Ειρωνική και, εν πολλοίς, άδολη έκφραση για να δηλώσουμε την έλλειψη ενδιαφέροντός μας να προβούμε στις πρέπουσες προετοιμασίες προς υποδοχή ενός καλεσμένου.
Στην σοβαρή και κυριολεκτική της μορφή η φράση θα έλεγε «θα σφάξω κόκορα» ή αλλο ζωντανό του βουκολικού μας νοικοκυριού, προς τιμή και τέρψη του μουσαφίρη μας. Η ρέγγα, προφ, είναι μάλλον αμελητέα ποσότητα σαν κύριο πιάτο, συνεπώς, είναι σα να λέμε «ας έρθει και κάτι θα του σερβίρουμε, χεστήκαμε κι όλας».
Καθώς η ρέγγα αποτελεί μεζέ για ουζοκατάνυξη, η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί περισσότερο κυριολεκτικά, σε τόνο αστείου, για να καλέσουμε έναν-δυο φίλους στο σπίτι για απλές καταστάσεις εμείς κι εμείς.
- Μωρό μου κάλεσα και τον Χαρίλαο το βραδάκι για τραπέζι.
- Καααλά. Θα σφάξω ρέγγα...- Έλα από το σπίτι να δούμε τον αγώνα, θά 'ναι και τα παιδιά!
- Δεν ξέρω ρε συ, ψιλοβαριέμαι...
- Έλα ρε ασαράντιστε, για την πάρτη σου θα σφάξω ρέγγα...
