Comments by jesus (4830)
Showing 871-900 from 4830
υπάρχει αντίστοιχο κ στα γαλλικά, σε φράσεις τύπου va te faire enculer avec une poingée de gravier ίζολ «να πας να σε γαμήσουνε με μια χούφτα χαλίκι. βλ πχ εδώ.
α οκ, ναι. είναι του άη-γκέτιτ ανήμερα. κάτι σαν το σχήμα γνωστού αγνώστου του γνωστού-αγνώστου βίκαρου.
ντεν καταλαβαίνει το προηγούμενο σχόλιό σου. το «βρέχει» είναι απρόσωπο, οπότε το εννοούμενο υποκείμενο είναι ουδέτερο κ καλώς το «γαμημένο» συμφωνεί. αντικείμενο δεν παίρνει το «βρέχει» (είναι σύστοιχο το δύστυχο).
αλλά κυρίως δεν καταλαβαίνω προς τι η διευκρίνηση.
αυτά.
;
:Ρ
@πανκελή: είναι σέρβος κ μεγάλη μορφή της καΐλας, όπως διαφαίνεται.
@κχαν: ναι...βαρέθηκα αδικαιολογήτως να ψάξω το σάη...θξ
το έχω ξανανεβάσει κάπου. προφέρεται αφουκού το λήμμα.
ναι μωρέ. [τσάμπα είναι].
ποτέ δεν είναι αργά.
σχετικά τα το μουνί στο χέρι (δίνω) κ το «της κρέμασα το μουνί στον τοίχο».
απεριόριστο ρεσπέκ στον βλάντο για την μίμηση της μίζας στο γκουγκλετρανσλέητ.
για τις σλαβικές γλώσσες έχω μακρύ μέλλον μπροστά μου, αλλά θέλω να το κάνω ρε πστ κ να διούμε.
κ αυτό το «να διούμε» νομίζω κάποτε πρέπει ν' ανέβει.
εγώ αυτό που λέω κ μόνον αυτό είναι ότι όταν γράφουμε σε ένα σάιτ η φύση του αντικειμένου του οποίου έχει ως αποτέλεσμα ο μοναδικός έλεγχος της αξιοπιστίας του περιεχομένου του σάιτ να είναι η συνεχώς αποδεικνυόμενη αξιοπιστία των χρηστών του, πρέπει να προσέχουμε.
κ αυτό το πρέπει να προσέχουμε προσωπικά το μεταφράζω σε:
1. δεν ανεβάζω ό,τι μαλακία βρω στο νέτι, χωρίς τουλάχιστον να την παρουσιάζω ως ελεγχόμενη.
- εάν βρω κάτι τέτοιο (κ δη από χρήστη που έχει παρελθόν στις παραετυμολογήσεις), θεωρώ υποχρέωσή μου προς την αξιοπιστία αυτών που έχω γράψει εγώ κ άλλοι χρήστες που προσέχουν τι γράφουν να σημάνω από κάτω ότι πρόκειται περί μπαρούφας, ακολουθώντας ει δυνατόν την νέτικετ, αλλά η αξιοπιστία προέχει των καλών τρόπων. στην τελική, δεν έκανα κ καμιά μαγκαϊβεριά, ένα ψάξιμο στην πιο κλασσική αναφορά του σάιτ έκανα, κ θα μπορούσε να μην έχει χρειαστεί καν αυτό.
κ αυτή η καψοκαΐλα έχει απλά να κάνει με την εικόνα που θα δώσουμε στον πιθανό μελετητή ή τον τύπο που ψάχνει απλά κάποιον που να έχει ψάξει την έκφραση. αν θέλουμε να του δώσουμε εικόνα κοινότητας χωρίς κρίση, οκ, το βουλώνω κ είμαστε σχεδόν όλοι κουλάτοι. να υπενθυμίσω όμως πχ ότι, σε κάποιες περιπτώσεις, ευφάνταστες ιστοριούλες μοστράρονται για καιρό ως προέλευση της φράσης/λέξης, μέχρι να φιλοτιμηθεί κάποιος κάτω απ' τα σπεκς κ τα «σωραίος» να πει ότι ο ορισμός έχει κ μια χοντρή μαλακία μέσα.
τα υπόλοιπα που έγραψα είναι απλώς για να δείξω πόσο εύκολο είναι να ξεφουρνίσεις τέτοιου τύπου θεωρίες, σε βαθμό που οι τύποι που το κάνουν στα σοβαρά να είναι εντελώς μπανάλ κ ανάξια αναφοράς άτομα, ακόμα κ για τον χαβαλέ, και ότι ακόμα κ αν προκύπτει στην τελική σχέση μεταξύ της παρατήρησης του τύπου κ της ετυμολογίας της φράσης, αυτό είναι καθαρά περιστασιακό κ τίποτα παραπάνω.
το μόνο αξιόλογο στο βίντεο ήταν τα μπούτια στο βάθος, ό,τι κ αν σημαίνει αυτό.
δεν έχουν και λίγες λατινογενείς λέξεις οι σλαβικές γλώσσες, οπότε λες το ίδιο με τον τριαντάφυλλο.
με τη διαφορά ότι το «μόρα κ κασίδα» ο κόσμος δεν το πήρε απ' τα λατινικά κείμενα, αλλά μάλλον από τους σλάβους, με τη σημασία που του δίνεται. η ετυμολόγηση απ' τ' αρχαία, αν δεν γίνει με τον τρόπο που προτείνεις, δλδ την κοινή ινδοευρωπαϊκή ρίζα, χάνει στην εξήγηση κ γίνεται μία παράταξη από μαλακίες.
