...ή «σα να έφαγε σκατά μικρός και τού 'μεινε», εννοείται, η μιζερομίζερη γκριμάτσα αηδίας, ξινίλας, έως και ξινίχλας. Ο συνοφρυωμένος πρωκτός; Το δυσκοίλιο βλέμμα; You get the αηδία...
Αναφέρεται σε όσους, από αβυσσαλέο σνομπισμό, αχαλίνωτα κόμπλεξ και τη δική μας μεγαλοψυχία-μεγαλομαλακία που τους το επιτρέπουμε, έχουν αναρριχηθεί και ταυτόχρονα καταβαραθρωθεί ψυχολογικά στον απόπατο κοινωνικής υποχονδρίας όπου όσα θυμίζουν λαό, ελευθερία και γενικό συμφέρον σε αηδιάζουν.
Ίουουου, αχ καλέ [ομοφοβικός ο συγγραφέας εδώ], κοινωνία!
Ειλικρινής ερώτηση: Μήπως είναι αμερικλανιά;
- Πώς είναι έτσι αυτός ο Σταύρος Θεοδωράκης. Σα να μύρισε μικρός σκατά στο στόμα του Πρετέντερη και τού 'μείνε.
- Μην τον αδικείς, το μάχεται, είναι φανερό.
- αχαχαχα!
- αχαχαχα!
