ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: λεξιπλασία, οπαδός, χαρακτηρισμός προσώπου

Ο όρος είναι παράγωγο της λέξης «πουτινιά», που χάλκευσε ο Δημοσθένης Λιακόπουλος στην φράση «όχι στον Πούτιν πουτινιές». Οπότε οι δύο πρώτες σημασίες του είναι:

Ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που συμπεριφέρεται ως «γριά πουτάνα» με την εμπειρία και πονηριά που έχει αποκτήσει στο κουρμπέτι της Κα-Γκε-Μπε, όντας και υπερήρωας τζουντόκα.
Ο κατεξοχήν πουτινιάρης στην Ελλάδα, ο Λιακό, που φιλοδοξεί να αποτελέσει και τον κύριο προαγωγό εν Ελλάδι της «γριάς πουτάνας», με πλούσιο βέβαια γι' αυτόν τσατσιλίκι. Το «Πουτινιάρης» μάλιστα έχει γίνει και αγιοποιητικός τίτλος, αφού ο Λιακό αγιοποιείται ως «άγιος Λιακούριος ο Πουτινιάρης», κατά το «άγιος Δημήτριος Λαμπαδιάρης» λ.χ.
Κατ' επέκταση, είναι μια κατηγορία Νεοέλληνα, που πιστεύει ότι όλα τα προβλήματα της Ελλάδας θα λυθούν αν βρεθεί ένας Έλληνας Πούτιν. Αυτή η προσέγγιση ευνοεί εννοείται τις λύσεις «εκ των άνω» μέσω μιας φωτισμένης δεσποτείας, και όχι «εκ των κάτω», που μπορεί να είναι πολύ χρονοβόρο. Γενικά, οι πουτινιάρηδες είναι είτε μαρξορθόδοξοι
φιλορώσοι, είτε Απόγονοι των Αφελίμ, που προσδοκούν την σωτηρία από το ξανθόν γένος, είτε και όχι, αλλά απλώς άνθρωποι που χαίρονται που Αμερικάνοι κι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να κάνουν πια στον Πούτιν πουτινιές. Ήτοι ένα μόνο μέρος των πουτινιάρηδων είναι κατά θέσιν, δηλαδή ελπίζουν στον Πούτιν, ενώ το άλλο μέρος είναι κατά απόφασιν, δηλαδή απλώς χαίρονται που οι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι σπάνε κάπου τα μούτρα τους, σύμφωνα με την γνωστή αμφιθυμία του Νεοέλληνα.

Παραπλήσιο φαινόμενο συμβαίνει και με την δημοφιλία του Τσάβεζ της Βενεζουέλας. Μόνο που εκεί τα πράγματα είναι πιο καθαρά. Κάποιοι μάλλον αριστεροί γουστάρουν, και κάποιοι μάλλον δεξιοί τον θεωρούν δημαγωγό. Ενώ στο θέμα του Πούτιν υπάρχουν πολύ περισσότερα «ναι μεν, αλλά». Υπάρχουν αριστερίζοντες που γουστάρουν τους τσαμπουκάδες του Πούτιν, αλλά το αριστερό σαβουάρ βιβρ τους δεν τους επιτρέπει μια αγιοποίηση ενός Πούτιν, που έχει τέτοιο απολυταρχισμό στα ενδότερα της Ρωσίας. Και υπάρχουν και πιο δεξιοί, που είναι πουτινιάρηδες, μόνο και μόνο για να μην φτάσουν κάποτε να πουν, όπως ο Καβάφης: «και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους».

Με λίγα λόγια σε πολλούς πουτινιάρηδες (που δεν είναι απλώς σε στυλ Λιακό ή των πιο σκληροπυρηνικών απ' τους μαρξορθοδόξους), σε πολλούς, λοιπόν, πουτινιάρηδες υπάρχει μια αμφιθυμία.

(Από το βλόγιον Liako News):
Είδηση: «Η Ρωσία θα επιβιώσει από την παγκόσμια οικονομική κρίση», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Σχόλιο: Αποφάσισμένος φαίνεται ε; κάτι πρέπει να ξέρει ο Πουτινιάρης!
(Από άλλο βλόγιον):
Από την αρχή της ιστορίας λοιπόν ο άνθρωπος είναι διεστραμμένος και έχει διεστραμμένη αντίληψη περί ευμάρειας. Από την αρχή ο άνθρωπος δεν ήταν προσανατολισμένος στην επιστήμη και τον ορθολογισμό αλλά στην διαστροφή και την εκμετάλλευση των ανθρώπινων πόρων. Με τις πέτρες της Πυραμίδας του Χέοπα, φτιάχνονται 10 Σινικά Τείχη, και το Σινικό Τείχος, είχε κάποια ορθολογική χρήση η κατασκευή του, ενώ η πυραμίδα του Χέοπα ήταν ένας τάφος για την μεταθάνατον ζωή, δηλαδή για το μεταφυσικό τίποτα. Αν ο Χέοπας έφτιαξε έναν τάφο για πλάκα, τι θα πρέπει να φτιάξουν ο Μπους ο βλάκας και ο Βλαδίμηρος ο Πουτινιάρης; δεν θα πρέπει να τα γαμήσουν όλα για το τίποτα.
Με βάση την παραπάνω ανακολουθία, δυσαναλογία και διαστροφή της ανθρώπινης ιστορίας, κρίνω προσωπικά ότι πραγματικά αξίζει στην ανθρωπότητα να αυτοκαστραφεί.
(Από άλλο βλόγιον): ο Λιακό ήταν είναι και θα είναι Πουτινικός και Πουτινιάρης, και μόνο τον Πούτιν δέχεται για ηγέτη του, αφού Αυτός θα πάρει την Πόλη και θα μας τη δώσει (κατακέφαλα), συμφώνως προς τα προφητείας του Γέροντος.
(Αλλού στα διαδίχτυα):
Ο Άγιος Λιακούριος ο Πουτινιάρης, αποκαλύπτει άλλη μια πτυχή της, υψίστου βάθους , γνώσης του. Όχι μόνο ξέρει τη γλώσσα των δαιμόνων αλλά υπόσχεται ότι θα...
Είναι κάτι πουτινιάρηδες που το μόνο που έχουνε να πούνε είναι «ε, ρε Πούτιν που μας χρειάζεται!». Με συγχωρείτε, αλλά αυτό μου θυμίζει το παλιό «ε ρε, Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται!».
Βλέπω Αμερικάνους και Ισραηλινούς να τα γαμάνε όλα, και με πιάνει ο καημός του πουτινιάρη! Πού είναι ο Πούτιν, πού είναι ο Τσαβέζ; Που είναι ο Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι;