Ή και για ποδόσφαιρο, σε προχωρημένες καταστάσεις.
Χαρακτηρισμός για αντροπαρέα, 5 άτομα και άνω, μπακούρια συνήθως, που βγαίνουν βράδυ. Σχεδόν πάντα τρώνε πόρτα από τα καλά μαγαζιά και καταλήγουν να πίνουν μπύρες και να τρώνε βρώμικα στο δρόμο ή σε κάποιο παρακμή μαγαζί που παίζει να τους δεχτεί και να χωράνε. Συνήθως είναι λιγούρια και κοιτάνε τριγύρω σα μαλάκες αλλά ποτέ δεν κάνουν κίνηση.
- Καλά ρε μαλάκες, για μπάσκετ θα πάτε; Ποιός θα σας βάλει μέσα τόσα άτομα;
- Τι να κάνουμε ρε γαμώτο, μας έχει φάει η αγαμία.
Αντροπαρέα που όλοι είναι μπακούρια και δεν μπορούν να χωθούν για να δούν άσπρη μέρα. Βγαίνουν βράδυ και είναι λες και κατεβαίνει ομάδα μπάσκετ. Η νέμεσις του μπράβου στην Πόρτα. Συνοδεύεται από μεγάλη δόση μιζέριας, αγαμίας και μαλακίας, ενώ μόνιμο θέμα συζήτησης σε θεωρητικό πάντα επίπεδο, είναι αι Γυναίκαι, καθώς θεωρούνται κάτι άγνωστο και ταυτόχρονα άπιαστο, κάτι σαν άλυτο μυστήριο. Σε περίπτωση που μπει στον ζωτικό τους χώρο κοπέλα ή ακόμα και γριά οι μισοί θα κοκκινίσουν και οι άλλοι θα γρυλίσουν, ενώ όλοι θα καταπιούν την γλώσσα τους. Συνηθισμένη κατάσταση για νεαρούς εφήβους που δεν έχουν αποβάλει ακόμα την έννοια της αγέλης. Σε περίπτωση που ο ηλικιακός μέσος όρος είναι άνω των 22 προτείνεται ομαδική αυτοκτονία.
- Πω ρε πούστη δεν την παλεύω άλλο, πάλι μπακούρια Α.Ε. θα βγούμε; Στάνταρ θα φάμε πόρτα.
