Η κλασσική απάντηση όταν μετά από μια εκτενή αφήγηση ενός περιστατικού την οποία ο ακροατής ουσιαστικά δεν ακούει και στο τέλος ρωτάει τον αφηγητή «ε, τί;»
- Με πήρε, που λες, τηλέφωνο και δεν έτρεχε μία που με έστησε χθες το βράδυ. Μα τι ηλίθια που είναι, δεν την αντέχω άλλο! Δεν φτάνει που με έστησε, δεν φτάνει που δεν απαντούσε στο κινητό, μου μιλούσε λες και δεν έτρεχε μία. Τέτοιο αναίσθητο άνθρωπο δεν έχω ξαναδει!
- Ε.. τί;
- Τυρί και ψωμί, ρε! Παπάρα, έ, παπάρα, σου μιλάω δέκα ώρες και σου λέω τον πόνο μου και εσύ το μυαλό σου και μια λίρα.
