Η βασική φωλιά του πούτσου είναι το μουνί. Ας πούμε η βάση του, η εστία του, η μόνιμη κατοικία του. Από εκεί και πέρα, όπως λέει ο ποιητής, «θα χτίσω είκοσι φωλιές», οπότε ανάλογα με την διασπερμάτευση μπορεί να γίνει και ο κώλος, που ως φωλιά όμως είναι λίγο κωλοτρυπίδα (με την καλή έννοια), το στόμα, το χέρι, το πόδι, και με λίγη στενότητα χώρου, τα ρουθούνια, τα αυτιά, κατά Γκάτσμαν μέχρι κι οι πόροι του δέρματος.
Βασικά, η έκφραση συνδέεται με το εμπνευσμένο άκου πώς τρίζει η φωλιά του πούτσου μου!, που λέμε σε όποιον κλάνει. Αλλά θυμίζει λίγο και την «Φωλιά του Κούκου» με Τζακ Νίκολσον, επειδή μιλάμε για καταστάσεις που μας κάνει κούκου.
Ασίστ: spydel, vip.
Η κωλοτρυπίδα του είναι πρησμένη και καυτή εσωτερικά, είναι μια ζεστή φωλιά για τον πούτσο μου.
