Ακόμη μια έκφραση (τις υπόλοιπες αν θέτε βρείτε τις και γράψτε τις) που ξέφυγε από την ειδική επαγγελματική αργκό της οικοδομής και κατέληξε στα στόματα των υπολοίπων και των δημοσίων υπαλλήλων. Έτσι κι αλλιώς θα ήταν εξαιρετικά χαζό να πει κάνεις ότι η προσφορά της οικοδομής είναι μόνο το να χτίζει σπίτια. Και το να είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας. Και το να δίνει ευκαιρίες για να βγουν φωτογραφίες μαστόρων με στρινγκάκι. Και να πλουτίζουν μερικά αρχίδια.
Η φράση αυτή καθεαυτή, όπως φαντάζομαι γνωρίζει η πλειοψηφία -αλλά δεν θα στοιχημάτιζα γι' αυτό, σημαίνει το ότι κάποιος έχει και γαμώ τις εμπειρίες σε ένα συγκεκριμένο φιλντ ή τομέα οπότε σάλτα και γαμήσου και μη μου λες πολλά-πολλά γιατί είχε και κίνηση σήμερα και σε βλέπω διπλό και μπορεί να βρέξει πάνω σου. Η συγκεκριμένη ιδιότητα, δηλαδή του μπετατζή, επιλέχθηκε πολύ σοφά από τον θυμόσοφο λαό, ή τουλάχιστον το κομμάτι αυτού που έχει συμφωνήσει για Χ κυβικά μέτρα μπετό στην ανέγερση σπιτιού, μιας και το επάγγελμα προσφέρεται για μαλαγανιές (αν υπήρχε θα ήταν λινκ και θα το είχα βάλει εγώ) με κάθε δυνατό τρόπο: από τη χρησιμοποίηση τσιμέντου που έχει βραχεί στο παρελθόν μέχρι την αγορά ήδη ψόφιου κόκορα για το σφάξιμο της «καλής αρχής» των θεμελίων.
Απολαύστε υπεύθυνα - Ιντζόι ρισπόνσιμπλι
- Ψήνεσαι σήμερα για καμιά έξοδο; Λέω πρώτα μπουρδελότσαρκα να ξεχαρμανιάσω, μετά καμιά μπυρίτσα και μετά αργά κανά στριπτιτζάδικο.
- Αχ αγόρι μου, πώς φαίνεται ότι δεν ξέρεις. Πρώτα θα πιούμε την μπυρίτσα να χαλαρώσουμε, μετά το στριπτιτζάδικο για να μας ανάψουν και στο τέλος η τσάρκα για να ηρεμήσουμε.
- Ναι ρε, δίκιο έχεις!
- Εμ, χρόνια στα μπετά ρε φίλε. Αυτά τα έχω φάει και με έχουν φάει, με το κουτάλι. Ξέρεις πόσο καιρό έχω να γαμήσω κανονική γκόμενα;
- Δηλαδή κατά βάθος είσαι ένας αυνάνας και μισ--
- Επ! Ρισπέκ στον μάστορα!
