...μη σε πετύχω.

Αυτονόητο το τι θα γίνει αν σε πετύχει, όσο αυτονόητο το ότι πας τοίχο-τοίχο με την πλάτη στον τοίχο. Λύση ανάγκης όταν δεν υπάρχει τσίγκινο σωβρακάκι σε ακτίνα βολής, αλλά υπάρχει μερακλής σε ακτίνα ψωλής. Έτσι πηγαίνει ο κόσμος όταν κυκλοφορεί ο τζο ο κωλογαμιάς στη γειτονιά (ελπίζω να ξέρετε το ανέκδοτο, αν όχι το κανονίζουμε).

Έχω την εντύπωση ότι η ορίτζιναλ και μη εκφυλισμένη σημασία ήταν ότι φυλάς τα νώτα σου μη σε φάνε μπαμπέσικα και βρεθείς με καμιά σφαίρα φυτεμένη πισώπλατα, αλλά πλέον ο κόσμος δεν κουβαλάει κουμπούρια τόσο όσο άλλοτε, αλλά συνεχίζει να οπλοφορεί, ίσως όσο ποτέ άλλοτε.

Βλέπε και το λιγότερο ποιητικό με τον κώλο στον τοίχο.