Κλασσική έκφραση που χρησιμοποιείται για να δηλώσουμε σε κάποιον/α ότι είναι αχάριστος/η, δεν εκτιμάει αυτό που του/της δίνεται και πιθανότατα ότι είναι κακάσχημος/η. Η έννοια που περικλείει είναι σημαντική αφού μόνο όταν κάποιος θα μοχθήσει για κάτι τόσο βασικό όσο το ψωμί, και δεν έχει εναλλακτική παντεσπανιού, θα καταλάβει την αξία μερικών πραγμάτων. Μπορεί να κολλήσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις αλλά από προσωπική εμπειρία μπορώ να διαβεβαιώσω πως σίγουρα θα κολλήσει τέλεια σε αυτό:
(Σκιώδες παράδειγμα)
Δεν γίνεται καλή εκτίμηση της παρέας που φεύγει για εκδρομή και φτάνοντας στο ξενοδοχείο το ξινό ξανθό ξόανο (3Ξ) σας έχει φάει τα μυαλά επειδή σας έπεσε μία από τις βαλίτσες της που αναγκαστήκατε να κουβαλήσετε για 500 μέτρα. Η κλαψομουνίαση σταματά μόνο με την προτροπή να κουβαλήσει η ίδια τις βαλίτσες της που μάλλον περιέχουν κλοπιμαία από την κοντινότερη χωματερή και ξεστομίζοντας την παραπάνω ατάκα.
- Τι έγινε ρε Τάκη, σε άφησε η Βικούλα να βγεις μόνος;
- Άσε μη με φορτώνεις κι εσύ, τη χώρισα την τσούλα. Μου έχει ξετινάξει 3 πιστωτικές για να ψωνίζει Μιχάλη Ασκλάνει και Βασίλειο Κοτέτσο. Αλλά θα δει, όταν θα έρθει η κρίση και θα καταστραφούν όλα θα με παρακαλάει να την πηδήξω για 5 ευρώ. Εκεί να δει πώς βγαίνει το ψωμί.
- Καλά εσύ σε τράπεζα δε δουλεύεις; Αν έρθει η κρίση πρώτα οι τράπεζες δεν θα καταστρα-
- Τι 5 ευρώ λέω, με 3 και πάλι πολλά θα της είναι.