άλλο το μόρα < μοίρα που δεν λέει τπτ εκτός απ' την κοινή ρίζα, άλλο το μορα < σλαβ. mora (ενδεχομένοως < μοίρα, ή εν πάσει περιπτώσει να βάλουμε εκεί την κοινή ρίζα). το 2ο εξηγεί, τουλάχιστον λογικοφανώς, το πώς μπήκε η λέξη μόρα στο λεξιλόγιο κ δεν λήγει μηχανιστικά το πρόβλημα της ετυμολογίας, αφήνοντας πεδίον δόξης λαμπρόν στους απανταχού μαλάκες.
κ αυτή η λογοπαιγνιακή μέθοδος ετυμολόγησης νομοτελειακά οδηγεί σε περισσότερα λάθη απ' ό,τι σε σωστά, καθ' ότι δεν έχει κάποια λογική βάση, απλά βασίζεται σε μια διαπίστωση (η οποία μπορεί πανεύκολα να είναι λάθος) κ σε μία προσπάθεια εκ των υστέρων αιτιολόγησης της διαπίστωσης (που αδυνατεί, καθ' ότι αντχόκ, να θέσει υπό αμφισβήτηση την διαπίστωση, παρά μόνο να την δικαιολογήσει). που εν προκειμένω είναι κ οφθαλμοφανώς αποτυχημένη η διαπίστωση, αφού για να εξηγήσει ότι πώς απ' τη στρατιωτική μοίρα κ το κράνος φτάνουμε στην κατάρα θέλει άλλα 10 λεπτά παπαρολογίας. είναι θέμα σύμπτωσης κ όχι μεθόδου ότι εντόπισε όντως τη ρίζα ο τύπος, διότι η εξήγηση είναι απλά ανύπαρκτη.
никто (προφέρεται νjυκτό) στα ρώσσικα σημαίνει κανένας. η προέλευση είναι προφανής, στην αυλή του τσάρου είχαν έλλειψη από μπαλαλαϊκοπαίχτες. υπενθυμίζω ότι η μπαλαλάικα είναι νυκτό έγχορδο όργανο. τυχαίο, δεν νομίζω και τα λοιπά, οπότε έχουμε στα τάκα-τάκα το
никто < νυκτός < νύχι, που ηχητικά ταιριάζει κ καλύτερα από το μόρα με το μοίρα.
νομίζω; ε όχι. παπαριές τέτοιες με το τσουβάλι, νά 'χαμε να λέγαμε κ κούτες να φουμέρναμε. το σχήμα «ξέρω δέκα πράματα κ ανάγω ό,τι υπάρχει κ δεν υπάρχει σε αυτά που ξέρω γιατί αρνούμαι να φανταστώ ότι υπάρχουν κ πράματα που δεν ξέρω» δεν δίνει κ πολλά πράματα.
(που συμφωνεί απολύτως κ με τα όσα λογικά γράφονται κ στον ορισμό)
ο τσιπουρογαμήκουλας δλδ. βλ κ το οικείον John Fistikis, Τζον Φυστίκης
το σκέφτηκα κ γω, είπα να το γκουμπλάρω κι όλας, αλλά μετά βαρέθηκα.
ετυμολογία;
το λέει ο πατέρας μου πολύ (από δράμα). «του δίνω τα ταμπάνια του» ίζολ του δίνω κ καταλαβαίνει.
ναι, το g στα ολλανδικά προφέρεται ως ένα αηδιαστικό χ...καλύτερα να μην το ήξερες, κάνε ότι δεν το ξέρεις.
βεβαίως. απ' αυτά που μπορούμε να βρούμε στο νέτι, βέβαια.
είχα ανεβάσει λήμμα για την κακοποίηση της λέξης «φαντασιακός» αλλά κατέβηκε γιατί όντως παραήταν άσχετο με το σάη.
το «τσικαμπούμ» υπάρχει και στ' αγγλικά.
νομίζω ότι αν βγάλεις τ' αποσιωπητικά κ βάλεις ένα «και» λειτουργεί η φράση μια χαρά.
νομίζω ότι η αφήγηση (με αντεστραμμένη τη διαδοχή των χρόνων) «και κει που την είχα κάτω ξάπλα με τα πόδια 'νοιχτά, ε, της τραβάω έναν πούτσο...» χάνει πολύ χωρίς την ανακολουθία των χρόνων.
ενδιαφέροντα αυτά που λέτε, αλλά επαναλαμβάνω.
το φαινόμενο του ιστορικού ενεστώτα είναι κλασσικό, λογοτεχνικό και ό,τι. η διαφορά ανάμεσα στο λινκ που δίνεις είναι ότι όλη η φράση με το μωάμεθ είναι στον ίδιο χρόνο. στο παράδειγμα του ρτπ το γυρίζει καπάκι σε αόριστο. αυτό το έχω δει να είναι αποδεκτό ως σωστό μόνο στα ελληνικά.
ο προεκλογικός ενεστώτας ακούγεται άκρως ενδιαφέρων, όπως κ η προστακτική σε χρόνο μέλλοντα της μόδας «του χρόνου θα φορεθεί κτλ». δεν νομίζω όμως ότι είναι ελληνικό φαινόμενο.
ξέρεις πολλά πράματα εσύ...
εννοώ όμως ότι η φράση ξεκινάει σε ενεστώτα κ μετά το γυρίζει καπάκι σε αόριστο. νομίζω ότι πχ στα γαλλικά δεν το πολυκάνεις αυτό, ενώ στα ελληνικά το κάνεις χαλαρότερα. αλλά απλά νομίζω.
έχει ακούσει κανείς σε λεωφορείο στη θεσσαλονίκη την ατάκα «οδηγέ με ανοίγεις από πίσω»;