Αναγραμμαντισμός του ΕΚΚ, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Λέγεται επίσης και «το ΚΚΕ ανάποδα».
Η φράση, αν και είναι ευρύτερα γνωστή στο χώρο, χρησιμοποιείται μόνο από ανεξαρτήτους κινηματογραφιστές.
Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο βασικές πηγές χρηματοδότησης κινηματογραφικών ταινιών: το ΕΚΚ και η ιδιωτική τηλεόραση.
Προϋποθέσεις χρηματοδότησης από το ΚΚΕ ανάποδα:
- Η ταινία πρέπει να έχει μια σαφή αναφορά στον Εμφύλιο.
- Η ταινία πρέπει να συνοδεύεται από καταθλιπτική μουσική με ακορντεόν.
Προϋποθέσεις χρηματοδότησης από κάποιο ιδιωτικό κανάλι:
- Στην ταινία πρέπει να εμφανίζονται όλα τα μεγάλα ονόματα της τρέχουσας τηλεοπτικής σαιζόν.
- Η ταινία δεν πρέπει να έχει καθόλου κινηματογραφικότητα.
Έτσι επαληθεύεται περίτρανα η ρήση του μεγάλου Χατζιδάκι, πως «οι καλλιτέχνες είναι είτε κομμουνιστές είτε ομοφυλόφιλοι». Αν ανήκεις στους πρώτους, θα αποτανθείς στο ΕΚΚ-ΚΚΕ, αν ανήκεις στους δεύτερους, θα αποτανθείς στο αδελφάτο που λέει κι ο Γεωργίου (βλ. μήδι1).
Τα ίδια λέει κι ο Ρένος Χαραλαμπίδης στην ταινία του «No budget story» (με θέμα έναν νέο κινηματογραφιστή που αναζητά χρηματοδότηση), όπου ένας ήρωας λέει χαρακτηριστικά «με έφαγε το σύστημα, οι αδερφές και οι μασώνοι» (βλ. μήδι 2). Το υπονοούμενο είναι κάτι παραπάνω από σαφές!
Βέβαια, από τα 00'ς και μετά παρατηρείται μια μικρή αλλαγή στο κλίμα λόγω της άνθησης του ανεξαρτήτου κινηματογράφου, με φτωχές πλην τίμιες σπιτικές παραγωγές που κάποιες από αυτές σαρώνουν τα ξένα φεστιβάλ.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν συνεχίζουν να βγαίνουν ταινίες για τον εμφύλιο (βλ. «Ψυχή Βαθιά», 2009).
Παιδιά μην κατηγορείτε το ΕΚΚ (ή ΚΚΕ ανάποδα). (από εδώ)
