Το παιδί που οι γονείς του το έχουν κάνει σε μεγάλη ηλικία, και για αυτό θεωρείται ότι επειδή το σπέρμα δεν είχε δύναμη, έχει βγει λειψό και με ειδικά προβλήματα. Η έκφραση χρησιμοποιείτο παλιά ως βρισιά, αλλά είναι επίκαιρη και στις μέρες μας, όπου γεροντομάνες και γεροντοπατεράδες πιεσμένοι από οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, αλλά και από πρότυπα, τ. Sex & the City, αργούν υπερβολικά να τεκνοποιήσουν.
Ενιοτε συμβαινει και το δευτερο...και τοτες εχουμε φαινομενο του τυπου να ρωτανε το παιδακι των 10 χρονων που το συνοδευει ο 60 αρης μπαμπας του «Γιωργακη,τον αγαπας τον παππου σου;»
Ο σοφος μας λαος εχει μια φτιαξει μια λεξη γιαυτην την περιπτωση γεροντοπιασμα που πα να πει το παιδι που ο γονεις του το συνελαβαν (επιασαν) σε μεγαλη ηλικια... (Ποιότητα σπέρματος και ηλικία).Τρίτος, ο Πατασμός, ο λυράρης. Αυτός ήταν ένας λειψανάβατος και νεραϊδογλειμμένος, εννιά γιους είχε κάμει ο κύρης του, κι αυτός ήταν ο στερνός, γεροντόπιασμα. Δεν είχε πια ο σπόρος δύναμη, και τον έβγαλε λειψό. (Νίκου Καζαντζάκη, Ο Καπετάν Μιχάλης, Αθήνα 2010, σ. 233).
