Όλοι περνάνε στη ζωή τους δύσκολες, δυσάρεστες έως δυσβάσταχτες καταστάσεις από τις οποίες, όσοι επιζούν, βγαίνουν πιο δυνατοί και πιο σοφοί, και κοιτώντας τες πίσω τους, διαπιστώνουν ότι δεν ήταν δα και τόσο δύσκολες η φοβερές όσο τις σκιάχτηκαν πρώτο αντικρίζοντας τες.
Η έκφραση έρχεται λοιπόν να περιγράψει μεταφορικά και λακωνικά το αίσιο τέλος μιας οδύσσειας ή μιας μακροχρόνιας δύσκολης κατάστασης και να δώσει ελπίδα και θάρρος στον άνθρωπο που κολυμπάει σε άλυτα η δυσεπίλυτα, κατά τη γνώμη του, προβλήματα, χρησιμοποιώντας σαν μέθοδο την υποβάθμισή τους, όσο σοβαρά και αν είναι.
Κυκλοφορεί επίσης και ως “ο διάβολος δεν είναι τόσο άσχημος όσο τον ζωγραφίζουν”.
- Έχασα το σπίτι μου, μου 'φυγε η γυναίκα μου με το παιδί μας και οι πιστωτές μου με κυνηγάν να με κλείσουν φυλακή.
- Μη στενοχωριέσαι, η κόλαση δεν είναι τόσο άσχημη όσο τη ζωγραφίζουν.- Τελικά πήρα πίσω το σπίτι, η γυναίκα μου ξαναγύρισε με το παιδί και το χρέος ρυθμίστηκε με δόσεις.
- Είδες που σ'τά 'λεγα; Η κόλαση δεν είναι τόσο άσχημη όσο τη ζωγραφίζουν.
(από iwn, 24/10/10)
