Μεταφορά στα ελληνικά της αγγλιάς/ αμερικλανιάς ολκής agree to disagree. Πρόκειται για το κύριο σύνθημα του προγραμματικού πλουραλισμού των παράλληλων μονολόγων (κατά Γ. Σεφέρη), όπου επειδή ξέρουμε ότι είναι αδύνατο να φτάσουμε στην αλήθεια, συμφωνούμε σ'αυτό το ελάχιστο μίνιμουμ μόνο ότι διαφωνούμε (κατά το «Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα»). Συνήθως έτσι κατακλείεται ένας διάλογος που έχει φτάσει σε αδιέξοδο, ώστε να τηρηθεί η απαραίτητη ευγένεια. Προϋποθέτει μία διάκριση μεταξύ ανεκτικότητας και συμφωνίας, δηλαδή δεν συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά το ανέχομαι.
Πρόκειται για ένα μότο πλήρως αντιπροσωπευτικό της μεταδιαφωτιστικής κουλτούρας της ανεκτικότητας που είναι η άλλη όψη του νεωτερικού φιλελεύθερου καπιταλισμού. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει μια ευγενής ελάχιστη συναίνεση, που έχει ως αποτέλεσμα να απωθούνται όλα τα σημαντικά ζητήματα στην ιδιωτεία της ατομικής κωλοτρυπίδας, ώστε ενόσω εμείς συμφωνούμε ότι διαφωνούμε σε αστικά σαλόνια ή τώρα και σε πάνελ μεταξύ τυριού και αχλαδιού, έξω ο καπιταλισμός να αλωνίζει ως παγκοσμιοποιημένη μονοτροπία. Η Βικούλα αναφέρει ότι η φράση πρωτογράφτηκε από τον Αγγλάρα ιδρυτή του Μεθοδισμού John Wesley στον επικήδειο του ιδεολογικού του αντιπάλου Αγγλικανού George Whitefield, (σύμφωνα μάλλον με την πρόταξη από τους Μεθοδιστές της κοινής ηθικής που ενώνει έναντι της μεταφυσικής που χωρίζει).
Αυτά για την δόκιμη εκδοχή της φράσης. Το (όποιο) σλανγκικό ενδιαφέρον της (αν υπάρχει) έγκειται στις παρακάτω δύο τροπές:
Χρησιμοποιείται ειρωνικά όταν μία πραγματικότητα είναι αντικειμενικά πασίδηλη, ώστε κάποιος να την αρνηθεί και να μπορέσει να εντρυφήσει στον ιδιωτικό τιραμισουρεαλιστικό ή ο,τινανιστικό κόσμο του. Δηλαδή όταν ο συνομιλητής παρατηρεί κάτι που είναι απολύτως προφανές, ο χρήστης της έκφρασης διεκδικεί δίκην δημοκρατικού δικαιώματος πλουραλισμού την δυνατότητα να το αμφισβητεί. Παραλλαγή αυτού είναι όταν ο χρήστης της έκφρασης έχει κάνει πριν λάθος, του το αποδεικνύει καταφανώς ο συνομιλητής, αλλά αυτός επιμένει να μην το παραδέχεται κρυπτόμενος πίσω από τον πλουραλισμό της κωλοτρυπίδας. Βεβαίως η τροπή αυτή της έκφρασης κατά βάθος ειρωνεύεται την κουλτούρα του τοιούτου πλουραλισμού. Αυτή η ειρωνική τροπή είναι ευρέως καθιερωμένη στους Αμερικάνους, βλ. και το urban dictionary, ενώ στα ελληνικά την έχω ακούσει από άτομα που είχαν γνώση της αμερικλάνικης προέλευσής της.
Πιο ενδιαφέρων, IMHO είναι η χρήση της με οριστικό άρθρο για να χαρακτηρίσουμε έναν συγκεκριμένο ανθρωπότυπο, όταν δηλαδή λέμε ο συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, ή ακόμη καλύτερα, ο κύριος συμφωνούμε ότι διαφωνούμε ή ο Μίστερ συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Τότε αναφερόμαστε σε δήθεν θιασώτη του πλουραλισμού που με ύφος σαράντα Mπω Μπρυμέλ επικαλύπτει ότι αποτελεί ο ίδιος έναν κύριο Τίποτα (τ. Σαυραμόπουλου), ο οποίος ομιλεί χαριτολογώντας για ζητήματα από τα οποία κρίνεται η ζωή, ο θάνατος, ή η αξιοπρέπεια συνανθρώπων σαν να μη συμβαίνει τίποτα σοβαρό. Ο τοιούτος διαθέτει συχνά και το χαρακτηριστικό χαμόγελο κυριάκος, ενώ είναι καλοντυμένος και χαριτοδιπλωμένος.
Έρχεται τοιουτοτρόπως σε παραδειγματική αντίθεση με τον αντίστροφο κύριο διαφωνούμε ότι συμφωνούμε, δηλαδή τον μεταμοντερνιάρη λατέρνατιβ elusive γουαναμπή σταρ, που θέλει να διεκδικεί την απόλυτη μοναδικότητα της κωλοτρυπίδας του και ότι κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει, ούτε και ο φανατικότερος θαυμαστής του.
Πάσα: John Black.
1.α) Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου ομολόγου του, Αχμέτ Νταβούτογλου, στην Ελλάδα, ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας είπε ότι «βλέπουμε μια τουρκική ηγεσία που φαίνεται πιο ανοιχτή σε σχέση με το παρελθόν και οφείλουμε να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας». Ταυτόχρονα επέκρινε την τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο, λέγοντας ότι «συνεχίζονται οι παραβάσεις και παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας και υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά» και ότι υπάρχει «αυξημένη κινητικότητα» του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στο Αιγαίο.
β). Μετανάστευση: Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε... Τα συμπεράσματα της συζήτησης δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά: όλοι συμφωνούν ότι χρειάζεται ενιαία ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, αλλά διαφωνούν για το πώς και από ποιόν πρέπει να υλοποιηθεί και να χρηματοδοτηθεί! (Εδώ).
γ) Γκάιτνερ και Σόιμπλε συμφωνούν ότι διαφωνούν (Εδώ).
- Εμείς οι Έλληνες ήμασταν πάντα μεγαλόψυχοι, γι' αυτό και η εθνική μας βρισιά είναι το άι σιχτιρ, δηλαδή ας οικτίρω.
- Μα αυτό είναι τουρκικό και σημαίνει άι γαμήσου.
- Τι να σου πω φίλε μου... Δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε. Είναι καλύτερο να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.Ο κύριος συμφωνούμε ότι διαφωνούμε είπε στην εκπομπή ότι καταλαβαίνει τους ανθρώπους που βγαίνουν στον δρόμο και θα έκανε κι αυτός το ίδιο στην θέση τους, ωστόσο επέμεινε ότι πρέπει να κοπούν κατά 30% οι μισθοί.
