μικροαστισμό, νοικοκυρισμό κ.λπ... Άρα δικαιολογημένα να σκεφτείς έτσι. Ο άντρας είναι κουλ, αλλά η γυναίκα φρικιό που τα κάνει αυτά... Και για να σου λύσω την απορία, είμαι φρικιό :-Ρ
donmhtsos
Ἄκρως ἐνδιαφέροντα ὁρισμὸς καὶ σχόλια. Τὸ πρόθημα ἀπο- χαρακτηρίζει τὸ τὲλος, τὴν ὁλοκλήρωση μίας διαδικασίας, ἐνέργειας κλπ.:
Νίψου κι ἀποφάγαμε!
vikar
Γειά σου ρε μπαρμπαρόζα, φρικιό!
Σωστός ο δονμήτσος βέβαια, και ειδικά που ψάχνοντας για απογαμεύω/απογάμεψα ονλάιν, βρήκα μπόλικες χρήσεις του (διαφορετικού) απογαμάω κάτι, με τη σημασία «το γαμάω και ψοφάει, το αποτελειώνω, το γαμάω τη μάνα»· σηκώνει καταχώριση, δέν το έχουμε.
dryhammer
Παραθέτω απλά την προτροπή (από μπαρμπα-τρίτο μηχανικό, στο βαπόρι):
Πόφαες; 'Α ΄πα πέεις (= Απόφαγες; Άντε να πάς να πέσεις-να κοιμηθείς-)
barbarosa
Βίκαρ, το "απογαμάω", δικό σου.
Ξεροσφύρη και Δονμήτσε, η χρήση του "από" με την έννοια του "τελειώνω" κάτι ήταν κάποτε με προθηματοποίησή του σε ρήματα και ουσιαστικά συνηθισμένη... "απόσωσα", "απόκαμα", αλλά και σε ημιλόγια όπως "αποσβωλώνω" (κάνω κάποιον σβώλο αλλά τον τερματίζω κι όλας, τον κάνω εντελώς άχρηστο σωματικά ή/και συναισθηματικά) και γενικώς σε όποιο ρήμα και παράγωγό του ουσιαστικό που ξεκινάει με "από".
dryhammer
αποσβόλωση παθαίνει το γάλα όταν "κόβει"
barbarosa
Και ο άνθρωπος όταν "τον κόβουν"... Στην Κρήτη το λέμε ως "σβωλώνομαι" - "σβωλώθηκα" με την έννοια του κατάτσακίστηκα, χτύπησα γερά από πτώση κυρίως και κόντεψα να μείνω σέκος.
donmhtsos
στη μεταβατική φάση μεταξύ γαμησιού κι απογαμησιού είναι μουλωχτό και δε φανερώνεται όπως πρέπει την περίοδο που συμβαίνει - και δε γίνεται απολύτως συνειδητό πότε περνάς, πόσο περνάς ή αν έχεις ήδη σχεδόν περάσει στην άλλη πλευρά
barbarosa
Κάτι σὰν ἀποδρομὴ ἀρρώστιας δηλαδὴ.
barbarosa
Κάπως έτσι... Όπου ως αρρώστια νοείται αυτά τα χρόνια της αναζήτησης που απομακρύνουν τον άνθρωπο από το φυσικό του άξονα και αυτόν με τον οποίο ξεκίνησε: την ολότητα και την αίσθηση της πληρότητας όντας μονάδα.. Με την εφηβεία και λοιπά γυρεύει το άλλο του μισό και καταλήγει πάλι εκεί που ξεκίνησε κατόπιν αποδρομής της σεξουαλικότητας.
Βίκαρ: Η αξία του λήμματος έγκειται σ' αυτόν τον αόριστο γιατί δείχνει το τετελεσμένο μιας πικρής και επώδυνης παραδοχής που όμως δείχνει την αυτοσυνειδησία του υποκειμένου στο να είναι ειλικρινές με τον εαυτό του. Το "απογαμεύω" μόνο στο "γνωμικό" που είπες στέκει σαν ενεστώτας. Άρα ας μείνει αόριστος και βλέπουμε...