τεντούρα

χε χε... μ' αρέσει που το έβαλες στα «σιχαμερά», καλό!
Μήπως έχει χρώμα αυτό το ποτό; γιατί στα ιταλιάνικα υπάρχει η λέξη tintura που σημαίνει, νομίζω, βαφή.

κοκκινο ειναι σαν εμετος απο κρασια στο χρωμα :)

Στα Ισπανικά και τα Πορτογαλλικά tinto=κόκκινο, vino tinto ή vinho tinto αντίστοιχα=κόκκινο κρασί. Και στις δυο γλώσσες tintura=βαφή, μπογιά. Και το καλύτερο - tintura de yodo (Ισπ.) και tintura de iodo (Πορ.)=βάμμα ιωδίου. Ξέρεις τι πίνεις.

λοιπόν, τις προάλλες κάπου το ήπια αυτό το πράμα και, που να πάρει ο ακατανόμαστος, ήμαρτον χεσού μου, αλλά, να, πώς να το πω, δηλαδή... μου άρεσε ρε γμτ..... γιατρέ έχω πρόβλημα;;;

Μεγαλύτερη αηδία που έχω πιεί είναι το Τσέχικο αψέντι. Μπλιάχ, ειδικά εαν έχεις δοκιμάσει Γαλλικό. Πίτσες με βούρτσες.

..περί ορέξεως Iron...

αχαχα αυτοί εδώ φαίνεται να την εκτιμάνε πάντως, ίσως γιατί την πουλάνε κι όλας
[I]... με 'Ονομα.
Η ονομασία της η οποία έχει κατοχυρωθεί από την Εταιρία μας, προέρχεται από το λατινικό tinctura , δηλ. βάμμα, εκχύλισμα.
... με Περιεχόμενο.
Τη γεύση, το άρωμα και το χρώμα της το οφείλει στα εκχυλίσματα μπαχαρικών που περιέχει, κυρίως κανέλλας, γαρύφαλλου και μοσχοκάρυδου, αλλά επίσης, κίτρου, μανταρινιού, Μαστίχας Χίου κ.λ.π. ...Πώς και που ... Η Τεντούρα πίνεται παντού: μετά από ένα καλό γεύμα, σαν χωνευτικό λικέρ, στην καφετέρια και στο μπαρ σαν κανονικό ποτό, σκέτη ή με σόδα ή τόνικ αλλά κυρίως παγωμένη σε μικρά ποτηράκια, με κρέμα γάλακτος και τριμμένη κανέλλα.[/I]
http://www.tentoura.gr/el/tentoura.html

πωωωωω......τεντουρα με κρεμα γαλακτος....το χαρακιρι πιο γρηγορο και ανωδυνο ειναι......

Οι γιαγιάδες την εκτιμούν ιδιαιτέρως γιατί την εποχή που έκανες μια επίσκεψη το κέρασμα ήταν τα ηδύποτα (λικέρ) και η τεντούρα κατείχε μια πολύ καλή θέση ανάμεσα στα άλλα ηδύποτα, τριαντάφυλλο, μέντα κλπ. Υπάρχει και ένα σπιτικό ποτό με παρόμοια γεύση που φτιάχνεται από καρύδια.

...με πρώτο και καλύτερο το λικέρ Bols αγγούρι!

Μπορεί να προέρχεται απο το ιταλικό (μιλανέζικο) ten dür = κράτα γερά / με δύναμη, που είναι κι ένα απο τα συνθήματα των Λέγκα Νόρντ.

Τι να σας πω... σας λυπαμαι... και ιδιαιτερα τον τυπα που εγραψε αυτο το ποστ.. ευγε αγορινα.. εισαι πολλα κιλα μαλακας.

Η θεία Όλγα από την κάβα;

@ χοτζα: χέσε μας ρε Λάσκο πλέον :Ρ

ΤΟΝ τύπΟ;;; πού κατάλαβε η θεία όλγα ότι είναι Ο μπεθ και όχι Η μπεθ;;;

πάντως όλγαμ, επαναλαμβάνω, εμένα δεν μου φάνηκε αηδία η τεντούρα. Απλώς συμπαθητικώς αδιάφορη.

Όντως, ούτε και οι πιο τελειωμένοι φοιτητές στην Πάτρα, ακόμα και αυτοί που ξημερωβραδιάζονταν στον ιστορικό Μάκη κουλό στην Πλατεία Όλγας πίνοντας το περίφημο ούζο του που έπαιρνε φωτιά και έκαιγε με μπλε φλόγα, δεν πίνουν τεντούρα.

Τελικώς, η τεντούρα παράγεται στην Πάτρα απο τον 15ο αιώνα και προέρχεται απο το ιταλικό tintura = μελανόχρουν λικέρ, που προέρχεται απο βράσιμο των φύλλων διαφόρων φυτών (μύρτο, κανέλλα, μοσχοκάρυδο, κίτρο κλπ). Υπάρχει πανομοιότυπο τεντουροειδές ποτό στην Σαρδηνία & Κορσική, που λέγεται mirto.

Ίσως να έχει σχέση με την λέξη tinta = χρώμα/βαφή/χρωστική ουσία, που χρησιμοποιείται στην ζωγραφική.

Τα γλυκά πιοτά (λικέρ και τα τοιαύτα), αποκαλούνται ακόμα απο τους φραγκοτραφείς νεοέλληνες ροσόλια και απο τους ανατολίτες σερμπέτια (βλ. και απαξιωτική έκφραση για υπερβολικά γλυκό καφέ = σερμπέτι/πετιμέζι).

Η πρόσθεση τέτοιων αλκολούχων στον espresso, παραγγέλλεται ιταλιστί espresso corretto (al cognac) και ισπανιστί λέγεται carajillo, ενώ οι αγγλοσάξωνες τον λένε ιρλανδικό καφέ γιατί περιέχει ιουίσκυ (ιρλανδ. uisce beatha = νερό της ζωής, βλ. και ταυτόσημο Σκανδιναβ. aquavit/akvavit).

Στην Ελλάδα, μόνον οι κοσμογυρισμένοι ναυτικοί συνήθιζαν να πίνουν τον καφέ τους σε ψηλό νεροπότηρο ανακατεμένο με κονιάκ (το γράφει κι ο father-Diamond, αλλά δε θυμάμαι πού).

Από τα ροσόλια που αναφέρει ο Χότζας πιθανότατα έχει ονομαστεί Ροζόλι στη Λευκάδα ένα τοπικό λικέρ παρόμοιο με την τεντούρα (μελί χρώμα, λιγότερη έντονη τη γεύση των μπαχαρικών).

Όσο για την τεντούρα είναι το καλύτερο γιατρικό μετά από κατανάλωση αρκετών κιλών ταβερνιέ. Φτιάχνει και το στομάχι και (κυρίως) τη γεύση.