Άτομο που γουστάρει τα ταξίδια.
Κάποιος που έχει σκουλήκια ο κώλος του, της περιπλάνησης, που δεν τον χωράει κανένας τόπος για πολύ καιρό, και που όταν ακούει τον Χριστιανόπουλο να λέει για «δέντρα που ριζώνουν κι' ομορφαίνουνε το μέρος όπου φύτρωσαν», γελάει με τον ποιητή που περιφρονεί τις μέλισσες.
Στην απλούστερη περίπτωση, άτομο που δεν στεναχωριέται ανάμεσα σ' ανατολή και δύση, αλλά χρησιμοποιεί συχνά το διαβατήριό του, ή τουλάχιστον ξεκολλάει απ' την πόλη ή το χωριό αρκετά για να μη γελάει πλέον με αστεία τύπου «σουβλάκι-καλαμάκι».
Αν όχι παρμένο, οπωσδήποτε διαδεδομένο από το ομώνυμο τραγούδι από Τρύπες (1985) και μετά.
Αν είσαι ταξιδιάρα ψυχή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να καθησυχάσεις το πνεύμα σου, πέραν του ταξιδιού, είναι κάτι σαν ναρκωτικό της ψυχής... Εγώ είμαι έτσι... Δεν έχω την κάρδια ενός μεγάλου ποντοπόρου, μάλλον όχι, αν και θα δεχόμουν με μεγάλη χαρά την πρόσκληση σε μια εξερεύνηση του διαστήματος... Πάραυτα θεωρώ ότι αποζητώ το ταξίδι για δικούς μου προσωπικούς λόγους... (από εδώ)
Αν δε σε κραταει τιποτα πισω κ εισαι ταξιδιαρα ψυχη η καλυτερη συμβαση ειναι αυτη του ΕΛΓΑ. Μιλαμε για πολλα λεφτα!!! Υπαρχουν καποια κεντρα στην ελλαδα του ελγα και κανοντας την αιτηση σου σε κατατασσουν αναλογα με τα μορια σου σε καποιο κεντρο, στην αιτηση δε δηλωνεις περιοχη, σε οποιο κεντρο θελουν σε πανε. (από εδώ)
καλά ταξίδια σε όλες τις ταξιδιάρες ψυχές.... Χαίρομαι, που σήμερα μπήκα σε αυτήν την οικογένεια των ταξιδιάριδων....Ισως το μόνο που μας έχει απομείνει να μας δίνει ακόμα χαρά είναι τα ταξίδια μας........μπροστα σ' αυτήν την ολοσχερή κρίση της Ελλάδας μας.... Αύριο φεύγω για Ρώμη... (από εδώ)
