Tagged definitions (2)
Showing 1-2 from 2

Η Παναμαϊκή είναι η σημαία του Παναμά, ήτοι τη σηκώνω όταν είμαι έτοιμος να σαλπάρω.

Σλανγκ του ιατρικού επαγγέλματος, σημαίνει (κάπως κυνικά) ότι κάποιος ασθενής είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και δε θα τα καταφέρει να ζήσει.

Λέγεται για περιπτώσεις που κάποιος μπορεί με μια απότομη έως βίαιη κίνηση να οδηγήσει σε θάνατο ή διάλυση ένα πρόσωπο ή μια συλλογικότητα, λ.χ. μια χώρα. Φανταζόμαστε κυρίως περιπτώσεις, όπου ένας ασθενής κρατείται τεχνητώς στη ζωή επιβοηθούμενος από μηχανήματα, οπότε το να τραβήξεις την πρίζα σημαίνει να σκοτώσεις έναν ήδη πεθαμένο, ο οποίος δεν μπορεί να ζήσει με τις δικές του δυνάμεις. Από την άλλη, δυνητικά το τράβηγμα της πρίζας θα μπορούσε να έχει και θετική επίδραση καθώς θα βοηθήσει κάποιον είτε να σταθεί μόνος του στα πόδια του, ή να διαπιστωθεί ο θάνατος και να πάμε γι΄ άλλα.

Στην Ελλάδα της κρίσης, χρησιμοποιείται ad nauseam από ένα κυρίαρχο ντίσκουρς (που λέμε και στα Χανοχώρια) που θέλει να εξάρει την ισχύ ενός ηγέτη με πυγμή που τραβάει την πρίζα και κλείνει μη υγιείς οργανισμούς. Η πρίζα που κρατάει τον ασθενή στη ζωή είναι συνήθως κρατικές επιχορηγήσεις, κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δάνεια κ.τ.λ. Αντιστρόφως, μπορεί να υπάρξει και έκκληση να «μην τραβήξει» ο ηγεταράς την πρίζα, για να μην έχουμε χειρότερα.

Μια χαρακτηριστική και πολύ διαδεδομένη περίπτωση των παραπάνω είναι η έκκληση «Μέρκελ, τράβα την πρίζα!» ή ακόμη πιο εμφατικά «Μέρκελ τράβα την πρίζα τώρα!», «Μέρκελ, τράβα την πρίζα χθες!», που δίνει κάμποσα χτυπήματα στον γούγλη, αλλά ακόμη περισσότερο είναι συνήθης κοινός τόπος στα κοινωνικά μήντια. Αν και υπάρχει μία μειοψηφία τζημεροφρόνων και ας πούμε ακραίων νεοφιλελέδων που εννοεί την έκφραση απολύτως κυριολεκτικά και ειλικρινώς, με την έννοια ότι πιστεύουν στα αγαθά της δημιουργικής καταστροφής, μέσα από την οποία προχωρά ο καπιταλισμός χωρίς οίκτο προκειμένου να επέλθει η ανάπτυξη, οι περισσότεροι λένε την έκφραση με ένα είδος φροϋδικής ενόρμησης προς θάνατον (Todestrieb που λέμε και στο χωριό μου), ήτοι όταν παρατηρείται ένα εξαιρετικό κοινωνικό κακό προσιδιάζον στα ελαττώματα του Νεοέλληνα και διαπιστώνεται ότι η κατάσταση δεν επιδέχεται βελτίωσης και δεν υπάρχει σωτηρία σ' αυτόν τον κόσμο, επικαλούμαστε την Μέρκελ δίκην εξολοθρευτή αγγέλου να μας κάνει την ευθανασία, γιατί δεν αντέχουμε άλλο αυτή την ζωή και αυτήν την χώρα κατά το «ἀποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν ἄλλων σκύλων». Με αυτήν την σημασία, η έκφραση τίθεται συχνά στα κοινωνικά μήντια στο τέλος περιγραφών για κακώς κείμενα χαρακτηριστικά των Νεοελλήνων τα οποία μας εκτζημερώνουν.