Κλασσική έκφραση για υπερτιμημένο αντικείμενο ευτελούς ποιότητας και αξίας χρήσης, άραγε μικρής διαρκείας. Συνήθως οι μανάδες αναφέρονται μ’ αυτήν την έκφραση στα παραχρήμα ελαττωματικά παιχνίδια ή αξεσουάρ που παίρνουν στα παιδιά τους (μετά από επιμονή των τελευταίων), θρηνώντας μαζί μ’ αυτά. Οι μεν για τα όβολα που σκάσανε, οι δε για άγνωστη αιτία...
Αν το παιχνίδι – αξεσουάρ μικρότερου δικαιούχου χάλασε εις χείρας μεγαλύτερου αδερφού, τότε αυτός σπεύδει να παραπλανήσει λέγοντας: «Κοίτα! Μπαίνει και βγαίνει (δις) / είναι συναρμολογούμενο / έτσι είναι το σχέδιό του / έτσι τα φοράνε τώρα» κλπ.
Συνώνυμα: Μάρκα «μ’ έκαψες», της πλάκας, ψευτοπράματα, αγιοβασιλιάτικο, το βρήκες στα γαριδάκια (βλ. ιταλικά trovato nell uovo di Pasqua = Το βρήκες σε πασχαλινό αβγό / di Topolino = παιχνίδι του Μικυμάου κ.α.), του κώλου, μπακατέλα, σαπάκι, για τον πούτσο, της φωτιάς / πυρκαγιάς, μέηντ ιν Τσάινα, κουάρτζ κλπ.
- Μαμά-μαμά! Θα μου πάρεις τη στολή του Σούπερμαν;
- Είπαμε όχι!
- Μα αφού μου το υποσχέθηκες! Έλα τώρααααα!
- Πέρσι που σου πήρα εκείνη με τον άνθρωπο-αράχνη με τη μπέρτα, δώσαμε ένα κάρο λεφτά και την έβαλες μια φορά όλο κι όλο. Δε θυμάσαι που σου σκίστηκε με την πρώτη, στο πάρτυ του Βασίλη;
- Και πώς θα πάω στο πάρτυ;
- Αυτά τα ετοιματζίδικα είναι Κυριακής χαρά – Δευτέρας λύπη! Θα σου ράψω εγώ μια ωραία στολή, που θα ζηλεύουν όλοι!
- Καλά, άσε...
